 |
| succo / pixabay |
Κάθε μαγαζί πουλάει τα προϊόντα του στους πελάτες του. Αν δεν πουληθούν, θα κλείσει. Ένα κανάλι είναι ένα μαγαζί. Πουλάει το προϊόν του. Ποιος είναι ο πελάτης ενός καναλιού; Ο τηλεθεατής, θα πεις. ΛΑΘΟΣ! Πελάτης είναι αυτός που πληρώνει, δηλαδή ο διαφημιζόμενος. Ο τηλεθεατής δεν πληρώνει, εκτός κι αν πρόκειται για συνδρομητικό κανάλι. Ε
δώ μιλάμε για τα ελεύθερα κανάλια, αυτά που βλέπουμε όλοι, τζάμπα. Ποιο είναι το προϊόν ενός καναλιού; Οι ταινίες, οι σειρές, τα shows, θα πεις. ΛΑΘΟΣ! Το προϊόν του είναι τα μάτια σου! Ο εμπορικός διευθυντής του καναλιού συναντάει τον διαφημιζόμενο ή την διαφημιστική εταιρεία που τον εκπροσωπεί και λέει "να τα προϊόντα μου: τόσες χιλιάδες ή εκατομμύρια άνθρωποι βλέπουν αυτή τη σειρά. Η δυνατότητα να δουν και το προϊόν σου χωμένο με κάποιον τρόπο στη σειρά κοστίζει τόσο".
Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι δεν έχει κανένα νόημα να βρίζεις ένα κανάλι επειδή πουλάει σκουπίδια. Εσένα πουλάει, που βλέπεις σκουπίδια. Μπορείς απλώς να πατήσεις το off του τηλεκοντρόλ.
Θάνος Τζήμερος