Είμαι από αυτούς που δεν αγαπούν τον πόλεμο. Φαντάζομαι και οι περισσότεροι από εσάς που έχετε μια εικόνα από πεδία πολέμου. Ωστόσο, κάνω ασκήσεις υπομονής, πειθαρχίας και ψυχραιμίας. Μοιάζω με εκείνον, που βρίσκεται με τη γυναίκα του σε μια ταβέρνα και απέναντι του κάθεται ένας τσαχλόμαγκας. Ένας αληταράς που δεν παίρνει χαμπάρι από τίποτα, ούτε σέβεται κανέναν.
Προκαλεί, κάνει νοήματα, φωνάζει, πετάει ψωμιά και πειράζει φραστικά τη γυναίκα μέσα στα μούτρα του. Τι πρέπει να κάνει; Δε θέλει να τσακωθεί, θέλει την ησυχία του. Δεν του αρέσουν οι καβγάδες. Έτσι διατηρεί την ψυχραιμία του και απλά φωνάζει για τον λογαριασμό, ώστε να πληρώσει και να φύγουν. Το κουτσαβάκι, ο κουραδόμαγκας, σηκώνεται και από τα λόγια περνάει στις πράξεις. Πλησιάζει το τραπέζι και χουφτώνει τα οπίσθια της γυναίκας με τσαμπουκά, φωνάζοντας πως παίρνει πάντα αυτό που θέλει.
Ο ήρωας μας αναρωτιέται τώρα τι πρέπει να κάνει; Να προσποιηθεί ότι δεν είδε; Να δώσει τόπο στην οργή; Να αποφασίσει ότι ο πισινός της γυναίκας του δεν ανήκει στις "κόκκινες" γραμμές του; Από ποιο σημείο και μετά θα πρέπει να αντισταθεί στην επιθετικότητα του κουτσαβόμαγκα; Όταν θα έχει πιάσει και τον δικό του πισινό; Είναι ο πισινός του η έσχατη "κόκκινη" γραμμή, ή μήπως πάει ακόμα παρακάτω;; Να τον π...δήξει δηλαδή και αυτόν μαζί με τη γυναίκα του;
Αυτά παθαίνει όποιος αναρωτιέται αργοπορημένα για τα αυτονόητα. Όταν οι "κόκκινες γραμμές" του μετατοπίζονται σαν να είναι από λάστιχο. Όταν μπερδεύει την ελευθερία με την ησυχία του και την ψυχραιμία με τη δειλία. Όταν οι απειλές και οι παρενοχλήσεις του κουτσαβόμαγκα περάσουν από τα λόγια στις πράξεις, έχουν ήδη κατεδαφίσει τις "κόκκινες" γραμμές και επιστροφή δεν έχει, παρά μόνο την υποταγή ή την αντίσταση.
Το χάσιμο χρόνου είναι περιττή πολυτέλεια και ζημία. Το να συνεχίζει να αναρωτιέται κανείς κάτω υπό αυτές τις συνθήκες, αν θα πρέπει να δράσει ή όχι, εκτός από ανώριμο είναι και επικίνδυνο. Να κάνει λοιπόν, η Ελλάδα, αυτό που θα έκανε ο καθένας σας για τον εαυτό του! Και έπειτα ο καθένας μας να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στο δίκαιο της πατρίδας. Προσωπικά δεν αγαπώ τον πόλεμο, αλλά με συναρπάζει η υπεράσπιση του δικαίου απέναντι στον κάθε κουτσαβόμαγκα της ζωής μου....