Φημολογείται ότι η κυβέρνηση θα πάει σε εκλογές το φθινόπωρο. Κατά πάσα πιθανότητα σε διπλή εκλογική αναμέτρηση ώστε να κάψει την απλή αναλογική και να ανανεώσει τη θητεία της για άλλα τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι, μας λένε, το σχέδιο. Βέβαια αν θες να κάνεις το Θεό να γελάσει, πες του τι σχεδιάζεις για το μέλλον.
Του Στρατή Μαζίδη
Με την κίνηση αυτή εκτιμάται ότι θα βγει νοκ άουτ μια και καλή ο Αλέξης Τσίπρας που ούτως ή άλλως έχει εξαφανιστεί. Άλλοι υποστηρίζουν πως πλήρωσε τη Μακεδονία, αν και δεν προκύπτει αυτό από τα ποσοστά του κόμματός του εκεί. Πολύ φοβάμαι πως απλά θεωρείται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της μπλε έκδοσης κάνει καλύτερα την ίδια δουλειά.
Ας υποθέσουμε όμως πως πάμε σε διπλές εκλογές και ο Μητσοτάκης, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, λαμβάνει πράγματι ένα μεγάλο ποσοστό και άνετη πλειοψηφία στη Βουλή. Τι θα καταφέρει; Αν έξω υπάρχει θύελλα, θα τον κρατήσουν οι πχ 170, 180, όσους θέλετε, βάλτε, βουλευτές;
Αντίστοιχους βουλευτές δεν εξέλεξε και ο Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2009 αλλά μόλις δύο χρόνια αργότερα έπεφτε εκ των έσω; Περίπου 170 βουλευτές δεν είχε εκλέξει κι ο Καραμανλής το 2004 αλλά περιέκοψε μόνος του την πρώτη του θητεία και εξατμίστηκε στην επόμενη; Η περίπτωση της κυβέρνησης Τσίπρα που αντί να ξεθεμελιώνεται, προσέθετε έδρες στην πλειοψηφία της, δεν αποτελεί τον κανόνα, αλλά τελικά ακόμη και αυτή οδηγήθηκε σε πρόωρη παραίτηση και εξαφάνιση.
Όσους βουλευτές κι αν εκλέξεις, όσα χρήματα για άσκοπες καμπάνιες κι αν μοιράσεις, όσο κυνηγητό κι αν εξαπολύσεις, αρκεί η απώλεια μιας μικρής γωνιάς, που άλλωστε τόσο εύκολα παζαρεύεις με Αίγυπτο και Τουρκία για την ΑΟΖ ώστε να εξαερωθείς. Επαρκεί η φτώχεια και η ασφυξία της δικτατορίας της μάσκας με τον μπαμπούλα του προστίμου να επικρέμεται πάνω από τον κόσμο. Τέτοιες επιλογές μπορεί ίσως να παρατείνουν το χρόνο, παράλληλα όμως συνδράμουν στη μεγιστοποίηση της λαϊκής δυσαρέσκειας και οργής. Ο λογαριασμός θα έρθει ακριβότερος.