 |
| Jai79 / πιχαβαυ |
Διαβάζουμε στο sigmalive της Κύπρου: Σύμφωνα με διπλωματική πηγή που επικαλείται το ΚΥΠΕ, νωρίτερα η Ελλάδα είχε κυκλοφορήσει στο Συμβούλιο προσχέδιο καταδικαστικής δήλωσης προς την Τουρκία, η οποία περιείχε ρητή αναφορά σε κυρώσεις, ζητούσε άμεσο τερματισμό των ερευνών και καλωσόριζε τη συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο. Η ίδια πηγή αναφέρει ότι η Γερμανία και άλλες χώρες μπλόκαραν τη δήλωση, και εξέφρασαν δυσφορία για τον χρόνο έλευσης της συμφωνίας, λίγο πριν την έναρξη των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας για τις οποίες είχε μεσολαβήσει η Γερμανία. Το ελληνικό προσχέδιο έμοιαζε με αυτό της δήλωσης Ζοζέπ Μπορέλ της 13ης Ιουλίου. Έπειτα από αυτή την εξέλιξη η Ελλάδα μπλόκαρε παρόμοια ανακοίνωση για τη Λευκορωσία, ανέφερε η διπλωματική πηγή.
Του Στρατή Μαζίδη
Και συνεχίζει: Σύμφωνα με ανάρτηση του Τούρκου νομικού, Musa Cömert, οι χώρες που έθεσαν βέτο στη δήλωση ήταν η Γερμανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Βουλγαρία, η Ισπανία και η Μάλτα.
Δε μου προξενεί καμία εντύπωση. Η Γερμανία εκτός του ότι φιλοξενεί εκατομμύρια Τούρκων μεταναστών, έχει και πολλές ανοικτές business με την Τουρκία. Εκτός του ότι αποτελεί τον Νο 1 εισαγωγέα σε επίπεδο Ε.Ε. από την Τουρκία, εξάγει σε αυτήν όπλα, με πρώτο και καλύτερο τα υποβρύχια 214 που ναυπηγεί στην Κωνσταντινούπολη ενώ σε τουρκικό έδαφος επιχειρούν βιομηχανίες γερμανικών συμφερόντων.
Η επιτήδεια ουδέτερη της Λιβύης ονόματι Ιταλία. Γνωστός ο ρόλος της το 1920-21 στη Μικρά Ασία αλλά και τώρα στη Μεσόγειο όπου δεν επιθυμεί μια ενδυνάμωση του Ελληνισμού. Στη Λιβύη διατηρούν σχεδόν κοινά συμφέροντα στηρίζοντας τον Σαρράζ. Ήταν το ιταλικό γεωτρύπανο που έδιωξαν οι Τούρκοι από την κυπριακή ΑΟΖ και ήταν η διοίκηση της ΕΝΙ που έσπευσαν τότε να συναντήσουν τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι του ψευδοκράτους, όσο κι αν η εταιρεία το διέψευσε. Επίσης η Τουρκία είναι ένας καλός πελάτης της ιταλικής αμυντικής βιομηχανίας.
Η Ουγγαρία του φιλότουρκου Ορμπάν πρόσφατα είδε την ουγγρική εταιρία ΜOL "μπαίνει" στον Turkstream για το "διάδρομο" που περνάει από τη Σερβία, σε μια είδηση που βγήκε στα τέλη του Ιουνίου.
Η Βουλγαρία στην οποία ζει μεγάλος αριθμός Τούρκων και θέλει την ησυχία της στο μεταναστευτικό.
Η Ισπανία, της οποίας ο ναυπηγικός γίγαντας Navantia συμμετέχει στην κατασκευή του ελικοπτεροφόρου Anadolu που αποτελεί εικόνα και ομοίωση του αντίστοιχου ισπανικού Χουάν Κάρλος Ι και των αυστραλιανών παραλλαγών του.
Και τέλος η Μάλτα, η οποία εσχάτως έχει τη δική της ατζέντα στη Λιβύη, προσβλέπει σε μια αναδιανομή της υφαλοκρηπίδας με την Τρίπολη παρά την απόφαση του Δ.Δ. το 1981 και έχει βρει στην Τουρκία έναν πρόθυμο διαμεσολαβιτή με τον Σαρράζ, ενώ η Αγκυρα βλέπει στη Βαλέττα έναν πρόθυμο παίκτη να μπλοκάρει ό,τι δεν τη συμφέρει σε επίπεδο Ε.Ε.
Αυτά επί τροχάδην γιατί θα μπορούσαμε να αναφέρουμε περισσότερα. Το νόημα πάντως το πιάσαμε.
Βασικό συμπέρασμα; Διεθνή δίκαια και συμμαχίες είναι για τους ρομαντικούς και τους απρόθυμους. Το παιχνίδι παίζεται αλλού και εμείς εξακολουθούμε να χώνουμε το κεφάλι στην άμμο. Ή καθόμαστε στο τραπέζι να παίξουμε, ή θα παρακολουθήσουμε τον ακρωτηριασμό μας πανηγυρίζοντες.