Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο δεν είναι οι απειλές των Τούρκων, αλλά η γενικότερη υποτονική στάση της ελληνικής πλευράς, που φαίνεται να σύρεται από τις εξελίξεις και να ακολουθεί, καθώς έχει χάσει κάθε πρωτοβουλία. Και αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι η αδυναμία ή η απροθυμία να αντιτάξει σθεναρά επιχειρήματα απέναντι στις παράλογες τουρκικές απαιτήσεις.
Και είναι τόσο εύκολο αυτό, που απορεί κανείς για τις αληθινές προθέσεις ή και για την ικανότητα αυτών που χειρίζονται τα ελληνοτουρκικά ζητήματα, καθώς εμμένουν σε ανούσιες επικλήσεις ενός τάχα "Διεθνούς Δικαίου", χωρίς να περνούν, όπως θα έπρεπε, σε μια φάση ολοκληρωτικής διπλωματικής αντεπίθεσης που θα έφερνε την Τουρκία θέλουσα και μη, αντιμέτωπη και με άλλους.
Υπό αυτό το πρίσμα η Ελλάδα θα έπρεπε να εξάγει το πρόβλημα με την Τουρκία προς τα έξω, εμπλέκοντας και τρίτες χώρες και ανακατεύοντας την τράπουλα μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Για παράδειγμα, να ζητήσει η Ελλάδα επίσημα από την Βρετανία να πάρει θέση αναφορικά με τη δήλωση του Ibrahim Kalin ότι «Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι νησιά όπως το Καστελόριζο έχουν υφαλοκρηπίδα. Όμως είναι 2 χιλιόμετρα από Τουρκία και 580 από το ελληνικό έδαφος". Να μας πει η Βρετανία επίσημα, αν έχει τον κώλο, ότι τα νησιά Φώκλαντ που είναι κοντά στην Αργεντινή δεν είναι βρετανικά και πως δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ότι επειδή απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα από την κυρίως χώρα δεν θα έπρεπε να τα υπερασπιστεί.
Πρέπει λοιπόν να εκβιάσουμε τις απαντήσεις των υποκριτών εκείνων που υπεκφεύγουν και κρύβονται πίσω από τα προσχήματα.
Είναι εκνευριστικό πάντως, να μην απαντάει κανείς επί της ουσίας στις ανοησίες των Τούρκων, που μετρούν την απόσταση του Καστελλορίζου από την Αθήνα και όχι από την Ρόδο που είναι δίπλα. Λες και η Ρόδος δεν είναι ελληνικό έδαφος. Λες και ο γεωγραφικός χώρος της Ελλάδας δεν έχει συνέχεια.
Είναι όμως και ελεεινό να βλέπει κανείς ελληνόφωνα τουρκολάγνα ανδρείκελα, να χρησιμοποιούν ψευδή τουρκικά επιχειρήματα προκειμένου να διεμβολίσουν το δίκαιο των ελληνικών θέσεων.
Συγκεκριμένα τα περί μεγαλύτερης τουρκικής ακτογραμμής και άρα τουρκικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο (Κοτζιάς). Ενώ η πραγματικότητα είναι ακριβώς η αντίθετη. Η Τουρκία διαθέτει μόλις τη μισή ακτογραμμή από αυτήν της Ελλάδας. Η απίστευτα μεγάλη ακτογραμμή της Ελλάδας που την χρωστάει στα 6.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες φτάνει στα 13.676 χιλιόμετρα, έναντι 7. 200 της Τουρκίας. Μόνο η Κρήτη έχει 1.046 χιλ. ακτογραμμής, βάλτε και την Εύβοια και τα άλλα μεγάλα νησιά και η ακτογραμμή της Τουρκίας πάει περίπατο! Αυτά πρέπει να διατρανώσουμε παντού, όχι με κλάψες, αλλά με τσαμπουκά! Όσο για αυτούς τους "Έλληνες" που εξαφανίζουν τα ελληνικά νησιά για να περάσει της Τουρκίας μια είναι η λύση. Πίσσα και πούπουλα!