Το Διεθνές δίκαιο και η Τουρκία - Η Τουρκία, όπως και κάθε χώρα που είναι ή πιστεύει ότι είναι ισχυρή, το εφαρμόζει επιλεκτικά. Η δημιουργία τετελεσμένων, είναι η συνήθης πρακτική της. Η Κύπρος είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα. Όλοι την έχουν καταγγείλει, κανείς δεν έχει αναγνωρίσει την παράνομη ανακήρυξη του Τουρκοκυπριακού κράτους, όμως όλες οι συζητήσεις για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος ξεκινούν με σιωπηρή αποδοχή των τετελεσμένων που έχει δημιουργήσει η εισβολή του τουρκικού στρατού το 1974 και η κατοχή μέχρι σήμερα τού 40% του νησιού.
Η ανακήρυξη της Τουρκικής ΑΟΖ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στην συνέχεια η υπογραφή της συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, παρ' ότι παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας και καμία χώρα δεν τα αναγνωρίζει, δημιουργούν τετελεσμένα.
Όσο η χώρα μας δεν κάνει το αυτονόητο, να ανακηρύξει την δική της ΑΟΖ στην ίδια περιοχή και να καλέσει τις άλλες χώρες που έχουμε αλληλεπικαλυπτόμενες ΑΟΖ, μεταξύ αυτών και την Τουρκία, να οριοθετήσουμε τα θαλάσσια σύνορά μας, ή με διμερείς συμφωνίες ή με προσφυγή στην Χάγη, η Τουρκία θα νομιμοποιεί την παρανομία της, εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Από την στιγμή που η Τουρκία πέρασε στην εφαρμογή της αναθεωρητικής της πολιτικής, ανακηρύσσοντας την ΑΟΖ της, όλα τα άλλα που κάνει η ελληνική κυβέρνηση, είναι στην καλύτερη περίπτωση, για εσωτερική κατανάλωση.
Η Τουρκία τις τελευταίες ημέρες απέδειξε ότι, έχει την δυνατότητα να παραβιάζει τις διεθνείς συμφωνίες, που υπέγραψε και η ίδια, όπως το εμπάργκο όπλων στην Λιβύη και κανένας να μην την εμποδίζει, ούτε καν να την καταγγέλλει.
Μάλιστα, η ταπείνωση της ναυτικής δύναμης της ΕΕ, που ανέλαβε εκ μέρους του ΟΗΕ να διασφαλίσει την τήρηση του εμπάργκου όπλων στην Λιβύη, και η σιωπή που ακολούθησε τόσο από την ΕΕ όσο και από τις ΗΠΑ, την Ρωσία και τον ΟΗΕ, αποκαλύπτει την μεγάλη σύγκρουση συμφερόντων στην περιοχή και την αδυναμία της διεθνούς κοινότητας να διασφαλίσει την τήρηση των δικών της αποφάσεων.
Αυτό αποθρασύνει την Τουρκία και την κάνει ακόμη πιο επιθετική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Το Φθινόπωρο, αν υλοποιήσει τον σχεδιασμό της για έρευνες στην παράνομη ΑΟΖ, δίπλα στην Κρήτη, η στρατιωτική απάντηση της χώρας μας θα είναι αναπόδραστη επιλογή για την χώρα μας.
Η επόμενη ημέρα θα είναι, στην καλύτερη περίπτωση για την χώρα μας, διαπραγμάτευση με δυσμενείς όρους, αυτό που θέλει η Τουρκία και αποφεύγουμε εμείς.
Αυτή η εξέλιξη μπορεί να αποτραπεί, μόνο αν τώρα η κυβέρνηση και τα κόμματα απομακρύνουν την φοβικότητα πού τους διακρίνει και προχωρήσουν στην ανακήρυξη της ΑΟΖ.
Μόνο έτσι η χώρα μας θα ακυρώσει τα τετελεσμένα της Τουρκίας και θα αποδείξει σε εχθρούς και φίλους ότι, πιστεύει και μπορεί να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην πράξη και όχι στα λόγια.