 |
| Reissaamme / pixabay |
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης άφησε ένα σίγουρο μέλλον στην αυλή του Τσάρου για ένα έθνος που δεν ήταν σίγουρες οι προθέσεις του. Ο Καποδίστριας ανέλαβε χωρίς να καταδεχτεί να πάρει δεκάρα τσακιστή να φτιάξει κράτος από τα ερείπια.
Ο Χριστόδουλος Σώζος, δήμαρχος Λεμεσού ζήτησε να πολεμήσει σε μάχιμη θέση σαν εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους. Όταν ο Βενιζέλος προσπάθησε να τον μεταπείσει να μείνει σε στρατιωτική υπηρεσία στην Αθήνα, αρνήθηκε και απαίτησε να πολεμήσει. Πέθανε στις μάχες για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ονειρευτείτε ότι οι σύγχρονοι καλοπληρωμένοι Έλληνες πολιτικοί από το λαό από τον οποίο κόβουν διαρκώς μισθούς και συντάξεις ενώ ενισχύουν ολιγάρχες, θα κάνουν έστω και το ελάχιστο πραγματικά επωφελές για το έθνος, συγκρίνετέ τους με αυτές τις τρεις μορφές και ξυπνήστε.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού