Του Στρατή Μαζίδη
Ωστόσο ακούσαμε σήμερα από έναν, εκ των πολλών, εξωκοινοβουλευτικό υπουργό, πως η κόκκινη γραμμή είναι τα έξι ναυτικά μίλια. Συνεπώς με τα 6,5 ν.μ. της Navtex δεν υπάρχει πρόβλημα.
Το ερώτημα είναι τι γίνεται με τα υπόλοιπα δεκάδες μίλια όπου ισχύει η μέση γραμμή. Μάλλον τίποτε όπως άλλωστε και την προηγούμενη φορά όταν το Ορούτς Ρέις αλώνιζε με τα καλώδιά του ανενόχλητο σε μια περιοχή που διατηρούμε δικαιώματα τα οποία όμως ουδέποτε ασκήσαμε.
Η κυβέρνηση βρήκε τον τρόπο να κάνει ακόμη ένα βήμα πίσω. Στα 6 μίλια η κόκκινη γραμμή που σημαίνει "ξεχάστε κι αυτήν ακόμη την επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια των χωρικών υδάτων".
Αν η κυβέρνηση το κάνει όλο αυτό για να κερδίσει χρόνο προκειμένου να εξοπλιστεί καλύτερα η χώρα, θα είχε ένα νόημα.
Όμως δεν το κάνει για αυτό. Δεκαπέντε μήνες στην κυβέρνηση και η χώρα δεν έχει εξοπλιστεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι απλά θα πάρει 18 αεροπλάνα εκ των οποίων μόνο τα 6 θα είναι καινούριο. ΘΑ πάει για τέσσερις φρεγάτες κάπου-κάπως-κάποτε ενώ χρειάζεται περισσότερες, ΘΑ, ΘΑ, ΘΑ την ώρα που η Αίγυπτος παίρνει από την Ιταλία τις δύο νεότευκτες FREMM κι ενώ εμείς σιωπούμε στη ναυπήγηση των υποβρυχίων 214 στην Τουρκία.
Το κάνει για να αποφύγει τον πόλεμο. Μόνο που με τη μέθοδο αυτή, θα επιτύχει ακριβώς το αντίθετο. Καταστροφικό πόλεμο με τις συνθήκες, τον τόπο και το χρόνο που θα επιλέξει ο αντίπαλος. Αλλαγή πλεύσης άμεσα για να γλυτώσουμε και τον πόλεμο και όλα όσα μας ανήκουν.