Περήφανο έθνος κατάντησε να περιμένει από ξένους τζιτζιφιόγκους να υπερασπιστούν τα ελληνικά εδάφη

stokpic / pixabay

Η εισβολή στην Κύπρο είναι μία ακόμη τραγωδία του Ελληνισμού από την οποία αντί να πάρουμε μαθήματα κοιτάξαμε πώς να αποστασιοποιηθούμε. Λες και το θέμα δεν μας αφορούσε.

Ελένη Παπαδοπούλου

Αντί η Ελλάδα να σφυρηλατεί την εθνική συνείδηση και να χτίσει εθνική άμυνα σοβαρή, όπως κάνει το Ισραήλ, διαμόρφωσε γενιές από ιδεοληπτικούς κομμουνισμένους μισέλληνες, που ξέσκισαν τις σάρκες της.

46 χρόνια μετά ο ΟΗΕ και λοιπές χώρες ακόμη καταδικάζουν μεν, σφυρίζουν αδιάφορα δε, αφήνοντας την Κύπρο ακρωτηριασμένη. Ούτε καν ασχολήθηκαν που η Τουρκία κατέλαβε το μισό σχεδόν νησί. Όπως ακριβώς θα κάνουν αν η ιστορία επαναληφθεί.

Ένα περήφανο έθνος κατάντησε να περιμένει από τους τζιτζιφιόγκους του ΟΗΕ και των Βρυξελλών να υπερασπιστούν τα ελληνικά εδάφη. Λες και δεν ξέρουμε το αποτέλεσμα.

Αποφασίζουμε εν μέσω κρίσης με τους Τούρκους να δώσουμε αναδρομικά στους συνταξιούχους, αντί να πάρουμε φρεγάτες, γιατί οι παππούδες δεν το έχουν σε τίποτα να ξαναψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.

Λέμε δεν ξεχνώ, αλλά ξεχάσαμε και ξεχάσαμε γρήγορα. Μϊα ματιά στα σχολικά βιβλία μόνο, πόσα μιλάνε για την τραγωδία στην Κύπρο, πόσα για την τραγωδία στη Μικρα Ασία;

Και θα καταλάβουμε πώς αφελληνιστήκαμε.