 |
| mac231 / pixabay |
Η πραγματικότητα φαίνεται πως μας κοιτάζει με την ψυχρή τελειότητα του χάους. Μια πραγματικότητα ταυτισμένη με την αθλιότητα της αλήθειας μας.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Μέσα στο άλγος αυτής της πραγματικότητας ζει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Είναι η πραγματικότητα μέσα στην οποία συνωθούνται ολόκληρες οροσειρές πολιτικών λέξεων χωρίς αντίκρυσμα. Όπου "στριμώχνεται" η κοινωνική αγωνία για την καθημερινότητα.
Είναι η πραγματικότητα που καταγράφει την απωθητική λαγνεία άλογης ασέλγειας στο σώμα της κοινωνίας, ακόμη και της εθνικής αξιοπρέπειας, από τους πολιτικούς της ευκαιριακής λογικής, των οποίων η κολασμένη συνείδηση επιμένει να ενοχοποιεί ακόμη και την ευπιστία των πολιτών.
Είναι η πραγματικότητα της κώφωσης της κοινωνίας. Οι φωνές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την εμπροσθοφυλακή των λύσεων για το κοινωνικό σύνολο, οδηγούνται στην αφυδάτωση. Είναι η πραγματικότητα της κοινωνικής ανάγκης για εξεύρεση προοπτικής. Μόνο που αυτή η ανάγκη εκφράζεται με άχαρη ρώμη και αρκετό παραλογισμό, σε συνδυασμό με το σύνδρομο της ανασφάλειας και του ραγιαδισμού.
Έτσι διαμορφώθηκε η αθλιότητα της αλήθειας μας. Έτσι εγκλωβιστήκαμε στη λογική της πολιτικής αοριστίας, με τις διάφορες αναλογίες βλακείας, γελοιότητας, αυθαιρεσίας και καιροσκοπισμού.
Έτσι αντιμετωπίζουμε τις όποιες φωνές διαφορετικότητας ως γραφικές και "γκρίνια", ως πρόωρη αντίδραση και, εν προκειμένω για την κυβέρνηση ενός χρόνου του Κυριάκου Μητσοτάκη, κάτι ως πρόωρη εκτόνωση ενός άνδρα πάνω στην κορύφωσή του...