Οι λοιμωξιολόγοι που φέρνουν ασφυξία στους Ελληνες, έχουν το οξυγόνο του μισθού από το κράτος

Tomasz_Mikolajczyk / pixabay

Αφού είχαμε ηρεμήσει για αρκετές εβδομάδες, μας σερβίρονται ξανά οι διάφοροι λοιμωξιολόγοι. Συμπτωματικά πάντα ταυτόχρονα με το άνοιγμα της βεντάλιας των τουρκικών διεκδικήσεων. Μάσκες παντού και κλεισίματα καταστημάτων προτείνουν ορισμένοι.

Του Στρατή Μαζίδη

Είναι πολύ εύκολο όταν εσύ πληρώνεσαι από το δημόσιο, να προτείνεις εύκολα να κλείσει το Α, το Β, το Γ, τάχα διότι κόπτεσαι για την υγεία του κόσμου. Λέω "τάχα" γιατί η υγεία δεν κινδυνεύει μόνο από έναν αόρατο και ίσως υπερεκτιμημένο ιό περιορισμένης θνησιμότητας, αλλά κι από το έμφραγμα που θα πάθεις τη νύχτα γνωρίζοντας ότι είσαι πια χωρίς δουλειά ή πως αύριο πρέπει να αφήσεις το σπίτι που ενοικιάζεις ή καθώς ο νοικάρης σου δεν μπορεί να σε πληρώσεις ενώ εσύ εξαρτάσαι από αυτόν. Κινδυνεύει από έναν καρκίνο στο παχύ έντερο λόγω στρες.

Γνωρίζω ανθρώπους που κάθονται από το Μάρτιο. Έχουν πάρει μόνο ένα 800αρι και τέλος. Το πως ζουν, δε γνωρίζουν. Την αγωνία τους προσπαθώ να αφουγκραστώ. Ασχολείται κανείς με αυτούς; 

Οι λοιμωξιολόγοι που μας έχουν κυριολεκτικά ζαλίσει και καλά θα κάνουν να σταματήσουν να μιλούν σκορπώντας τρόμο, έχουν το οξυγόνο του σίγουρου μισθού από το κράτος, αφού η πλειοψηφία όσων βλέπουμε στα παράθυρα κάπου είναι καθηγητές. Το μεσημέρι θα βρουν φαγητό στο τράπεζι και σπίτι να γυρίσουν. 

Αυτοί οι...ειδικοί λοιπόν έρχονται τώρα μέσα στο κατακαλόκαιρο να μας επιβάλλουν τις μάσκες παντού ενώ σχεδιάζουν να τις φορέσουν και στα παιδιά στα σχολεία. Πώς θα αντέξουν τα παιδιά; Αυτοί που για τις μάσκες έλεγαν άλλα το πρωί, άλλα το μεσημέρι κι άλλα το βράδυ. Πώς είναι δυνατόν όταν κλείσαμε τα πάντα και γίναμε...υπόδειγμα της Ευρώπης να το πετυχαίνουμε χωρίς μάσκα αλλά τώρα να είναι απαραίτητη; Δε βγαίναμε έξω; Δεν πήγαιναμε σούπερ μάρκετ και τράπεζες; Επίσης δεν πηγαίναμε εξαιρετικά καλά το πρώτο δίμηνο που άρχισαν να αίρονται τα μέτρα; Τι άλλαξε; Μήπως υπάρχει κάποια σχέση με το άνοιγμα των συνόρων;

Και γιατί κλείσαμε τα πάντα δύο μήνες και δε φορέσαμε από τότε τις μάσκες να σωθούν οι δουλειές συνανθρώπων μας που δεν είχαν την τύχη όπως οι ειδικοί να πληρώνονται από το ελληνικό κράτος;  Γιατί βουλιάξαμε ακόμη περισσότερο την ελληνική οικονομία;

Συγγνώμη δε τους έχω καμία εμπιστοσύνη. Όχι τώρα αλλά από τότε, στα τέλη Ιανουαρίου όταν παρουσιάζαμε τους πίνακες με την έκρηξη του ιού και κάποιοι στην Ελλάδα καθησύχαζαν τον κόσμο.