 |
| marineregions.org |
Με την πρόσφατη συμφωνία με την Αίγυπτο αναγνωρίστηκε λιγότερη επήρεια για την Κρήτη, την Κάσο, την Κάρπαθο και την Ρόδο. Ταυτόχρονα, δεν αναγνωρίστηκε καμία επήρεια τόσο για το νησί Χρυσή όσο και για τη νησίδα Κουφονήσι που βρίσκονται νότια της Κρήτης. Στο μεν πρώτο ζουν μόνιμα δύο κάτοικοι και στο δεύτερο υπήρχαν μόνιμοι κάτοικοι παλαιότερα, άρα υπάρχει δυνατότητα να διατηρήσει οικονομική ζωή. Η συμφωνία έρχεται σε αντίθεση με την Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 του ΟΗΕ, η οποία στο άρθρο 121 αναφέρει ότι μόνο οι βραχονησίδες και οι βράχοι οι οποίοι δεν μπορούν να διατηρήσουν ανθρώπινο πληθυσμό ή αυτόνομη οικονομική ζωή (καλλιέργεια ή κτηνοτροφία) εξαιρούνται από το δικαίωμα να έχουν ΑΟΖ.
Στις 11 Αυγούστου, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΜέΡΑ25, ο πρωθυπουργός μας φέρεται να είπε στον Γιάννη Βαρουφάκη ότι το ερευνητικό πλοίο «Oruc Reis» βρίσκεται στο απώτατο όριο της υφαλοκρηπίδας που θα κατοχύρωνε το Δικαστήριο της Χάγης. Το περιεχόμενο της δήλωσης δεν έχει διαψευσθεί μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο. Εφόσον αληθεύει, διακρίνεται μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Να γνωρίζει κάποιος εκ των προτέρων το αποτέλεσμα μίας δικαστικής διαδικασίας! Άρα η Χάγη είναι αχρείαστη.
Στις 13 Αυγούστου, ο δημοσιογράφος Κώστας Ιορδανίδης σε άρθρο του σε μία σχετικά φιλική προς την κυβέρνηση εφημερίδα, την Καθημερινή, κάνει λόγο για διεξαγωγή ερευνών από το τουρκικό ερευνητικό σκάφος, σε αντίθεση με τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης. Επίσης, παρουσιάζει την ωμή πραγματικότητα πως οι εταίροι (ΗΠΑ και Ε.Ε.) μιλάνε για αμφισβητούμενη περιοχή. Το Oruc Reis κινείται με υποδειγματική ακρίβεια στην εσωτερική-ελληνική πλευρά της νοητής προέκτασης της οριοθετημένης γραμμής της ΑΟΖ που συμφωνήθηκε με την Αίγυπτο.
Την ίδια μέρα, ο Στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης ανέφερε στο προσωπικό του blog μια πληροφορία που έλαβε με κάθε επιφύλαξη, γιατί απαιτείται διασταύρωση: «o Fidan αρχηγός της τουρκικης ΜΙΤ έχει ενημερώσει τον Ερντογάν από τις 8 του μηνός προφορικά και με άκρως απόρρητη έκθεσή του, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να «κτυπήσει» αλλά μπλοφάρει. Η ηγεσία των Ε.Δ. είναι υπέρ της ένοπλης απάντησης αλλά η πολιτική ηγεσία είναι υπέρ του διαλόγου και της συνδιαλλαγής». Συνεχίζοντας το σχόλιο ο στρατηγός στηλιτεύει τη διεξαγωγή του ΚΥΣΕΑ στο μέγαρο του Μαξίμου, το οποίο βρίσκεται κοντά στην τουρκική πρεσβεία, αντί στο Πεντάγωνο όπου υπάρχει ειδικό δωμάτιο προστασίας από ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις. Κατά την τραγωδία των Ιμίων, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης διεξήγαγε και εκείνος το ΚΥΣΕΑ στο μέγαρο Μαξίμου.
Τελευταία, υποστηρίζεται πως αν η Ελλάδα αντιδράσει δυναμικά και βυθίσει το τουρκικό πλοίο θα χάσει το δίκιο της. Τι σημαίνει όμως, θα χάσει το δίκιο της; Το 1976 ο Ανδρέας Παπανδρέου σε κρυφή συνεννόηση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, όπως επιβεβαιώνει σε πρόσφατο άρθρο ο Θεόδωρος Κατσανέβας, είπε το περίφημο «βυθίσατε το Χόρα». Να ήταν και οι δύο τόσο διπλωματικά και πολιτικά αναλφάβητοι; Το 1987 ο Ανδρέας Παπανδρέου πήγε να κάνει εκείνον τον λόγο του πράξη στην κρίση με το ερευνητικό πλοίο Σισμίκ. Να ήταν τόσο πολιτικά και διπλωματικά άξεστος και επικίνδυνος για την Ελλάδα και τους Έλληνες; Μήπως οι σημερινοί πολιτικοί μας ηγέτες διαθέτουν μεγαλύτερη πολιτική και διπλωματική οξυδέρκεια από εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή;
Η στιγμή που θα κοιταχθούμε στον καθρέφτη και θα αναρωτηθούμε αν μας πειράζει να παραχωρηθεί μικρού ή μεγάλου μεγέθους θαλάσσια αποκλειστική οικονομική ζώνη στην Τουρκία πλησιάζει. Πάντως, για τις παραχωρήσεις που έγιναν στην Αίγυπτο και στην Ιταλία δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα. Αξίζει λοιπόν, να δώσουν τη ζωή τους 10 ή 50 ή 200 Έλληνες για κάποια τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιων κυριαρχικών δικαιωμάτων;
Έλα όμως που οι Τούρκοι δε διεκδικούν μόνο ΑΟΖ, αλλά διεκδικούν και εδάφη. Μιλάνε για περίπου 150 νησίδες και νησιά που κατέχει παράνομα η Ελλάδα και τα οποία τους ανήκουν. Με τον ίδιο τρόπο και με παρόμοια επιχειρήματα διεκδικούν και τις θαλάσσιες ζώνες. Αν λοιπόν επαναλάβουν το σκηνικό των Ιμίων, καταλαμβάνοντας μία ή περισσότερες ακατοίκητες νησίδες, τι θα κάνουμε ως έθνος, συγγνώμη, ως χώρα-κράτος; Θα θελήσουμε να σκοτωθούν 10 ή 50 ή 100 Ελληνόπαιδα για μερικούς καλόβραχους; Αν μας απειλήσουν πως είτε αδειάζουμε και τους παραχωρούμε ένα νησί, για παράδειγμα το Καστελόριζο, είτε μπουκάρουν και το καταλαμβάνουν, τι θα προτιμήσουμε; Να σκοτωθούν 50 ή 500 νέοι Έλληνες για τους 492 κατοίκους του νησιού, το οποίο απέχει περίπου 300 ναυτικά μίλια από την Αττική και μόλις 1,25 ναυτικά μίλια από τις τουρκικές ακτές; Μήπως θα ήταν πιο συνετό να επιδοτήσει το «ελληνικό» κράτος τους κατοίκους για να μετεγκατασταθούν όπου αλλού θέλουν; Κι αν κάποιοι δεν δεχτούν, να πάνε τα ΜΑΤ να τους συμμορφώσουν; Διαφορετικά να αφεθούν να γευθούν την επιλογή τους; Γιατί αν μετά οι Τούρκοι τους πάρουν τις περιουσίες θα φταίνε οι ίδιοι γιατί δεν φόραγαν μάσκα, συγγνώμη, γιατί δεν εγκατέλειψαν τον τόπο τους.
Τον Ιανουάριο του 1941, ο Στρατής Μυριβήλης έγραφε στην εφημερίδα Ακρόπολη: “Και αυτοί οι γέροι, μαθαίνουν πως σκοτώθηκε το παλικάρι τους, πνίγουν τα δάκρυά τους, σφίγγουν τα δόντια τους και γράφουν στον πρωθυπουργό «Ο γυιός μου σκοτώθηκε. Είμαι εξήντα χρονώ. Δέξου με να πολεμήσω σαν εθελοντής στη θέσι του»”. Σε άλλο δε σημείο έγραφε: “Ο φαντάρος που τούκοψαν τόνα πόδι και λέει στον γιατρό «Δεν πειράζει. Ένα πόδι για την Ελλάδα, δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Χίλια νάχα θα τάδινα!»”.
Αναρωτιέμαι, τι σήμαινε Ελλάδα τότε και τι σημαίνει Ελλάδα σήμερα…
Μαργέλης Κωνσταντίνος
Λευκάδα 15 Αυγούστου 2020
Υ.Γ. Χρόνια πολλά σε όλους! Η Παναγία να μας φωτίζει και να μας σκεπάζει.
Πηγές: