 |
| ΑFΡ |
Η αχίλλειος πτέρνα της στρατηγικής της Άγκυρας μπορεί να είναι η τάση της να υποτιμά τις εχθρικές αντιδράσεις που προκαλεί η στρατιωτική προσέγγισή της σε πολλά αραβικά και ευρωπαϊκά έθνη.
Παρουσίαση Freepen.gr
Ενώ χτυπά τα τύμπανα του πολέμου, η Τουρκία παίζει ένα παιχνίδι στρατιωτικής βροχής σε περισσότερα από ένα μέτωπα.
Έχει μπότες στο έδαφος στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη. Το ναυτικό του κάνει επίδειξη ισχύος στη Μεσόγειο.
Το επόμενο σημείο ανάφλεξης δεν θα μπορούσε να απέχει πολύ από τα σύνορα της Τουρκίας, καθώς η Άγκυρα είναι εμπλεγμένη σε ένα επικίνδυνο μέτωπο με την Ελλάδα και όπου τα τύμπανα του πολέμου χτυπούν όλο και πιο δυνατά.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας δήλωσε την Τρίτη ότι εάν η Ελλάδα δεχτεί ένοπλη επίθεση από τον Τούρκο γείτονά της, θα επικαλεστεί ένα τμήμα της Συνθήκης του 2009 για την Ευρωπαϊκή Ένωση που υποχρεώνει τα κράτη μέλη να παρέχουν βοήθεια σε άλλη χώρα της ΕΕ που αντιμετωπίζει ένοπλη επίθεση.
Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν φτάσει στο χείλος του πολέμου τρεις φορές από το 1974.
Η Τουρκία έχει ήδη στείλει πλοία που συνοδεύονται από πολεμικό πλοίο για έρευνες φυσικού αερίου σε μια περιοχή όπου το μέλος της ΕΕ, η Κύπρος επιμένει ότι έχει αποκλειστικά δικαιώματα. Θα το κάνει ξανά σύντομα. Η τουρκική κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι ενεργεί για να προστατεύσει τα «συμφέροντά της στους φυσικούς πόρους της περιοχής» και εκείνα των Τουρκοκυπρίων.
Προς το παρόν, η Ελλάδα θέλει από ους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση να προετοιμάσουν «ανατροπές» οικονομικών κυρώσεων για χρήση εναντίον της γειτονικής Τουρκίας εάν προχωρήσει με προγραμματισμένη υπεράκτια εξερεύνηση φυσικού αερίου και πετρελαίου στα ελληνικά νησιά.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας», δήλωσε ο Δένδιας στο Star TV. Αν θέλει, μπορεί να δημιουργήσει ένα τεράστιο πρόβλημα για την τουρκική οικονομία. "Αυτή δεν είναι η επιθυμία μου… αλλά πρέπει να είμαστε σαφείς".
Η Ελλάδα αναφέρει ότι έχει αποκλειστικά δικαιώματα στις περιοχές που στοχεύει η Τουρκία, οι οποίες στην περίπτωση της Κρήτης βρίσκονται πολύ μακριά από τις τουρκικές ακτές.
Η Άγκυρα βασίζει πολλές από τις αξιώσεις της σε μια συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα που υπέγραψε τον περασμένο Νοέμβριο με την κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας (GNA) που κυριαρχείται από τον ισλαμισμό του πρωθυπουργού της Λιβύης Fayez Sarraj.
Ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσάβουσογλου δήλωσε τις τελευταίες ημέρες ότι η Τουρκία θα ξεκινήσει σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις για φυσικούς πόρους στο τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου που καλύπτεται από τη συμφωνία του Νοεμβρίου με τη GNA. Πρόσθεσε ότι η Τουρκία είναι ανοιχτή στο να μοιράζεται με εταιρείες τρίτων χωρών όπως η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία.
Η συμφωνία οριοθέτησης των συνόρων που υπεγράφη με τη GNA παρέχει στην Άγκυρα ευρεία πρόσβαση σε πόρους πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο. Η Τουρκία βλέπει άλλα πιθανά λάφυρα στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων τεράστιων συμβάσεων για τούρκους εργολάβους και αποπληρωμής χρέους δισεκατομμυρίων δολαρίων, καθώς δεσμεύει στρατεύματα και στρατιωτικό εξοπλισμό και αποστέλλει χιλιάδες μισθοφόρους για να βοηθήσει τη GNA στον πόλεμο ενάντια στον Εθνικό Στρατό της Λιβύης (LNA) με επικεφαλής τον Khalifa Haftar.
Η προσέγγιση της Τουρκίας στη χρήση βίας δεν μετριάζεται από σοβαρή εκτίμηση για ειρηνικούς συμβιβασμούς ή για την ικανοποίηση των απαιτήσεων γειτόνων στη Μεσόγειο ή τον αραβικό κόσμο. Αυτό δίνει όλο και περισσότερα επιχειρήματα στους εμπειρογνώμονες να μιλούν για αυτοκρατορικές τάσεις.
Οι ειδικοί επισημαίνουν δηλώσεις που έγιναν την περασμένη Δευτέρα από τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος απέρριψε τυχόν πιθανά οφέλη για τη GNA της Λιβύης από την κατάπαυση του πυρός.
Σε συνέντευξή του στον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό TRT Haber, ο Τσάβουσογλου είπε ότι η παραλιακή πόλη Sirte και η αεροπορική βάση Jufra πρέπει να παραδοθούν στη GNA πριν συμφωνήσει σε εκεχειρία.
Η GNA ενεργεί με παρόμοιο πολεμοχαρή τρόπο. Ο εκπρόσωπός της, Mohamad Gnounou, δεσμεύτηκε την Τρίτη ότι οι δυνάμεις του θα προχωρήσουν προς τις «πόλεις που θα είναι όμηροι» και «θα εξαλείψουν όλες τις παράνομες ομάδες», εννοώντας τις δυνάμεις του Haftar. H Sirte θα μπορούσε να είναι το επόμενο σημείο ανάφλεξης και πιθανώς πιο σύντομα από ό, τι περιμένουν πολλοί.
Κατά την επιδίωξη των πολεμικών του σχεδίων, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παίζει ένα παιχνίδι καθρεφτών που προβάλλει την υποστήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Τουρκία ως προπύργιο ενάντια στη ρωσική παρουσία στη νότια ακτή της Μεσογείου. Η Άγκυρα ανακοίνωσε ακόμη και την Τρίτη ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και ο Τούρκος ηγέτης συμφώνησαν να εργαστούν «πιο στενά» για μια λύση στη σύγκρουση της Λιβύης. Ο Ερντογάν και ο πρόεδρος των ΗΠΑ «συμφώνησαν να συνεργαστούν στενότερα, ως σύμμαχοι,… για να προωθήσουν τη διαρκή σταθερότητα στη Λιβύη», ανέφερε μια τουρκική δήλωση.
Ωστόσο, η αχίλλειος πτέρνα στην στρατηγική της Άγκυρας μπορεί να είναι η τάση της να υποτιμά τις εχθρικές αντιδράσεις που προκαλεί η στρατιωτική προσέγγισή της σε πολλά αραβικά και ευρωπαϊκά έθνη. Η Γαλλία και η Αίγυπτος, για παράδειγμα, είναι πρόθυμες να αντισταθούν στην Τουρκία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει χρήση βίας. Σε έναν αυξανόμενο αριθμό αραβικών εθνών, αυξάνεται η δυσαρέσκεια λόγω των νεο-οθωμανικών φιλοδοξιών της Τουρκίας.
Η Γαλλία εξακολουθεί να μην αφήνει να πέσει κάτω η πρόκληση από την «επιθετική συμπεριφορά» της Άγκυρας μετά το συμβάν της 10ης Ιουνίου όπου το τουρκικό ναυτικό ενήργησε εχθρικά κατά του γαλλικού πολεμικού πλοίου Le Courbet. Το γαλλικό πολεμικό πλοίο προσπαθούσε να επιθεωρήσει ένα πλοίο με σημαία τρίτης χώρας που ήταν ύποπτο ότι μετέφερε παράνομο τουρκικό φορτίο όπλων.
Η Αίγυπτος έχει ήδη σχεδιάσει «κόκκινες γραμμές» για την Τουρκία στη Λιβύη. Ο Πρόεδρος Abdel Fattah el-Sisi υπαινίχθηκε την πιθανή επέμβαση του στρατού της χώρας του στη Λιβύη εάν οι τουρκικές υποστηριζόμενες δυνάμεις προσπαθήσουν να καταλάβουν τη Sirte. Μια αιγυπτιακή στρατιωτική εκστρατεία στη Λιβύη παραμένει σε υποθετικό στάδιο, αλλά έχει γίνει εύλογη από εντυπωσιακές ασκήσεις που πραγματοποίησε το Κάιρο και την πρόσφατη απόφαση του διεθνώς αναγνωρισμένου κοινοβουλίου της Λιβύης να ανάψει το πράσινο φως σε μια πιθανή αιγυπτιακή στρατιωτική αντίδραση. Το νομοθετικό όργανο που εδρεύει στο Τομπρούκ υποστήριξε κατ 'αρχήν μια αιγυπτιακή παρέμβαση «για την προστασία της εθνικής ασφάλειας της Λιβύης και της Αιγύπτου εάν βλέπουν επικείμενο κίνδυνο και για τις δύο χώρες μας».
Το κοινοβούλιο κατήγγειλε αυτό που περιέγραψε ως «τουρκική κατοχή», σε μια κοφτή απόρριψη των στρατιωτικών εκστρατειών της Άγκυρας στην περιοχή και των φιλοδοξιών της για νεο-οθωμανική κατάκτηση.