Το δίλημμα που μας θέτει ο Ερντογάν, είναι: Διάλογος για όλα ή Ορουτς Ρέις. Και στο βάθος πόλεμος.
Δεδομένης της σημερινής κατάστασης των εξοπλισμών της Ελλάδας, ορθώς ο Πρωθυπουργός δέχεται το διάλογο για AOZ - υφαλοκρηπίδα, προετοιμάζοντας παράλληλα τις Ένοπλες Δυνάμεις δια παν ενδεχόμενο...
Σωστά, απέφυγε να παρεμποδίσει το Ορούτς Ρέις, (παρ΄ότι είχε επανειλημμένως αφήσει να εννοηθεί ότι δεν θα ανεχόταν παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων). Προφανώς γιατί το πλοίο έπλεε στα διεθνή ύδατα και σε μη οριοθετηθείσα ελληνική υφαλοκρηπίδα, αν και η υφαλοκρηπίδα αποτελεί δικαίωμα "εκ των πραγμάτων και αυτοδικαίως".
Κυρίως, όμως γιατί ένα θερμό επεισόδιο θα επεκτεινόταν σε όλο μέτωπο ΄Εβρος- Αιγαίο- Καστελόριζο- Κύπρος...
Έτσι, ο Πρωθυπουργός, υπό τις τουρκικές απειλές, οδηγείται σε διαπραγματεύσεις, όπως οδηγήθηκε:
στην κρίση του 1976 ο Καραμανλής στη Βέρνη,
στην κρίση του 1987 ο Παμανδρέου στο Νταβός,
στην κρίση του 1996 ο Σημίτης στην... Αθήνα- Ουάσινγκτον
και στην κρίση 2015- 2019 ο Τσίπρας στις διερευνητικές συνομιλίες, αποφεύγοντας και αυτός να παρεμποδίσει, πάνω από μία ημέρα, το άοπλο Μπαρμπαρός στην κρίση του Οκτωβρίου 2018...
Το θέμα είναι ως πότε θα υποκύπτουμε στο...διάλογο, με...μοναδικό θέμα τι θα παραδώσουμε στην Τουρκία, ενώ εμείς δεν διεκδικούμε τίποτα απολύτως!