Θόδωρος Γαλανόπουλος
Έχεις όμως τη δουλίτσα σου και τα καταφέρνεις καλά, και λες θα δουλέψω λίγα χρόνια ακόμα, μπας και καταφέρω να ξεγελάσω τον αριθμό της ηλικίας μου, και να πάρω και καμιά σύνταξη να ξεκουραστώ κάπως... Και εκεί πάνω, έρχεται μία κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης, και απεριόριστης φοβίας και τα κλείνει όλα, τις δουλειές, τη δική σου και όλης της χώρας, και από εργαζόμενο σε πετά στο περιθώριο, σε ρίχνει στα όρια της ευπαθούς ομάδας, δε σου αφήνει κανένα περιθώριο ελπίδας, παρά μόνο φόβο, ευθύνες, πρόστιμα και απομόνωση.
Γύρω σου ο παραμικρός πυρετός σημαίνει συναγερμός στη χώρα, το βήξιμο είναι σειρήνα να εξαφανιστούν οι γύρω σου, και τα μέτρα για τη δήθεν προφύλαξή σου για την υγεία σου, σε καταντάνε ένα ον χωρίς καμία αξία, που δεν έχει δικαίωμα να μιλήσει, να πει ότι δεν έχω τίποτα βρε αδερφέ, είμαι υγιής αφήστε με να ζήσω.
Όχι δεν ξέρεις εσύ, εδώ υπάρχει ένας κρυμμένος ιός που χτυπά πολύ ύπουλα και πρέπει να μη ζήσεις και να μην πεθάνεις...δεν πρέπει να αναπνεύσεις για να μη μολύνεις, δεν πρέπει να μιλήσεις για να μη μας χαλάσεις την τρομολαγνεία και τη θανατολατρεία των ΜΜΕ... Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες οι επόμενοι μήνες.
Όμως δε μου έχει μείνει τόσο πολύς χρόνος για να ζήσω, αφήστε με να ζήσω σαν άνθρωπος και όχι σαν επικίνδυνος σκύλος με φίμωτρο... Όχι δεν χρειάζεσαι τη ζωή που νομίζεις, χρειάζεσαι αυτήν που θα σου δώσουμε εμείς... Για αυτά και για άλλα πολλά.. ελπίζω να σας τιμωρήσουν αυτοί που θα αντέξουν να περάσουν αυτά τα δεσμά και να ζήσουν ελεύθεροι... Κάποτε αν αντέξουμε όμως, θα μας ζητήσετε την ψήφο μας, και θα σας απαντήσουμε: Είστε ευπαθής ομάδα διακυβέρνησης, τραβάτε σπίτια σας…