Την εβδομάδα που πέρασε, το Ευρωκοινοβούλιo, με συντριπτικό του ψήφισμα, καταδίκασε την τουρκική επεκτατικότητα στην Αν. Μεσόγειο. Το ισχυρό αυτό ψήφισμα έχει την πολιτική του σημασία ενόψει της Συνόδου Κορυφής την εβδομάδα που έρχεται, όπου θα ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις. Πολλά που έγιναν στο Ευρωκοινοβούλιο, επιβεβαίωσαν εκείνο που επίμονα επισημαίνουμε.
Κώστας Μαυρίδης
Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D),
Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο
Η αλληλεγγύη προς Κύπρο και Ελλάδα με αμυντική συνδρομή και επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, δεν προέκυψε λόγω κομματικής συγγένειας εντός ΕΕ, αλλά λόγω ευθυγράμμισης υπέρτατων στρατηγικών επιδιώξεων. Συγκεκριμένα, η Γαλλία του Μακρόν πρωτοστατεί στην τιμωρία της Τουρκίας, ενώ η Γερμανία της Μέρκελ αναζητά… «φύλλο συκής» για να παραταθεί η ατιμωρησία της Τουρκίας. Εκείνο που αυτή την φορά απογύμνωσε τους Γερμανούς της Μέρκελ στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν το θέμα της εξαγωγής όπλων από κράτη της ΕΕ (π.χ. Γερμανία) προς τρίτες χώρες, οι οποίες παραβιάζουν βασικούς κανόνες δικαίου και κυριαρχικά δικαιώματα κρατών-μελών της ΕΕ.
Στο σχετικό ψήφισμα για την πολιτική της ΕΕ στην εξαγωγή όπλων, ο Βέμπερ (Πρόεδρος ΕΛΚ, Γερμανός) και οι Γερμανοί Ευρωβουλευτές του κόμματος της Μέρκελ καταψήφισαν όσα περιόριζαν την πώληση όπλων από τα κράτη-μέλη της ΕΕ προς Τουρκία. Πρώτα, ψήφισαν εναντίον της απαγόρευσης πώλησης όπλων προς την Τουρκία, το οποίο κατόπιν τεράστιας δικής μας υπερπροσπάθειας συνδέθηκε με τις παράνομες τουρκικές ενέργειες στην Αν. Μεσόγειο. Ψήφισαν επίσης εναντίον της επιβολής κυρώσεων σε κράτη-μέλη, όπως η Γερμανία, που πωλούν όπλα σε χώρες-παραβάτες, καταπατώντας την «Κοινή Θέση» της ΕΕ, που αποτελεί νομική υποχρέωση! Τέτοιου είδους συμπεριφορές υπάρχουν σε όλες τις μεγάλες πολιτικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου.
Προσδοκώ ότι, όσοι έχουμε ρόλο στην ΕΕ, θα σταματήσουμε το κυνήγι των εντυπώσεων της κοινής γνώμης στην Κύπρο, εν μέσω μάλιστα κοσμογονικών αναταράξεων στην ευρύτερη περιοχή μας. Το μέλλον της Κύπρου και του Ελληνισμού, θα το καθορίσει το «μεγάλο παιγνίδι» ανταγωνισμού δυνάμεων στην Αν. Μεσόγειο. Σ΄ αυτό το «μεγάλο παιγνίδι» δύο ρήγματα είναι σε εξέλιξη. Εντός ΕΕ, ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία. Το άλλο ρήγμα αφορά το Ισραήλ, την Αίγυπτο και άλλες αραβικές χώρες από τη μια και Ιράν-Τουρκία από την άλλη. Πρέπει να κινηθούμε διορατικά, για να είμαστε στους κερδισμένους, αφού τα στρατηγικά μας συμφέροντα και ο πολιτισμός μας ευθυγραμμίζονται με τον ηγετικό ρόλο της Γαλλίας. Και επιτέλους, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στο ισλαμοφασιστικό καθεστώς που βρίσκεται σε πορεία πολέμου για να μας εξαλείψει. Για όσους δεν τους τρομάζει το ισλαμοφασιστικό τέρας δίπλα μας, αλλά προσδοκούν συνεργασία μαζί του, ίσως ισχύει η γνωστή φράση: «Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει.»