 |
| renateko / pixabay |
Η κομματική σύγκρουση με αφορμή την δικαστική αντιπαράθεση Καλογρίτσα- Λιβανέζικης εταιρείας, έφερε πάλι στην επιφάνεια το πρόβλημα της ποιότητας των ΜΜΕ της χώρας μας και τις διαπλοκής τους με τα κόμματα.
Η σύγκρουση όμως, ποτέ δεν είναι για την πολυφωνία και την ποιότητα των προγραμμάτων τους, αλλά για το ποιον ευνοούν.
Τα ΜΜΕ μέσα από τις υπηρεσίες και τα προϊόντα που προσφέρουν επηρεάζουν άμεσα τις πολιτικές εξελίξεις, τον κομματικό ανταγωνισμό και την ανάδειξη του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από μια αγορά, είναι βασικός πυλώνας του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Όταν η ενημέρωση και η ψυχαγωγία γινόταν από τα κρατικά ΜΜΕ και τις εφημερίδες, μέχρι το 1990, όλοι ήξεραν την πολιτική προτίμηση και επιρροή τους και ανάλογα αξιολογούσε αυτά που έγραφαν ή πρόβαλαν.
Τώρα όλα είναι "ακομμάτιστα και αντικειμενικά". Ακομμάτιστα είναι, γιατί πάνω από όλα είναι τα συμφέροντα, φανερά και μη, των ιδιοκτητών τους, αντικειμενικά όχι.
Η ανάπτυξη των σύγχρονων αγορών στην χώρα μας, έτσι και η λειτουργία των ιδιωτικών ηλεκτρονικών ΜΜΕ(Ραδιόφωνο-τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα τελευταία χρόνια), έγιναν χωρίς κανόνες και αρχές, με ευθύνη των κυβερνήσεων και των κομμάτων.
Ζήσαμε την τραγωδία του Χρηματιστηρίου, ζούμε τα καρτέλ της ενέργειας, των Super Market, της κινητής τηλεφωνίας, των τραπεζών και όχι μόνο, και οι αντιδράσεις των κυβερνήσεων είναι από ανύπαρκτες έως ένοχες.
Τα ιδιωτικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ αναπτύχθηκαν χωρίς κανένα πλαίσιο, ισχυροποιήθηκαν, λειτουργούν οριζόντια, γιατί μπαίνουν σε όλα τα σπίτια σε αντίθεση με τις εφημερίδες, και δωρεάν, όπως νομίζουν οι καταναλωτές.
Κατά παράδοξο τρόπο είναι όλα σχεδόν πάντα ζημιογόνα, όμως συνεχίζουν την λειτουργία τους.
Ο Καραμανλής προσπάθησε να τα ελέγξει με αντισυνταγματικό τρόπο την περίοδο 2004-2005, ηττήθηκε, έκανε πίσω, και τα βρήκε μαζί τους.
Ο κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπάθησε με εκβιασμούς, αδιαφανείς πρακτικές και αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις να τα ελέγξει, ηττήθηκε, και συνέβαλλε τελικά στην χειρότερη εξέλιξή τους.
Δυστυχώς το άμεσο μέλλον δεν φαίνεται καλύτερο, τα κόμματα και τα πολιτικά στελέχη που δεν αποδέχονται τους όρους τους, συνήθως αποτυγχάνουν και χάνονται.
Στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης τα ΜΜΕ παραδοσιακά, κρατικά και ιδιωτικά λειτουργούν με κανόνες πολυφωνίας και διαφάνειας, σε μεγάλο βαθμό. Είναι επιχειρήσεις που λειτουργούν με τους συνταγματικούς κανόνες και τους κανόνες της αγοράς.
Η χώρα μας είναι η μοναδική χώρα στην ΕΕ και την Δύση γενικότερα που έχει κυρίαρχα τα ΜΜΕ "ελεύθερης λήψης", ενώ η εξέλιξη της τεχνολογίας με τις οπτικές ίνες και τους δορυφόρους επιτρέπει, δίνει άπειρες δυνατότητες και με χαμηλό κόστος, να αναπτυχθούν και να λειτουργούν ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Τόσο το προηγούμενο καθεστώς των ηλεκτρονικών ΜΜΕ όσο και το τελευταίο, επιτρέπει μόνο σε οικονομικά ισχυρούς παράγοντες να παίρνουν άδειες και να λειτουργούν κανάλια, ενώ οι νέες τεχνολογίες δίνουν την δυνατότητα και ομάδες δημοσιογράφων ή μικρών επενδυτών να δημιουργούν τηλεοπτικούς σταθμούς που θα ελέγχονται από τις αρχές για την πολυφωνία και την νόμιμη οικονομική λειτουργία τους.
Γιατί δεν αναπτύσσεται η καλωδιακή και δορυφορική τηλεόραση στην χώρα μας, στον τομέα της ενημέρωσης και παραμένει μόνο στην ψυχαγωγία;
Η απάντηση είναι απλή, οι εταιρείες τηλεφωνίας και διαδικτύου στην χώρα μας είναι ένα κλειστό καρτέλ που δεν επενδύουν στην ανάπτυξη του δικτύου των οπτικών ινών, γιαυτό έχουμε κακής ποιότητας διαδίκτυο και πολύ ακριβό, το χειρότερο και το ακριβότερο στην ΕΕ, όπως καταγράφεται στις ετήσιες εκθέσεις της Κομισιόν.
Οι κυβερνήσεις δεν τις πιέζουν να το κάνουν, γιατί δέχονται πιέσεις από τους καναλάρχες, για να μην χάσουν την δύναμή τους.
Έτσι οι πολίτες αναγκάζονται να εισπράττουν μια στρεβλή ενημέρωση και χαμηλής ποιότητας ψυχαγωγικά προγράμματα, με αποτέλεσμα να φαλκιδεύεται η ελεύθερη βούλησή του και να επηρεάζονται οι πολιτικές επιλογές του, συνήθως εις βάρος των πραγματικών συμφερόντων του και πάντα εις βάρος της Δημοκρατίας.
Δυστυχώς, τίποτα δεν θα αλλάξει, γιατί δεν θέλουν τα κυρίαρχα κόμματα, να αλλάξει.