Όταν σήμερα μόνο οι μουσουλμάνοι της Γερμανίας πλησιάζουν τα πέντε εκατομμύρια (3,8 εκατ. Τούρκοι), πολλοί από τους οποίους φανατικοί ισλαμιστές, ακόμη και τζιχαντιστές.
Για τον πραγματιστή Βίλλυ Μπραντ, που έβαλε τα θεμέλια για το γερμανικό κοινωνικό κράτος πρόνοιας, ήταν όμως σαφές ότι όπου υπάρχει κοινωνική φρόνηση και πολιτική ευθύνη εκεί υπάρχει και ορθός πολιτικός λόγος, υπεύθυνη πολιτική πράξη γι αυτό και όρια στην μετανάστευση. Ρεαλισμός, βασισμένος στα λόγια μιας άλλης σημαντικής προσωπικότητας της πρώιμης Σοσιαλδημοκρατίας, του Φέρντιναντ Λασσάλ: «Κάθε μεγάλη πολιτική πράξη συνίσταται στην έκφραση της πραγματικότητας και ξεκινά με αυτήν. Κάθε πολιτική μικρόνοια συνίσταται στην αποσιώπηση και συγκάλυψη αυτού που είναι».
Πράγματα που σπανίζουν πλέον στις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης, τον σημερινό «Μεγάλο Ασθενή». Και αυτοί που πρέπει να κατηγορηθούν για έλλειμμα ρεαλισμού, κοινωνικής φρόνησης και πολιτικής ευθύνης είναι πολλοί από τους σημερινούς Ευρωπαίους ηγέτες.
Ίσως, μετά τη χθεσινή μακάβρια δολοφονία του Γάλλου καθηγητή Σαμουέλ Πατί, τον εκφραστή της ελευθερίας του λόγου, από φανατικό Τσετσένο ισλαμιστή στο Παρίσι να δουν επιτέλους που οδηγεί την χριστιανική Δύση η αφροσύνη τους.