Οι δυτικές χώρες που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, δηλαδή οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρεταννία, αποδείχθηκαν μέχρι στιγμής απρόθυμες ή αδύναμες μπροστά στην επιχείρηση ανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από τον Ερντογάν. Η Τουρκία βρίσκεται ήδη, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στην Συρία, στην Λιβύη, στο βόρειο Ιράκ. Η Αίγυπτος αισθάνεται ότι θα είναι ο επόμενος στόχος.
Μελέτης Η. Μελετόπουλος
Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών
Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης
δημοσιεύθηκε την Τρίτη στην εφημερίδα Τα Νέα
Επίσης οι βασικοί θεσμοί του δυτικού κόσμου (ΝΑΤΟ, ΕΕ) έχουν αποδειχθεί απρόθυμοι ή αδύναμοι να συμπαρασταθούν δυναμικά και αποτελεσματικά στις σύμμαχες χώρες Ελλάδα και Κύπρο. Να σχηματίσουν ενιαίο και αρραγή διπλωματικό-πολιτικό-αμυντικό κλοιό έναντι του τουρκικού αναθεωρητισμού και ιμπεριαλισμού στο Αιγαίο και στην απόπειρα φινλανδοποίησης των δύο ελληνικών κρατών. Επιχειρηματικά συμφέροντα, ηγετικά ελλείμματα, τάση αποφυγής ευθυνών και ανάληψης πρωτοβουλιών, φοβία για την αντίδραση των τουρκικών κοινοτήτων στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ψυχική αδυναμία διαχείρισης συγκρουσιακών καταστάσεων, έχουν οδηγήσει τις ισχυρές δυτικές χώρες σε παράλυση. Γενικότερα, άλλωστε, η Δύση βιώνει την μεγαλύτερη εσωτερική κρίση μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Ερντογάν έχει μπροστά του την ευνοϊκότερη γιά την χώρα του συγκυρία της τελευταίας τεσσαρακονταετίας για να προωθήσει τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του. Στο ελληνικό μέτωπο έχει προετοιμάσει το έδαφος για να προχωρήσει σε κίνηση αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, τέτοια που θα υποχρεώσει την Ελλάδα να αντιδράσει. Θα κινηθεί δηλαδή σε χώρο που, ενώ σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο είναι ελληνικός, η Τουρκία έχει βαφτίσει τουρκικό. Ώστε να εμφανισθεί ως «αμυνόμενο» μέρος.
Η μόνη σκέψη που μπορεί να ανασχέσει την απόφαση του Ερντογάν είναι η αντίδραση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και του ελληνικού λαού. Ανατρέχοντας στην ιστορία, διαπιστώνει κανείς ότι οι Έλληνες είναι απρόβλεπτοι και ανατρέπουν εύκολα τους συσχετισμούς ισχύος. Ο Τούρκος πρόεδρος γνωρίζει ιστορία, άλλωστε στην ιστορία αναζητά την προσωπική του δικαίωση.
Επειδή λοιπόν η Ιστορία βρίσκεται στο κέντρο της σκέψης του, ο Ερντογάν έχει επίσης υπ’ όψιν του ότι το 1821 ένα ολιγάριθμο υπόδουλο έθνος συνέτριψε αλλεπάλληλες οθωμανικές στρατιές στον Μοριά και στην Ρούμελη και βύθισε τις οθωμανικές αρμάδες στο Αιγαίο. Γνωρίζει ότι το 1912-3 ο Ελληνικός στρατός προέλασε και απελευθέρωσε σε λίγες εβδομάδες την Θεσσαλία, την Ήπειρο, την Μακεδονία και το Αιγαίο, εκδιώκοντας τους Τούρκους από τα Βαλκάνια. Επίσης γνωρίζει κάτι ακόμα πιό σημαντικό, ότι το καλοκαίρι του 1921 ο ελληνικός στρατός έφτασε έξω από την Άγκυρα. Αν ο Ερντογάν αισθανθεί ότι θα συναντήσει απρόβλεπτη, μαζική, ασύμμετρη και λυσσαλέα αντίσταση στα σχέδιά του, είναι αμφίβολο αν θα το αποτολμήσει.