Ελένη Παπαδοπούλου
Σε μία εποχή τεταμένων σχέσεων με την Τουρκία το δικαστήριο της ευαίσθητης περιοχής του Έβρου αποφάσισε ότι η συνδρομή πολίτη στην φύλαξη των συνόρων πρέπει να τιμωρηθεί αυστηρά. Τί έκανε ο άνθρωπος; Ειδοποίησε την αστυνομία, τους ακινητοποίησε με την απειλή όπλου, τους ζήτησε τα κινητά, του επιτέθηκαν, τον τραυμάτισαν, έφαγαν κι αυτοί μπουνιές - δηλαδή τι περίμεναν, να κάτσει να τις τρώει - και τελικά ήρθε η αστυνομία και τους συνέλαβε.
Αντιποίηση αρχής είπε το πάνσοφο δικαστήριο. Οπως είπε ένας φίλος την άλλη φορά που θα δούμε φωτιά μην την σβήσουμε, να περιμένουμε την πυροσβεστική.
Δεν κατεβαίνουν λίγο από την έδρα τους οι δικαστίνες να δουν τί γίνεται στη χώρα ακριβώς;
Μετά την κατακραυγή βγήκε και ο δικηγόρος να μας πει ότι υπερασπίστηκε πρόσφυγες, ξέρει αυτός ότι είναι πρόσφυγες, έβγαλε και την απόφαση πριν κατατεθεί αίτημα.
Που ακόμη και έτσι να είναι, δεν κατάλαβα, θα υιοθετήσουμε εμείς τους κατατρεγμένους Τούρκους κατά χιλιάδες;
Όλοι έχουν βέβαια δικαίωμα στην υπεράσπιση και έκανε την δουλειά του. Στην προπαγάνδα όμως δεν έχουν. Κάτω από το δακρύβρεχτο ποστ του δικηγόρου τα "μπράβο" πάνε κι έρχονται, που κατάφερε με τα ατράνταχτα επιχειρήματα του να πείσει την έδρα για το "έγκλημα" του κτηνοτρόφου.
Η απόφαση δεν είναι απλά άδικη, αλλά και επικίνδυνη, ειδικά στις εποχές που ζούμε.
Έχουμε εστιάσει στους αρνητές της μάσκας και τους κυνηγάνε εισαγγελείς ως επικίνδυνους, ενώ στους αρνητές συνόρων οι εισαγγελείς πετάνε χαρταετό, για να μην πω ότι στο τέλος θα τους δώσουμε και βραβείο.