Συνεπής στην στάση της και προβλέψιμη για μία ακόμη φορά, η Τουρκία προχωρά σε νέες προκλήσεις εις βάρος της Ελλάδος, στοχεύοντας σταθερά στην προσπάθεια αναβάθμισης του ρόλου της και ελέγχου όλης της περιοχής της Αν. Μεσογείου. Και για να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, σήμερα μιλάμε ξεκάθαρα για εισβολή.
του Κωνσταντίνου Καράμπελα*
Το νέο επεισόδιο της συνεχιζόμενης κρίσης έρχεται μετά την πρόσφατη συμφωνία Ελλάδος-Αιγύπτου. Εκατοντάδες απόψεις έχουν καταγραφεί για την εν λόγω συμφωνία.
Εδώ θα σταθούμε μόνο στη δημιουργία ενός κενού που παρουσιάζεται στην περιοχή από τον 28ο μέχρι και τον 32ο μεσημβρινό. Όπως είναι γνωστό η φύση δεν αγαπάει το κενό και τείνει να το συμπληρώσει. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργεί και το διεθνές σύστημα. Όπου υπάρχει κενό κάποιος έρχεται να το γεμίσει!
Το κενό στη συγκεκριμένη περιοχή δείχνει να «βολεύει» πολύ τις διεκδικήσεις της Τουρκίας. Και η εμπειρία μας δείχνει ότι οι γείτονες δεν συνηθίζουν να αφήνουν καμία ευκαιρία να πάει χαμένη.
Σε πρόσφατη τοποθέτηση του για το ζήτημα συμφωνίας με την Αίγυπτο ο πρώην Υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο μερικής οριοθέτησης, λέγοντας ότι κάτι τέτοιο δεν λύνει κανένα απολύτως πρόβλημα. Τόνισε μάλιστα ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να είχε γίνει προ πολλού, μιας και αποτελεί Αιγυπτιακή επιθυμία. Η συγκεκριμένη τοποθέτηση έχει σημασία γιατί ο πρώην Υπουργός μόνο ως πολέμιος της σημερινής κυβερνώσας παράταξης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Κι αν δεχτούμε αυτή την άποψη η συμφωνία μόνο ως θρίαμβος - όπως τον παρουσιάζουν- δεν μοιάζει.
Το επιχείρημα ότι με τη συμφωνία αντιμετωπίζεται το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο σ’ ένα βαθμό ισχύει. Είναι σημαντικό όμως να πάμε λίγο πίσω, στις κινήσεις που προηγήθηκαν από Ελληνικής πλευράς. Οι πληροφορίες για προσπάθειες επίτευξης ενός τέτοιου Τουρκο-Λιβυκού μνημονίου υπήρχαν ακόμη και σε δημοσιογραφικούς κύκλους ήδη από το 2017! Κι όμως η Τουρκία, παρά τις προσπάθειες δεν κατάφερε να το πετύχει παρά μόνο στο τέλος του 2019. Είναι σαφές ότι δεν υπήρξε αιφνιδιασμός. Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται στην Ελληνική πλευρά είναι αν έκανε τις απαραίτητες εκείνες ενέργειες για να παραμείνει ένα τέτοιο σχέδιο στα χαρτιά.
Υπάρχει και το επιχείρημα ότι έγιναν προσπάθειες αλλά δεν ευοδώθηκαν. Και τώρα το κρίσιμο ερώτημα! Γιατί δεν ανακτούμε την πρωτοβουλία κινήσεων προχωρώντας πια σε συμφωνία με την Κύπρο, συμπληρώνοντας έτσι το κενό και επιτυγχάνοντας εμείς τον αιφνιδιασμό; Μετά το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο περιθώρια δεν υπάρχουν. Ούτως ή άλλως το ρίσκο τυχόν έντονης αντίδρασης της Τουρκίας είναι δεδομένο σε κάθε κίνηση υπεράσπισης της Εθνικής μας κυριαρχίας. Η γείτων δεν αμελεί να μας το υπενθυμίζει αυτό σε κάθε ευκαιρία!
Η ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι η συνεχής υποχώρηση δεν φέρνει ειρήνη και σταθερότητα, άλλα τον οδυνηρό συμβιβασμό και τελικά τον πόλεμο!*
Οποιαδήποτε υποχώρηση είναι ταυτόχρονα πρόσκληση προς την άλλη πλευρά για νέες προκλήσεις.
Υπάρχει ανάγκη να αποβάλουμε τα φοβικά σύνδρομα και να δείξουμε ότι εννοούμε αυτά που λέμε. Οφείλουμε να κοιτάξουμε χωρίς φόβο τη νέα πραγματικότητα. Η παγκόσμια μετατόπιση ισχύος φέρνει αλλαγές και νέες διευθετήσεις στην περιοχή και το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί πλέον να κρύβεται από τις ιστορικές του ευθύνες.
Η Τουρκία έχει ως στόχο την αναβάθμισή της σε περιφερειακό παίκτη και για να το πετύχει αυτό επιδιώκει να καταστήσει την Ελλάδα κράτος περιορισμένης κυριαρχίας. Εκεί εντάσσεται και η προσπάθεια ακρωτηριασμού του Ελληνισμού, με απομόνωση της Κύπρου και ολοκληρωτική αποπομπή της Ελλάδος από την Αν. Μεσόγειο.
Το μέτωπο που ανοίγεται στην Ανατολική Μεσόγειο θα έχει και στρατιωτικό χαρακτήρα. Και η Πατρίδα μας πρέπει να αποδείξει ότι είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα Ελληνικά συμφέροντα. Απαιτείται ολοκληρωμένη στρατηγική και στοχοθεσία.
Κι όλα αυτά στα πλαίσια ενός οράματος. Ενός οράματος Εθνικού, που λείπει αυτή τη στιγμή. Για μια Ελλάδα σε ρόλο πρωταγωνιστή. Σε ρόλο περιφερειακής δύναμης, ηγέτιδας της Μεσογείου. Όπως αρμόζει σε μια χώρα με τέτοια ναυτική παράδοση και ιστορική παρουσία.
Η περίοδος των μεγάλων αλλαγών έφτασε και καλούμαστε να επιλέξουμε τη νέα μας θέση στο χάρτη.
* «Εάν υποχωρήσετε απέναντί των, θα ευρεθήτε ενώπιον νέας κ επαχθεστέρας απαιτήσεως, διότι θα νομίσουν ότι και εις τούτο θα υποκύψετε ένεκα φόβου..» Θουκυδίδου Ιστορίαι
*Ο Κωνσταντίνος Καράμπελας έχει σπουδές στην Αρχαιολογία, στις Διεθνείς Σχέσεις κ Διπλωματία και στη Φιλοσοφία