Το δίλημμα δεν ήταν (και δεν είναι) ποτέ βούτυρο ή κανόνια. Όλοι θυμόμαστε την εκστρατεία εξοπλισμών επί εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, τα σκάνδαλα για τα οποία πλήρωσε μόνο ο Άκης και την εξωτερική πολιτική που ακολουθούσαμε. Πχ τη σημαία που πήρε ο αέρας στα Ιμια, την αναγνώριση γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, την παράδοση Οτσαλάν, την αδιαφορία για τις δολοφονίες Ισαάκ - Σολωμού.
Και όπλα αγοράζαμε και γη και ύδωρ δίναμε. Με 10 δις όλοι γίνονται φίλοι μας μέχρι να γίνει η δουλειά. Όμως πρέπει να ξέρουμε πως οι πατριωτικές κυβερνήσεις δεν έχουν ρεκόρ μετακλητών υπαλλήλων. Δε δίνουν λεφτά σε καναλάρχες.
Οι πατριωτικές κυβερνήσεις δεν εξοντώνουν το λαό ευνοώντας τους ολιγάρχες και πάνω από όλα δεν καταδέχονται να πληρώνονται πλουσιοπάροχα από το λαό που βρίζουν και ζητούν θυσίες. Ο Καποδίστριας δεν πήρε δεκάρα τσακιστή από το ελληνικό κράτος και δεν καταδεχόταν ακόμα και τυπικές χειρονομίες που θα μπορούσαν να παρεξηγηθουν. Ήθελε να πληρώνει τα πάντα. Μάλιστα περιγράφεται ένα περιστατικό όπου επειδή ο κυβερνήτης ήθελε να πληρώνει ο ίδιος τα έξοδά του, ο οικοδεσπότης θιγμένος του χρέωσε μέχρι και το αλατοπίπερο!
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού