Ξέρω ότι διαβάζετε παντού ότι η Τουρκία βρίσκεται προς της διάλυσης της οικονομίας της, όμως στα 21 χρόνια που διαβάζω τα οικονομικά στοιχεία και τα 15 χρόνια που ξεκίνησα τη μελέτη από τα παράλληλα κανάλια έχω μάθει ότι στο προφανές κρύβεται συνήθως η αλήθεια.
Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Θα θυμάστε την πρόβλεψη που είχα κανει αρχές Μαΐου οπου έλεγα ότι η Τουρκία σύντομα θα αντιμετωπίσει συστημικό κίνδυνο και εδώσα δύο ημερομηνίες. Την 21η Μαϊου και την 1η Ιουλίου. Η Τουρκία στις 19/5 έλαβε μια τεράστια οικονομική βοήθεια σχεδόν τριάντα δις από ξένες χώρες, ενώ παρήλθε και η 1/7ου χωρίς να αλλάξει κάτι.
Από αρχές Μαΐου προέβλεψα ότι η Τουρκική λίρα θα ξεπεράσει τα 7 δολάρια και σας έχω γράψει από 1/7 ότι σύντομα θα φθάσει στα 7,5...
Την ίδια μέρα σας έγραψα το γιατί σώθηκε η Τουρκία. Σχεδόν 5,5 δις εξαγωγές εν μέσω κρίσης κορονοΐου, οι οποίες δύο μήνες μετά έφθασαν στα 15,1 δις σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ ανάκαμψης...
Απίστευτο θα πουν κάποιοι...
Και όμως η Τουρκία έφθασε να αυξήσει κατά 300% τις εξαγωγες μέσα σε 6,5 εβδομάδες και αυτό γιατί κατ' εμέ χειραγώγησε το νόμισμά της.
Έκανε δηλαδή μια ακραία πολιτικά και οικονομικά κίνηση, άκρως επικίνδυνη δημοσιονομικά λαμβάνοντας το ρίσκο να χαρακτηρισθεί default οικονομία σε μια προσπάθεια να ανατρέψει την κατάσταση. Επέτρεψε την περαιτέρω διολίσθηση του νομίσματός της και έλαβε μόνον μέτρα της πλάκας ισα ίσα για κλείσει μερικά στόματα...
Ήταν κίνηση ρουλέτας!
Δεν πόνταρε απλά μαύρα ή άσπρα αλλά απευθείας στο Μηδέν. Τον απόλυτο αριθμό κέρδους. ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΑΤΣΕ.
Μήπως όμως τελικά δεν της έκατσε απλά.η μπίλια;;; Μήπως τελικά το ρίσκο μπορεί να μην ήταν και τόσο πολύ μεγάλο;
Η δική μου εκτίμηση ήταν πως αυτή η τόσο ριψοκίνδυνη κίνηση ήταν σικέ. Και ήταν σικέ γιατί η Τουρκία εν μέσω παγκόσμιας κρίσης δημιούργησε τις απαιτούμενες συμμαχίες για να διαθέσει την πραγματικά τεράστια παραγωγή της (από τρόφιμα έως όπλα) και οι συμμαχίες αυτές παρακαλάνε για τα φθηνά, άφθονα και κυρίως άμεσα διαθέσιμα προϊόντα. Βλέπετε εν μέσω covid19, χώρες υπερδυνάμεις είδαν τη γεωργική τους παραγωγή να πνέει τα λοίσθια και να μην μπορούν να υποστηρίξουν ούτε την εγχώρια κατανάλωση, αλλά η πιο.βαθιά έρευνα λέει ότι το πιο καίριο πρόβλημα ήταν στην κάλυψη των αναγκών της ζωικης τους παραγωγή (Κίνα, Γερμανία κλπ).
Μέσα στον Ιούλιο η Τουρκία ξεσκαρτάρισε το στοκ της σε προϊόντα αγροτικής παραγωγής προοριζόμενα τόσο για κατανάλωση από ανθρώπους, όσο και στα αγροτικά προϊόντα που προορίζονται για την κτηνοτροφία. Ενώ παράλληλα η παρουσία στις διεθνείς εκθέσεις οπλικών συστημάτων το 2019 απέδωσε και την έβαλε στον καμβά του big game των όπλων και άρχισε μαζικές πωλήσεις σε οπλικα συστήματα, αυξάνοντας τις εξαγωγές και σκαρφαλώνοντας στον παγκόσμιο δείκτη ανάκαμψης.
Οποτε εδώ μπαίνει ένα ερώτημα... Θα τα καταφέρει η Τουρκία; Η απάντηση κρύβεται στον ίδιο τον Ερντογάν και πόσο θα αντέξει εκείνη η ομάδα συμμαχιών που δε βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τον πρόεδρο της Τουρκίας.