Αν ήμουν ο Ερντογάν... Θα ήμουν σε δίλημμα μεν αλλά με σαφείς επιλογές. Επίθεση μέσα στο Σεπτέμβριο ή αναμονή μέχρι του χρόνου άνοιξη προς Καλοκαίρι που θα έχω παραλάβει τα νέα οπλικά συστήματα;
Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Τα δέκα δις εξοπλιστικά δείχνουν και το χρόνο που θα επιλέξει ο Τούρκος για να κάνει την κίνηση του. Το νούμερο σαν νούμερο δεν λέει απολύτως τίποτα.
Το ζήτημα για εμένα αν ήμουν ο Ερντογάν θα ήταν τι και πότε θα παραλάβει η Ελλάδα.
Για να σας δώσω να καταλάβετε τον τρόπο με τον οποίον σκέφτεται και λειτουργεί γενικότερα η Τουρκία και όχι μόνο ο Ερντογάν θυμηθείτε λίγο τι έγινε όταν ο Αλέξης Τσίπρας στην επίσκεψη που έκανε ως πρωθυπουργός στην Ουάσινγκτον υπέγραψε την αναβάθμιση των F-16 block 52 plus στην έκδοση viper ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα αναβάθμισης αξίας 2 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τότε Η Τουρκία δεν αντέδρασε σχεδόν καθόλου και αυτό έγινε γιατί ταυτόχρονα η Τουρκία έτρεχε το πρόγραμμα προμήθειας 100 περίπου αεροσκαφών f-35, αεροσκάφος που θεωρείται ανώτερο από την έκδοση viber των F-16.
Σήμερα λοιπόν όλοι γνωρίζουμε ότι τις επόμενες εβδομάδες η Ελλάδα θα ανακοινώσει πού ακριβώς θα κατευθυνθούν αυτά τα 10 δισεκατομμύρια έκτακτων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Ανάλογα με τις επιλογές που θα γίνουν και τους χρόνους παράδοσης των εξοπλισμών θα κριθεί και ο χρόνος αντίδρασης των Τούρκων πού στη συγκεκριμένη περίπτωση θα είναι η επιθετική κίνηση εναντίον της χώρας μας.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ιδιαίτερα προχωρημένες συζητήσεις με πολλές χώρες για την αγορά ή την ενοικίαση εξοπλισμών τόσο για την άμεση αναβάθμιση του οπλοστασίου μας όσο και την σημαντική αύξηση της δύναμης ισχύος μέσω της αγοράς εξοπλισμό τελευταίας γενιάς με χρόνους παράδοσης όμως μετά από 5 έτη.
Για παράδειγμα βρισκόμαστε σήμερα μία ανάσα πριν από την υπογραφή σύμβασης ενοικίασης έξι φρεγατών απο τη Μεγάλη Βρετανία με άμεση παράδοση. Όσο κι αν είναι η λύση αυτή μπάζει νερά από παντού (κυρίως λόγω ασυμβατότητας των κινήτρων με το υπάρχον υλικό αλλά και διότι οι Βρετανοί ταλαιπωρούν τα σκάφη τους) δεν παύουν τα σκάφη αυτά αν και σχεδόν 40ετίας αλλά με πρόσφατες αναβαθμίσεις να αποτελούν μία πάρα πολύ μεγάλη απειλή για την Τουρκία κυρίως όμως πολλαπλασιάζουν τις δυνατότητες του ΠΝ και δημιουργούν στοιχεία υπέροχης στο Αιγαίο και μάλιστα άμεσα.
Ομοίως από ότι τουλάχιστον διαβάζω -χωρίς να το έχω εξακριβώσει ο ίδιος από τις πηγές μου- είναι αρκετά προχωρημένες συζητήσεις για άμεση παραχώρηση μεταχειρισμένων αεροσκαφών Ραφαλ πρώτης και δεύτερης έκδοσης από τους Γάλλους, στα πλαίσια προγράμματος αγοράς 18 αεροσκαφών τρίτης έκδοσης.
Έχω γράψει και παλαιότερα ότι η Τουρκία για κάθε ένα αεροσκάφος χρειάζεται 2,5 αεροσκάφη και για κάθε σκάφος του πολεμικού Ναυτικού χρειάζεται 5 σκάφη για να μπορεί να έχει ισοζύγιο στο Αιγαίο. Και αυτό οφείλεται τόσο στην γεωλογική διαμόρφωση της νησιωτικής Ελλάδος όσο και στα αξία πληρώματα της πολεμικής αεροπορίας και του πολεμικού μας ναυτικού.
Με βάση λοιπόν Όλα όσα σας παρέθεσα παραπάνω κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ η χώρα μας τελικά προχωρήσει στις συμφωνίες για ΑΜΕΣΗ παραλαβή πολεμικού υλικού τότε ο Ερντογάν δεν θα έχει άλλη λύση από το να επιλέξει το χτύπημα στη χώρα μας να γίνει ενδεχομένως και μέσα στο μήνα με πιθανότερο το χρονικό διάστημα του δεύτερου δεκαπενθήμερου, αλλιώς παμε για του χρόνου και βλέπουμε...