 |
| A Jeuland French Air Force |
Τώρα υποτίθεται ότι έβαλε μυαλό, εξού και οι ανακοινώσεις. Πολύ αμφιβάλλω. Σπασμωδική αντίδραση είναι εντασσόμενη σε μια προσπάθεια εύρεσης προστατών, το γνωστό παιχνίδι της υποτέλειας στο οποίο αριστεύουν διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αφού δεν ευκαιρούν οι Αμερικανοί, θα μας σώσουν οι Γάλλοι... Καλά είναι τα Ραφάλ και οι αεροπόροι μας θα τα αξιοποιήσουν στο έπακρο, αλλά για να υπηρετηθεί ποια πολιτική; Ποια είναι η μεσομακροπρόθεσμη εκτίμηση του Μαξίμου για τις τουρκικές επιδιώξεις; Πότε θα παραδεχτεί επιτέλους κάποιος απ' αυτούς ότι είναι πάγιες και αμετάθετες, ότι δεν έχουν να κάνουν με τον Ερντογάν και τις "εσωτερικές πιέσεις" που δέχεται, ότι δεν έχουν να κάνουν με τα πετρέλαια και τα αέρια του βυθού, ότι όλα αυτά είναι αφορμές απλώς, φύλλα συκής του σταθερού τουρκικού (κεμαλικού ή νεοθωμανικού, αδιάφορο) ιμπεριαλισμού.
Η δική μου απάντηση είναι: ποτέ. Ποτέ το υπάρχον πολιτικό προσωπικό δεν πρόκειται να παραδεχτεί την υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα από τους Τούρκους. Και αυτό για έναν απλούστατο λόγο: αν το έπραττε, τότε θα έπρεπε αυτομάτως να αλλάξει ρότα και σε όλα τα άλλα ζητήματα, στην οικονομική όσο και στην εκπαιδευτική του πολιτική λ.χ. Δεν αντιμετωπίζεται ένας τέτοιος κίνδυνος χωρίς μακρόπνοη συστράτευση, κινητοποίηση όλης της ελληνικής κοινωνίας. Χθες είχαν κυκλοφορήσει φήμες για αλλαγές στη θητεία, κατάργηση των αναβολών και αύξησή της, όπως τα επιτελεία προτείνουν και είναι και το ορθό: οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν και να αναλάβουν και προσωπικά το κόστος της αποτροπής. Φυσικά, τίποτε τέτοιο δεν βρήκε από το έρκος των οδόντων του πρωθυπουργού. Προτίμησε να χαϊδέψει τα αυτιά των παρασίτων που τον ψηφίζουν.
Τι να τα κάνεις τα Ραφάλ λοιπόν όταν η οικονομική σου πολιτική είναι μια μερίδα από τα ίδια, τουρισμός, τουρισμός και εστίαση, όπως και χθες έδειξαν τα μέτρα που ανακοινώθηκαν. Αντί ο Μητσοτάκης να δώσει γενναία κίνητρα στους πραγματικούς παραγωγικούς τομείς, πρωτίστως στη βιομηχανία, μοιράζει δισ., πολύ περισσότερα απ' αυτά που δίνει στην άμυνα, σ' αυτούς που μας κατέστρεψαν, σ' αυτούς που μας κατάντησαν χώρα γκαρσονιών και σουβλατζήδων. Ο Ερντογάν έχει στα σκαριά μια τεχνολογική και βιομηχανική επανάσταση στη χώρα του, κι εμείς μοιράζουμε αναδρομικά στους συνταξιούχους. Ενώ οι Τούρκοι ενισχύουν μεθοδικά την ανώτατη τεχνική και επιστημονική εκπαίδευση, εμείς εδώ ανωτατοποιούμε το ΤΕΙ Άνω Μαγούλας και τα ιδιωτικά φροντιστήρια.
Αλλά και στην εξαγορά προστασίας, τα ανακοινωθέντα τα χθεσινά τίποτε ενθαρρυντικό δεν περιείχαν. Λέξη για την ειδική αμυντική συμφωνία με τους Γάλλους και τη ρήτρα συνδρομής, για την οποία έχουμε ακούσει τόσα και τόσα από τα γνωστά παπαγαλάκια. Υπάρχει τελικά τέτοια προοπτική ή κοροϊδευόμαστε και κοροϊδεύουμε και τον κόσμο; Οι Γάλλοι έχουν τα συμφέροντά τους στη Μεσόγειο, αλλά γελιέται κανείς αν νομίζει ότι αυτά περιλαμβάνουν υποχρεωτικά και την ενίσχυση των δικών μας.
Φυσικά, τα ΜΜΕ θα επευφημήσουν και πάλι τον Μητσοτάκη, όπως το κάνουν τυφλά στα πάντα. Ποιος θυμάται τώρα τις απίστευτες βλακείες που είχε πει πέρυσι από το ίδιο βήμα και που οι αλλεπάλληλες κρίσεις τις έστειλαν στον κάδο των απορριμμάτων; Ποιος θυμάται ότι στις προγραμματικές του δηλώσεις, 14 μήνες πριν, δεν είχε βρει μία λέξη να πει για την τουρκική επιθετικότητα, ενώ οι πάντες γνώριζαν πού οδηγούμαστε;
Φευ, ό,τι και να έλεγε χθες ο Μητσοτάκης τα ΜΜΕ θα τον χειροκροτούσαν. Και δεν είναι μόνο οι καναλάρχες και οι εκδότες που ξέρουν ότι αν δεν το κάνουν, τα λίαν γενναία κρατικά "πετσώματα" θα κοπούν μαχαίρι. Είναι και ο κόσμος εκεί έξω. Με φούμαρα έχει μάθει να ζει, τα φούμαρα έχει ανάγκη. Αν η ελληνική πολιτική έκανε στοιχειωδώς το πατριωτικό της χρέος και ενημέρωνε τον λαό για την οριακή κατάσταση στην οποία είναι η χώρα, οι Έλληνες θα έχαναν τον ύπνο τους. Και αυτό, ακόμη και τώρα, στο παραπέντε, δεν το θέλουν. Σαν τον πρωθυπουργό τους σκέφτονται κι αυτοί, γι' αυτό τον ψηφίζουν. Οι ίδιοι να μη στερηθούν τα αναδρομικούλια και τα επιδοματάκια τους.