Το άρθρο του πρωθυπουργού στο διεθνή τύπο σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις αποκάλυψε αυτό που πολλοί φοβόμασταν, ότι δηλαδή διεξάγει μυστικές συνομιλίες με την Τουρκία. Επιπλέον προέκυψε ότι υπήρχε και γραπτή συμφωνία όπως άλλωστε εξακολουθεί να αναφέρεται ακόμα στην πρωθυπουργική ιστοσελίδα.
Του Στρατή Μαζίδη
Ο κ. Μητσοτάκης ερωτηθείς στη Θεσσαλονίκη σχετικά φαίνεται ότι μάλλον μπέρδεψε λίγο τα λόγια του και φανερά αγχωμένος μιλούσε για μία συμφωνία που δεν είναι συμφωνία αλλά πρακτικά αυτών που προφορικά είχαν συμφωνηθεί αλλά τελικά δε θα εφαρμοστούν και για αυτό δεν χρειάζεται να αποκαλύψουμε και περισσότερες λεπτομέρειες.
Μόνο που ο κ. Μητσοτάκης κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος. Ασχέτως του ποιος δε σεβάστηκε τη μυστική συμφωνία, για την οποία ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να μη γνωρίζει τίποτε, οι Τούρκοι είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα την εργαλειοποιήσουν αποκαλύπτοντας όλα όσα ενδεχομένως δε βοηθούσαν τον Ελληνα πρωθυπουργό να δημοσιοποιηθούν. Η Αγκυρα έχει ταλέντο στο να αξιοποιεί το οτιδήποτε.
Ωστόσο αυτό που διήλαθε της προσοχής του κ. Μητσοτάκη ο οποίος μέχρι πρότινος δήλωνε την απόλυτη εμπιστοσύνη του στις Ενοπλες Δυνάμεις είναι ότι στο Βερολίνο του έστησαν μία πάρα πολύ ωραία παγίδα η οποία μολονότι ολοφάνερη όχι μόνο απέτυχε να την αποφύγει αλλά πήγε και έπεσε όσο πιο βαθιά μπορούσε μέσα. Είναι απορίας άξιον, τι στην ευχή άνθρωποι συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό.
Η παγίδα ήταν ότι στη χειρότερη περίπτωση, οι Τούρκοι με τη βοήθεια των διαχρονικών φίλων τους, Γερμανών, θα είχαν στο χαρτί πιθανές ελληνικές υποχωρήσεις ως βάση εκκίνησης μιας μελλοντικής προσπάθειας. Στην καλύτερη περίπτωση θα έπαιρναν μια συμφωνία στα μέτρα τους, ειδικά αν αληθεύει αυτό που γράφτηκε (Δημήτρης Μηλάκας στο Ποντίκι) ότι δεχθήκαμε μερική αποστρατικοποίηση των νησιών. Τυχαίο ότι έχουν αφηνιάσει οι Τούρκοι με την αποστρατικοποίηση των νησιών τώρα τελευταία με ευθείες απειλές πολέμου; Όχι. Τον οποίο σίγουρα θα κάνουν, αν τα νησιά απωλέσουν την άμυνά τους.
Επίσης ο πρωθυπουργός παρασύρθηκε μόνος του σε αυτήν την παγίδα. Κινήθηκε ανεξάρτητα. Ο Ελληνας υπουργός εξωτερικών, Νίκος Δένδιας φαίνεται πως είχε πλήρη άγνοια καθώς παρέπεμπε εκείνες τις ημέρες στην Αγκυρα για απαντήσεις σχετικά με τις συνομιλίες του Βερολίνου. Δηλαδή το Μαξίμου τον είχε παρακάμψει. Μάλλον όμως αυτή η παγίδα του Βερολίνου, που έφτασε τελικά πολύ κοντά στο να καταστεί συμφωνία, ενόχλησε κάποιους άλλους. Ποιους; Αυτούς που κανόνισαν ώστε ο Νίκος Δένδιας να πάει στο Κάιρο λίγες ημέρες μετά να υπογράψει για την ΑΟΖ. Εμείς μπορεί να διαμαρτυρόμαστε για το 55-45 αλλά δεν ξεχνάμε πως η Αίγυπτος είχε πρακτικά τουρκικές υπερ-μαξιμαλιστικές αξιώσεις. Ωστόσο όπως και ο ίδιος ο Δένδιας είχε δηλώσει, μπήκε στο αεροπλάνο το πρωί της Κυριακής για Κάιρο δίχως να ξέρει ότι θα υπογράψει. Πληροφορίες λένε πως ούτε και στην Αίγυπτο το γνώριζαν πολύ νωρίτερα. Και έτσι χάλασε η τουρκογερμανική μανέστρα. Πάρα ταύτα όμως παρέμειναν στο χαρτί αυτά που ο Ελληνας πρωθυπουργός ήταν πρόθυμος να κουβεντιάσει ή ακόμη και να δώσει. Το ότι άλλωστε αποφεύγει να γνωστοποιήσει λεπτομέρειες συνηγορεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αυτό είναι το κακό για τον κ. Μητσοτάκη. Παράλληλα είναι το πολύ καλό για τον κ. Δένδια που φαίνεται ότι κάποιοι τον βλέπουν με μεγάλη συμπάθεια εντός κι εκτός.