“Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί κομματικής πελατείας.” Κάπως έτσι θα πρέπει να αναπροσαρμόσουμε το αρχαίο ρητό, συμπυκνώνοντας τις διακομματικές αξίες των ελληνικών κυβερνήσεων, τις οποίες επιβεβαίωσε και η σημερινή κυβέρνηση με την απόφασή της να μην αποκτήσει τις υπερσύγχρονες φρεγάτες Belh@rra, καθώς προέχουν τα… αναδρομικά των συνταξιούχων, βάσει της τελευταίας απόφασης του ΣτΕ και οι επιδοτήσεις στις ζημιογόνες επιχειρήσεις του Δημοσίου, που κοστίζουν 2,6 δισ. τον χρόνο – έναν ΕΝΦΙΑ, βάσει της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων.
Θάνος Τζήμερος
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα προτεραιοτήτων, αν τελικά επιτευχθεί η συμφωνία με την Γαλλία, θα παραλάβουμε την πρώτη φρεγάτα κάπου στο… 2024! Άλλα δημοσιεύματα αναφέρουν πως μολονότι οι συμφωνίες για την υποστήριξη (FOS) των μαχητικών αεροσκαφών Mirage2000EGM/BGM και Mirage 2000-5 MkII έχουν εγκριθεί από τον Δεκέμβριο του 2019, ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί οι εκτελεστικές συμβάσεις για την αγορά των ανταλλακτικών των αεροσκαφών, καθώς αναμένεται η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο προφανώς έχει σημαντικότερα πράγματα για να ασχοληθεί και δεν βιάζεται ιδιαίτερα για τη θωράκιση της αεροπορίας μας. Ταυτόχρονα μαθαίνουμε για τη ματαίωση του διαγωνισμού για την υποστήριξη των αεροσκαφών C27-J και Τ6Α. Κι όλα αυτά τη στιγμή που ο Ερντογάν έχει λύσει τους κάβους και με φουλ τις μηχανές ετοιμάζεται για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο.
Κάπως έτσι περνούσε ευχάριστα ο καιρός και στην πολιορκημένη από τον Μωάμεθ Κωνσταντινούπολη. “Μα δεν καταλάβαιναν την κρισιμότητα των στιγμών;” αναρωτιούνται οι ιστορικοί του Βυζαντίου, όπως θα ρωτάνε και οι ιστορικοί του μέλλοντος για τη δική μας εποχή. Η απάντηση είναι πως όταν η Διοίκηση ασκείται από ένα σύστημα που έχει εθισθεί στο να προστατεύει τα συντεχνιακά του συμφέροντα, είναι δύσκολο να αντιληφθεί οτιδήποτε άλλο. Αλλά ακόμα κι ο Θεός να γινόταν πρωθυπουργός, με μια δαιδαλώδη γραφειοκρατία υπερτροφικού κρατισμού και με φορείς που ο ένας ακυρώνει τον άλλον, θα δυσκολευόταν πολύ να κυβερνήσει.
Δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχουν ποτέ λεφτά για την Άμυνα, αλλά υπάρχουν πάντα για τη “διάσωση” κρατικών επιχειρήσεων ή για δημιουργία κέντρων φιλοξενίας της 5ης φάλαγγας του Ισλάμ, την εισβολή της οποίας εξακολουθούμε αφειδώς να χρηματοδοτούμε, με τον Ερντογάν προ των πυλών.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ κρούει όχι απλώς τον κώδωνα αλλά συστοιχία καμπανών κινδύνου, υπογραμμίζοντας πως όποιο έθνος δεν βάζει ως κύρια προτεραιότητα την άμυνά του, με κάθε κόστος, έναντι των εχθρών που επιβουλεύονται την κυριαρχία του, αργά ή γρήγορα παύει να υπάρχει. Όταν για κάτι αδιαφορείς εντελώς, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το χάσεις.