Σάλο έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του κ. Θάνου Ντόκου τόσο για το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο που «είναι μία πραγματικότητα με την οποία θα πρέπει να ζήσουμε για ένα διάστημα, μέχρι να βρούμε τρόπους να το υπονομεύσουμε και να το ακυρώσουμε» [κάπου, κάπως, κάποτε] όσο και για τον Χαλίφα Χαφτάρ του οποίου οι ημέρες είναι "μετρημένες".
Του Στρατή Μαζίδη
Δεν ξέρω τι λένε οι διάφοροι αναλυτές, γνωρίζω όμως δύο πράγματα. Ο κ. Ντόκος κατέχει θέση αναπληρωτή συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας, την οποία διατήρησε και παρά διάφορες προηγούμενες τοποθετήσεις του που προκάλεσαν αντιδράσεις, και όσα είπε, τα είπε στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, επικοινωνιακή τηλεοπτική ναυαρχίδα της κυβέρνησης.
Συνεπώς τα όσα διατυπώθηκαν, δεν απηχούν απλά προσωπικές του απόψεις αλλά και του πρωθυπουργού. Έπειτα ως σύμβουλος θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η δουλειά του είναι να μιλά σε αυτούς που έχει την ευθύνη να συμβουλεύει, όχι στα κανάλια.
Ο κ. Ντόκος λοιπόν μέσω του συγκεκριμένου σταθμού περνά το κυβερνητικό μήνυμα. Το άλογό μας στη Λιβύη έχασε, το τουρκολιβυκό μνημόνιο θα είναι εδώ και την επόμενη ημέρα. Φυσικά ανακύπτει ένα σημαντικό ζήτημα. Ποιος λέει την αλήθεια; Ο κ. Ντόκος ή ο ΥΠΕΞ κ. Δένδιας που διαρκώς μιλά για άκυρη νομική συμφωνία;
Η απραξία της ελληνικής κυβέρνησης, τα όσα λέγονται και τα όσα γίνονται, μαρτυρούν ότι βρισκόμαστε σε φάση προετοιμασίας της κοινής γνώμης για να χωνέψει τα όσα θα ακολουθήσουν με την Τουρκία. Η σημερινή, όπως και οι προηγούμενες, κυβέρνηση δεν επιθυμεί να ζυμώσει, διαφορετικά οπλισμένη με το Διεθνές Δίκαιο και τη Σύμβαση για τη Θάλασσα, που διαρκώς επικαλείται, θα έκανε τα εξής απλά: επέκταση στα 12 ν.μ. παντού και οριοθέτηση με την Κύπρο διαμηνύοντας στον κ. Σίσι που αναγνωρίζει επήρεια 0% στο Καστελόριζο, 1% στη Ρόδο και 20% στην Κρήτη, πως το δικό του κεφάλι κινδυνεύει κυριολεκτικά.
Οι δηλώσεις του Ντόκου δεν έγιναν στο ντούκου.