Μετά από την μεγάλη πολιτική αναταραχή, τις ατέρμονες συζητήσεις στα ΜΜΕ και τις επικριτικές παρεμβάσεις όλης της πολιτικής ελίτ της Γερμανίας που προκάλεσε η εικόνα μερικών δεκάδων ανθρώπων, προφανώς ακροδεξιών, που πριν μια εβδομάδα κρατούσαν μπροστά στο γερμανικό κοινοβούλιο (Reichstag) μερικές αυτοκρατορικές σημαίες του Δεύτερου Ράιχ, σήμερα η εικόνα μπροστά από αυτό το ιστορικό κτήριο ήταν εντελώς διαφορετική. Με τη συμπλήρωση ακριβώς πέντε χρόνων της μερκελικής πολιτικής «των ανοιχτών συνόρων» ακτιβιστές τοποθέτησαν στον προαύλιο χώρο του κοινοβουλίου 13.000 καρέκλες στο πλαίσιο της δράσης. «13.000/#dreizehntausend).
Αριθμός που αντιστοιχεί με όσους μετανάστες βρίσκονται ακόμη στο ΚΥΤ της Μόρια, οι οποίοι περιμένουν να βρεθούν κάποια στιγμή στην περιβόητη πλατεία Βικτωρίας και από εκεί στο «άγνωστο» προκειμένου «να βρουν δουλειά», όπως ισχυρίζεται ο «αρμόδιος» υπουργός μας (sic)! Η πεποίθηση των Γερμανών ακτιβιστών, που θέλουν και τις 13.000 της Μόρια στη Γερμανία, είναι ξεκάθαρη : «Έχουμε αρκετό χώρο και μπορούμε να δεχτούμε περισσότερους πρόσφυγες …. και είναι ντροπή που ο Γερμανός υπουργός εσωτερικών Σεεχόφερ μπλοκάρει σχετικά προγράμματα πρόθυμων ομόσπονδων κρατιδίων».
Προφανώς, κανένας από τους «ευαίσθητους» ακτιβιστές μας δεν μπορεί να φανταστεί ότι ακόμα και αν με κάποιο θαυματουργό τρόπο πραγματοποιηθεί η επιθυμία τους, το σίγουρο είναι πως το ΚΥΤ στη Μόρια θα ξαναγεμίσει σε πολύ λίγο χρόνο με μετανάστες που βρίσκονται απέναντι από τα νησιά μας και αποτελούν για την Τουρκία απλά ένα χρήσιμο εργαλείο πολιτικής και εκβιασμών. Είναι εντυπωσιακό πάντως που η ηθικολογική παραφροσύνη τους τούς εμποδίζει να κατανοήσουν το προφανές.
Ότι αν δεν αντιμετωπιστούν πρωτίστως επί τόπου, στις χώρες προέλευσης μεταναστών, οι διάφορες αιτίες που προκαλούν την μετανάστευση, το μεταναστευτικό θ’ αλλάξει την Ευρώπη πληθυσμιακά και πολιτισμικά τις επόμενες δεκαετίες. Όμως ακολουθούν και αυτοί πιστά τις 84 «προτροπές» του «Συμφώνου για τη μετανάστευση του ΟΗΕ» προς τις κυβερνήσεις «για ασφαλή, ελεγχόμενη» μετανάστευση προς την Ευρώπη, σύμφωνα με το αξίωμα „Soft Law“ και ασφαλώς όχι με επιθέσεις χιλιάδων εισβολέων όπως έγινε στον Έβρο.