Πόλεμος και ειρήνη αποτελούν διαχρονικά «άρρηκτο ζεύγος» και δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το ένα μέλος χωρίς ταυτοχρόνως να αναφερθούμε στο άλλο. Ο πόλεμος υπάρχει και κατά την διάρκεια της ειρήνης χωρίς την οποία δεν υφίσταται, ενώ η ειρήνη χωρίς τον πόλεμο δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.
Ο Πόλεμος, με όποια μορφή κι αν εκφράζεται, αποτελεί δυστυχώς μια πραγματικότητα, σε όλο το διάβα της ζωής αυτού του πλανήτη. Και ο φορέας που βασικά υλοποιεί αυτή τη θλιβερή αναγκαιότητα, που διεξάγει δηλαδή τον πόλεμο, είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις κάθε οργανωμένης ή μη κρατικής ή εθνικής οντότητας.
Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, από αρχαιοτάτων χρόνων, εδώ σ’ αυτή την ιερή γωνιά της Ευρώπης, υφίστανται με την όποια μορφή τους κάθε φορά και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ως γνήσιος εκφραστής των αγώνων που έδωσε σύσσωμο το Έθνος, πάντοτε συνυφασμένες με την ύπαρξη της Ελλάδας και με το μέγιστο πανανθρώπινο αγαθό της ελευθερίας.
Ελλάδα! Ποτέ λέξη στο παγκόσμιο λεξιλόγιο δεν είχε την ικανότητα να μετατρέψει ένα απλό άνθρωπο σε υπεράνθρωπο.
Ελευθερία! Ποτέ λέξη του Ελληνικού λεξιλογίου δεν αγαπήθηκε, δεν λατρεύτηκε τόσο πολύ! Αλλά και ποτέ μια έννοια δεν ποτίστηκε με τόσο αίμα στο πέρασμα των αιώνων. Αφού μάλιστα, στις περισσότερες των περιπτώσεων για τον Έλληνα αποτέλεσε τον ένα από τους δύο όρους που έθετε ως προϋπόθεση για την ύπαρξή του. Τι άλλο μπορεί να σηματοδοτούν οι φράσεις «ή ταν ή επί τας», «νυν υπέρ πάντων ο αγών», «πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών», «ελευθερία ή θάνατος».
Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι διαχρονικά άρρηκτα συνδεδεμένες πάντοτε με τα ιερά και όσια της φυλής. Σήμερα δε, που το διεθνές γεωστρατηγικό περιβάλλον, και ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή μας, εξελίσσεται ραγδαία και επικίνδυνα, οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν τον πιο σημαντικό πυλώνα του εθνικού μας οικοδομήματος.
Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός και οι ιστορικά ανήκουστες και ανιστόρητες επεκτατικές βλέψεις των αχάριστων Αλβανών και Σκοπιανών, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων της τρέχουσας οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, επιφέρουν και πρόσθετες ευθύνες, περισσότερες υποχρεώσεις και αυξημένες απαιτήσεις. Έτσι, επιβάλλεται η συνεχής εγρήγορσή των, για την διατήρηση της επιχειρησιακής τους ετοιμότητας, αλλά παράλληλα απαιτείται και η αποδοχή, η αναγνώριση και η υποστήριξη από όλους μας.
Είναι σίγουρο, παρά τις όποιες δυσκολίες, ότι οι στρατιωτικοί συνεχίζουν το έργο τους, εμμένοντας στις βασικές αξίες της ζωής, και προσηλωμένοι στο καθήκον και την τιμή, λέξεις που συμβολίζουν πολλά περισσότερα από ένα κώδικα. Με τη στάση και τη συμπεριφορά τους, παρά τις άδικες οικονομικές καρατομήσεις που υπέστησαν τα τελευταία χρόνια, οικοδομούν μια αμφίδρομη σχέση εμπιστοσύνης λαού και Ενόπλων Δυνάμεων, ως παρακαταθήκη όλων μας.
Είναι οι δικοί μας άνθρωποι, αυτοί που, όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, σπουδάζουν τον πόλεμο για να εξασφαλίσουν την ειρήνη. Αποτελούν τμήμα ενός και του αυτού λαού. Βαδίζουν παράλληλα με τους άλλους θεσμούς και δομές του κράτους, ως θεματοφύλακες, μαζί τους, των πανανθρώπινων αγαθών της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Είναι ένας κρίκος μιας και της αυτής αλυσίδας, σε έναν κοινό αγώνα για πρόοδο και ευημερία.
Τώρα που η τουρκική απειλή γιγαντώνεται με ενδεχόμενο να φτάσει σε μη ελεγχόμενο στάδιο, οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο μόνος εγγυητής της εθνικής μας ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας μας! Είναι το στήριγμά μας! Εξάλλου αυτές αποτελούν και το ισχυρότερο μέσο διαπραγμάτευσης στα χέρια κάθε πολιτικής ηγεσίας. Τις προσέχουμε λοιπόν, «ως κόρη οφθαλμού»!
Γιατί κανείς ποτέ δεν θα εγγυηθεί τα σύνορά μας. Είναι διαχρονικά ιστορικά αποδεδειγμένο ότι τα σύνορα της Ελλάδας τα φυλάνε μόνο Έλληνες, ούτε Ρώσοι, ούτε Αμερικάνοι, ούτε Γερμανοί, ούτε Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι!
Γι' αυτό, η ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ σε ανθρώπινο δυναμικό και οπλικά συστήματα πρέπει να γίνει πράξη τώρα και να μη μείνει στα χαρτιά και στις δηλώσεις!! Και όποιος θέλει ας τολμήσει!!!