Τα τελευταία 24ωρα διαβάζουμε δημοσιεύσεις σε λιβυκά μέσα ενημέρωσης σύμφωνα με τις οποίες η ελληνική κυβέρνηση και η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης [HoR] έχουν έρθει σε συμφωνία η σχεδιάζουν κάτι τέτοιο για τα θαλάσσια όρια. Μπορεί άραγε να ισχύει κάτι τέτοιο και αν ναι, γιατί συμβαίνει;
Του Στρατή Μαζίδη
Ας εξετάσουμε λίγο τα δεδομένα. Το πρώτο ήταν η αποστροφή του Έλληνα υπουργού εξωτερικών Νίκου Δένδια με το πέρας της συνάντησής του με τον Ακύλα Σάλεχ στη Λιβύη όπου έκανε λόγω για δυνατότητα οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών. Ο κ. Δένδιας όμως είπε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Τόνισε ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης είναι ουσιαστικά σήμερα το μόνο νόμιμο όργανο της γειτονικής χώρας διεθνώς. Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση της εθνικής συμφωνίας γνωστή και ως GNA της Τρίπολης αντιμετωπίζει σοβαρά θέματα νομιμότητας αφού κατά πολλούς έχει ήδη εκπνεύσει ακόμα και η αμφιβόλου ισχύος διετής θητεία της που έληξε στα τέλη του 2017, καθώς ουδέποτε ψηφίστηκε από τη Βουλή.
Το δεύτερο δεδομένο είναι τα δημοσιεύματα λιβυκών μέσων. Εκτός από το Νews218 υπάρχει και το Tthe Libyan Address Journal το οποίο πρόσκειται στην πλευρά της Βεγγάζης που σε ανάρτησή του μόνο όμως στο twitter και όχι στην ιστοσελίδα έκανε λόγο όχι απλά για πρόθεση συμφωνίας αλλά πως αυτή έχει ήδη επέλθει απομένοντας να ψηφιστεί από τα δύο κοινοβούλια.
Κατά τρίτον αντίστοιχη ανάρτηση με σχετικό χάρτη και λεζάντα ότι "η αποχέτευση παίρνει τα όνειρά του Ερντογάν" έκανε και ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης μέσα από τον ημιεπίσημο λογαριασμό του στο twitter.
Θα μπορούσε άραγε να ισχύει κάτι τέτοιο; Οι αναγνώστες πάντως θα θυμούνται ότι εμείς από αυτήν εδώ την γωνία που δημοσιεύουμε τις απόψεις μας το είχαμε ήδη γράψει και προτείνει ότι γιατί η Ελλάδα δε συμφωνεί - οριοθετεί τόσο με την Κυπριακή Δημοκρατία όσο και με το Λιβυκό Κοινοβούλιο του Τομπρούκ που είναι διεθνώς αναγνωρισμένο.
Κι αν υποθέσουμε ότι τα δημοσιεύματα τα οποία μπορεί να εδράζονται και σε κάποιες πληροφορίες ενδεχομένως να είναι κάπως τραβηγμένα, το μόνο βέβαιο είναι ότι η αποστροφή Δένδια για οριοθέτηση δεν μπορεί να έγινε στην τύχη.
Ενδεχομένως αυτό σημαίνει ότι η Ελληνική πλευρά έχει ένα plan b βλέποντας ότι ο δρόμος για την ακύρωση του μνημονίου Άγκυρας Τρίπολης είναι μάλλον δύσκολο να περάσει μέσα από την Αίγυπτο αφού το έδαφος είναι λίγο κακοτράχαλο μιας και η υποτιθέμενη σύμμαχός μας ούτε λίγο ούτε πολύ αναπτύσσει μαξιμαλιστικές θέσεις σε βάρος μας όσον αφορά τα νησιά και την αποκλειστική οικονομική ζώνη που δικαιούνται. Συνεπώς μία ντρίπλα και μία συμφωνία με το νόμιμο και διεθνώς αναγνωρισμένο Λιβυκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να αποτελέσει ίσως έναν άλλο εναλλακτικό τρόπο ακύρωσης της συμφωνίας του Ερντογάν με τον Αλ Σαράζ.
Αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο τότε κάλλιο αργά παρά ποτέ αλλά απομένει να το δούμε να προχωρά στην πράξη. Σε κάθε όμως περίπτωση δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η οποιαδήποτε συμφωνία και το οποιοδήποτε διεθνές δίκαιο θα πρέπει να είσαι σε θέση να το εφαρμόσεις στην πράξη. Αυτό διδάσκει η ιστορία.