 |
| denfran / pixabay |
Ήμουν από τις άτυχες ή τυχερές φουρνιές μαθητών που είχα γευτεί όπως και πολλοί συμμαθητές μου τη βέργα του δασκάλου. Μικρά ή μεγάλα παραπτώματα είχαν πάντα την ίδια κατάληξη, μερικές ξυλιές στις παλάμες, ακόμα και για ορθογραφικά λάθη. Η γενιά η δική μας ήταν η τελευταία λόγω των αλλαγών που έγιναν μετά που έδωσε προαγωγικές εξετάσεις στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού εισαγωγικές εξετάσεις στο γυμνάσιο και εισαγωγικές εξετάσεις στο Λύκειο.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Υπήρχαν τα πανεπιστήμια και τα ΚΑΤΕΕ (Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης) που αργότερα μετονομάστηκαν σε ΤΕΙ και για να περάσεις στο πανεπιστήμιο χρειαζόταν αρκετό διάβασμα και όχι τύχη. Όσοι είχαν την οικονομική δυνατότητα σπούδαζαν στο εξωτερικό συνήθως σε Ιταλία ή Αγγλία αλλά και σε χώρες του ανατολικού μπλοκ όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία.
Φυσικά ο επαγγελματικός προσανατολισμός ήταν ανύπαρκτος και πάντα σε συνδυασμό με τα κόμπλεξ αρκετών γονιών που ήθελαν το παιδί τους να πάρει ένα πτυχίο να μορφωθεί, να γίνει γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός, επιστήμονας.
Εκεί κάπου έρχεται η πρώτη κυβέρνηση της Αλλαγής όπως ακριβώς αυξήθηκαν τα μουστάκια και τα ζιβάγκο των υπουργών, αυξήθηκαν και οι θέσεις και τα τμήματα των πανεπιστημίων. Δυό φορές επάνω ο αριθμός των εισακτέων στις περισσότερες σχολές, νέες σχολές σε κάθε πόλη και κωμόπολη της χώρας. Φοιτητικός τουρισμός για άγρα ψήφων χωρίς φυσικά οι σχολές να έχουν σχέση κατ' ανάγκη με την πραγματικότητα.
Πριν από μερικά χρόνια είχα μετρήσει πάνω από 40 σχολές πληροφορικής ΑΕΙ και ΤΕΙ συνολικά, όπως υπάρχουν αρκετά τμήματα μηχανικών για να χτίσουν όλη την Ευρώπη και την Ασία μαζί. Οικονομολόγοι, γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί,χώρια οι σχολές που βγάζουν εκπαιδευτικούς και καθηγητές φροντιστηρίων.
Σχολές αποκομμένες από την παραγωγή και την ελληνική πραγματικότητα, που σε συνδυασμό με τον άκρατο κομματισμό και την μη ανάλογη αύξηση των κονδυλίων έφερε την de facto υποβάθμιση της παιδείας. Θυμάμαι φοιτητικές πορείες και κλείσιμο σχολών για συμπαράσταση στους δοκιμαζόμενους λαούς της Νικαράγουας και του ¨Ελ Σαλβαδόρ, από τις επεμβάσεις των ΗΠΑ, 5αρακια στις εξετάσεις για τους φοιτητοπατέρες-κομματόσκυλα.
Φυσικά θαύματα γίνονται μόνο με ψάρια και άρτους και όχι με κονδύλια, γι αυτό και η δωρεάν παιδεία κατέληξε μια υποβαθμισμένη κάτι-σαν παιδεία σε βρώμικους χώρους που ακόμα και ζώα θα ντρέπονταν να περάσουν ένα μέρος της ζωής τους μέσα σε αυτούς. Κάθε υπουργός έβαζε κι αυτός το λιθαράκι του για να φτάσουμε στο σημερινό έκτρωμα της παιδείας και φτάσαμε στην πλήρη απαξίωση των πτυχίων με τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ που βάζουν ένα Χ στα χρόνια των σπουδών και τα περίφημα «μεταπτυχιακά» που δεν είναι τίποτ' άλλο αλλά ένας ακόμα τρόπος να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου και τους άλλους ότι δεν είσαι ένας ακόμα από τους 100αδες απόφοιτους της ίδιας σχολής. Άσχετα βέβαια αν το μεταπτυχιακό είναι μια αστεία ή εντελώς άχρηστη εργασία και μπορεί να έχει ότι θέμα μπορεί να φανταστεί κανείς μέχρι ακόμα και βαμπιρολογία.
Όλοι παίρνουν πτυχία και μεταπτυχιακά, ανάλογα με το πορτοφόλι και τα κονέ με αποτέλεσμα να βγαίνουν επιστήμονες λειτουργικά αγράμματοι που πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν ούτε πόσες μοίρες έχει ένας κύκλος.
Τα ΚΑΤΕΕ έγιναν ΤΕΙ, τα 2 ΤΕΙ ΑΕΙ και όλα μαζί τα ΑΕΙ ένας αχταρμάς που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια μετά την ολοκλήρωση των σπουδών στην ανεργία ή σε μισθούς πείνας 300 και 500 ευρώ. Στέλνεις βιογραφικό σε δουλειά δεν σου απαντάνε σχεδόν ποτέ. Αν είσαι πάνω από 35 είσαι καταδικασμένος σε μακροχρόνια ανεργία. Αν συγκρίνεις την αγορά εργασίας, τις συνθήκες εργασίας και την συμπεριφορά των εργοδοτών στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη σίγουρα θα απογοητευτείς και δεν είναι τυχαίο που καταντήσαμε στο σημερινό μας χάλι.
ΥΓ. Μια άλλη ιστορία που δεν χωράει εδώ, είναι η κατάντια πολλών ανέργων πτυχιούχων να καταντούν γενίτσαροι σε ΜΚΟ και να ξεφτιλίζουν τη ζωή τους και το μέλλον των ίδιων και της χώρας τους για ένα ξεροκόμματο.