 |
| kalhh / pixabay |
Τα τελευταία χρόνια, κάθε στρατόκαβλο neocon γεράκι του αμερικάνικου κατεστημένου κερδίζει την αγάπη και τη στοργή φιλελέδων και προοδευτικούληδων, αν αρχίσει να μπινελικώνει τον Ντόναλντ Τραμπ. Μετά τον Τζόν- "Βomb,bomb,bomb Iran!"-Μακ Κέιν και τον Μπους τον Νεώτερο, τον επονομαζόμενο και Χασάπη της Βαγδάτης, αυτές τις μέρες το προοδευτικάτο έχει εκστασιαστεί με τον Τζον Μπόλτον, πρώην Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ.
Ο Μπόλτον, που παραιτήθηκε από την θέση του επειδή ο Τραμπ- άκουσον, άκουσον!- δεν του έκανε το χατήρι να αρχίσει πόλεμο με τον Ιράν, έγραψε βιβλίο που περνάει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ γενεές δεκατέσσερις και φυσικά η Αριστερά τον λάτρεψε! Όμως, αν και η πρόθεση του Μπόλτον ήταν να μας παρουσιάσει μια πολύ αρνητική εικόνα του Τραμπ, ίσως άθελα του να καταφέρει ακριβώς το αντίθετο.
Στο βιβλίο του, ο Μπόλτον περιγράφει μια συνάντηση στον Λευκό Οίκο. Οι Ιρανοί είχαν μόλις καταρρίψει ένα μη επανδρωμένο drone των Αμερικάνων και οι στρατιωτικοί παρουσίασαν στον Τραμπ ένα σχέδιο αντιποίνων, σύμφωνα με το οποίο οι ΗΠΑ θα βομβάρδιζαν τις στρατιωτικές βάσεις του Ιραν. Όμως ο Τραμπ αρνήθηκε λέγοντας : "Δεν μου αρέσει αυτό . Δεν σκότωσαν κανέναν δικό μας". Φυσικά ο Μπόλτον έγινε έξαλλος και χαρακτήρισε την αντίδραση του Τραμπ ως "το πιο παράλογο πράγμα που έχω δει να κάνει ποτέ αμερικάνος πρόεδρος". (στο παρανοϊκό μυαλό των neocons, η ειρήνη είναι παράλογη ενώ ο, χωρίς αιτία, πόλεμος είναι λογικός!). (telegraph.co.uk/…/room-happened-john-bolton-re…/ ). Μπορεί ο Μπόλτον να το έγραψε αυτό για να μας δείξει πόσο κακός πρόεδρος είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, όμως κάθε λογικός άνθρωπος, που δεν πιστεύει ότι οι βομβαρδισμοί είναι η λύση για όλα μας τα προβλήματα, δεν μπορεί παρά να τον συμπαθήσει διαβάζοντας αυτές τις γραμμές!
Με όλα τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αντιφάσεις του, ο Τραμπ είναι ο μοναδικός πρόεδρος των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες που δεν ξεκίνησε έναν νέο πόλεμο. Μπορεί να μην ξέρει που πέφτει η Φινλανδία, αλλά τον χαρακτηρίζει ο υγιής σκεπτικισμός του μέσου Αμερικάνου έναντι των πολεμικών περιπετειών και εν τέλει είναι πολύ πιο λογικός, μετρημένος και ανθρωπιστής σε θέματα εξωτερικής πολιτικής από όλους αυτούς τους μεγαλοσχήμονες "ειδικούς", που έφεραν την καταστροφή στη Μ. Ανατολή με τις επεμβάσεις τους.
Στο βιβλίο του, ο Μπόλτον περιγράφει μια συνάντηση στον Λευκό Οίκο. Οι Ιρανοί είχαν μόλις καταρρίψει ένα μη επανδρωμένο drone των Αμερικάνων και οι στρατιωτικοί παρουσίασαν στον Τραμπ ένα σχέδιο αντιποίνων, σύμφωνα με το οποίο οι ΗΠΑ θα βομβάρδιζαν τις στρατιωτικές βάσεις του Ιραν. Όμως ο Τραμπ αρνήθηκε λέγοντας : "Δεν μου αρέσει αυτό . Δεν σκότωσαν κανέναν δικό μας". Φυσικά ο Μπόλτον έγινε έξαλλος και χαρακτήρισε την αντίδραση του Τραμπ ως "το πιο παράλογο πράγμα που έχω δει να κάνει ποτέ αμερικάνος πρόεδρος". (στο παρανοϊκό μυαλό των neocons, η ειρήνη είναι παράλογη ενώ ο, χωρίς αιτία, πόλεμος είναι λογικός!). (telegraph.co.uk/…/room-happened-john-bolton-re…/ ). Μπορεί ο Μπόλτον να το έγραψε αυτό για να μας δείξει πόσο κακός πρόεδρος είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, όμως κάθε λογικός άνθρωπος, που δεν πιστεύει ότι οι βομβαρδισμοί είναι η λύση για όλα μας τα προβλήματα, δεν μπορεί παρά να τον συμπαθήσει διαβάζοντας αυτές τις γραμμές!
Με όλα τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αντιφάσεις του, ο Τραμπ είναι ο μοναδικός πρόεδρος των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες που δεν ξεκίνησε έναν νέο πόλεμο. Μπορεί να μην ξέρει που πέφτει η Φινλανδία, αλλά τον χαρακτηρίζει ο υγιής σκεπτικισμός του μέσου Αμερικάνου έναντι των πολεμικών περιπετειών και εν τέλει είναι πολύ πιο λογικός, μετρημένος και ανθρωπιστής σε θέματα εξωτερικής πολιτικής από όλους αυτούς τους μεγαλοσχήμονες "ειδικούς", που έφεραν την καταστροφή στη Μ. Ανατολή με τις επεμβάσεις τους.
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας πως η μοναδική φορά που χειροκρότησε τον Τραμπ όλος ο αμερικάνικος Τύπος ήταν όταν προχώρησε σε εκείνον τον μινι βομβαρδισμό στη Συρία ενώ οι πιο λυσσαλέες αντιδράσεις ήρθαν όταν ανακοίνωσε την αποχώρηση των αμερικάνικων στρατευμάτων από την ίδια χώρα, δεν θα είναι υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι ο πραγματικός λόγος πίσω από όλες τις επιθέσεις εναντίον του είναι ακριβώς αυτή η απροθυμία του να ευθυγραμμιστεί με το παιχνίδι του αμερικάνικου πολεμοκάπηλου κατεστημένου.