Οι πολιτικές μέχρι σήμερα, έχουν αναλύσει τις αιτίες, τη δυναμική και τις επιπτώσεις του εξαναγκασμού για δεκαετίες, επικεντρωμένοι κυρίως στη χρήση της στρατιωτικής ισχύος για να πιεσθεί ένα κράτος να αλλάξει τη συμπεριφορά του.
Αντίθετα, σήμερα βλέπουμε τις νέες εξελίξεις, τόσο θεωρητικές όσο και πολιτικές να επικεντρώνονται σε άλλα εργαλεία πλην της στρατιωτικής ισχύος. Τέτοια είναι η τρομοκρατία, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη(drones), o πόλεμος στον κυβερνοχώρο, η κατασκοπεία και η αναγκαστική ροή μετανάστευσης.
Στους δρώντες για τις παραπάνω αναφερόμενες ενέργειες μπορούμε να δούμε τους αντάρτες ή μισθοφόρους, τα κοινωνικά κινήματα και τις ΜΚΟ, με μηχανισμούς και μοχλούς πίεσης τον τριμερή εξαναγκασμό, τη διπλωματική και οικονομική απομόνωση, την αλλαγή καθεστώτος που επιβάλλεται από το εξωτερικό.
Όλα αυτά έχουν γίνει πιο εμφανή τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν έχουν ακόμη αντιμετωπιστεί εκτενώς ή συστηματικά. Απαιτείται νέα σκέψη στην υψηλή στρατηγική με σκοπό να αντιμετωπίσουμε όλες αυτές τις νέες απειλές.
Δημήτρης Τσαϊλάς
υποναύαρχος ε.α.