Ήταν 10 Αυγούστου όταν το τουρκικό ερευνητικό Ορούτς Ρέις παραβίασε την ελληνική υφαλοκρηπίδα τερματίζοντας τα πανηγύρια της Navtex του Ιουλίου όταν τελικά δεν είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Αττάλειας με την Τουρκία να καταγγέλλει πως η Ελλάδα δεν τήρησε το λόγο της.
Του Στρατή Μαζίδη
Τις τελευταίες ημέρες τα δις πάνε κι έρχονται. Τα όπλα ομοίως. Τορπίλες, Rafale, μεταχειρισμένες φρεγάτες από ΗΠΑ-ΗΒ, καινούριες, γαλλικές, ολλανδέζικες, αλαμπουρνέζικες, εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ κ.ο.κ. Το ερώτημα είναι ένα και αυτός που το θέτει δεν είναι πολεμοχαρής: Πρώτον είναι αυτά που χρειαζόμαστε και δεύτερον θα τα χρησιμοποιήσουμε;
Διότι και τώρα έχουμε πλεονέκτημα με μια ανύπαρκτη τουρκική αεράμυνα [μονάδες της έγιναν παλιοσίδερα στη Λιβύη δίχως να πάρει μυρωδιά ενώ ελληνικά F-16 έφτασαν ανενόχλητα στην Κύπρο) και τα αόρατα υποβρύχιά μας και δεν το αξιοποιούμε. Δεν είμαι ειδικός, ακούω όμως πολλούς και διαβάζω, οι οποίοι κάνουν ακόμη περισσότερες επισημάνσεις.
Το μόνο που γνωρίζω είναι πως σήμερα το Ορούτς Ρέις κλείνει 28 ημέρες στην Ελληνική Υφαλοκρηπίδα. Την γκριζάρει. Ή μήπως έχει ήδη γκρι χρώμα; Η ελληνική κυβέρνηση κρύβεται πίσω από αστεία επιχειρήματα όπως ο...θόρυβος.
Πολύ φοβάμαι ότι η σταδιακή οπισθοχώρηση για χάρη της ειρήνης είναι αυτή που θα μας οδηγήσει στον πόλεμο με μαθηματική βεβαιότητα. Όταν πεινάς [Τουρκία], θες όλο το φαγητό [Ελλάδα] και το τρως μπουκιά-μπουκιά για να μην πνιγείς. Απέναντί μας βρίσκεται ένας ακόρεστος κι αχόρταγος γενίτσαρος που μισεί το αληθινό του γένος όσο τίποτε στον κόσμο.
Όσοι νομίζουν ότι παραχωρώντας θάλασσα, εδραιώνουν την ειρήνη, θα διαπιστώσουν παρακάτω πόσο λάθος κάνουν.