Ο Charles King, στο βιβλίο του Midnight at The Pera Palace: The Birth of Modern Istanbul, έγραψε για τα πρώτα μετα-Οθωμανικά Χρόνια στην Κωνσταντινούπολη και τις προσπάθειες οικοδόμησης του Έθνους της Δημοκρατίας της Τουρκίας:
"Οι μη μουσουλμανικές μειονότητες της Κωνσταντινούπολης μειώθηκαν από ένα εκτιμώμενο 56 τοις εκατό το 1900 σε 35 τοις εκατό από τα τέλη της δεκαετίας του 1920. Άλλες πόλεις είχαν πιο δραματικές μειώσεις. Η Ιζμίρ, η πρώην Σμύρνη, πήγε από 62% μη μουσουλμανική σε 14%... Αλλά η δημογραφική επανάσταση άλλαξε σχεδόν τα πάντα στις παλιές μειονοτικές γειτονιές της Κωνσταντινούπολης. Στη βιασύνη να φύγουν, Έλληνες, Αρμένιοι και Εβραίοι πέταξαν τα περιεχόμενα των σπιτιών και των διαμερισμάτων τους στην αγορά μεταχειρισμένων, ελπίζοντας να κερδίσουν τουλάχιστον ένα μικρό ποσό μετρητών πριν επιβιβαστούν σε πλοίο ή τρένο...
"Η Τουρκία στο σύνολό της έγινε πιο μουσουλμανική και πιο τουρκική, πιο ομοιογενής και πιο αγροτική — λόγω της φυγής μη μουσουλμανικών μειονοτήτων από τις πόλεις-από ό,τι ήταν ποτέ. Μερικές από τις οικογένειες προχώρησαν για να γίνουν ο στυλοβάτης της οικονομίας της Κωνσταντινούπολης παρακολουθώντας την αλλαγή τύχης και μεταφράζοντας τις πολιτικές συνδέσεις σε οικονομικό πλεονέκτημα μόλις οι ελληνικές και άλλες μειονοτικές επιχειρήσεις ανέβηκαν προς πώληση. Δεν υπήρχε τίποτα απαραιτήτως ανέντιμο για τις συναλλαγές τους, αλλά στηριζόταν σε μια μαζική μεταφορά πλούτου των οποίων η προέλευση βρισκόταν στην προτίμηση της Δημοκρατίας για εθνική καθαρότητα έναντι του Παλαιού κοσμοπολιτισμού της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας"
Μετά από τρεις πολέμους στις αρχές του αιώνα, οι τουρκοελληνικές εντάσεις θα εκραγούν στη συνέχεια στην Κύπρο, όπου οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι ζούσαν δίπλα-δίπλα και ειρηνικά μέχρι μετά τη δεκαετία του 1950, όταν άρχισαν να σφαγιάζουν ο ένας τον άλλον. Οι εθνοτικές διαμάχες οδήγησαν στην τουρκική στρατιωτική επιχείρηση τον Ιούλιο του 1974 που έληξε με την κατάληψη του Βόρειου τρίτου του νησιού. Η Κύπρος έχει παραμείνει διχασμένη κατά μήκος των εθνικών γραμμών από τότε.
Το 1996, οι Τούρκοι και οι Έλληνες στρατιωτικοί ήρθαν κοντά σε μια θερμή αντιπαράθση για αξιώσεις κυριαρχίας πάνω σε ένα μικροσκοπικό νησάκι στο Νότιο Αιγαίο. Λίγα χρόνια μετά την επιτυχή μεσολάβηση των ΗΠΑ απέτρεψαν τον πόλεμο, λίγοι Τούρκοι ή Έλληνες θυμήθηκαν ακόμη και το όνομα του 9,9 στρεμμάτων, ακατοίκητου νησιού: Ίμια (Καρδάκ στα Τουρκικά).
Οι σημερινές εντάσεις, που εκτείνονται από το Αιγαίο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, φαίνονται πιο σοβαρές από δύο έφηβους σε ρυμουλκό πάνω από ένα κομμάτι βράχου.
Όταν ο επικεφαλής της Μοσάντ του Ισραήλ, Γιόσι Κοέν, ανέφερε τον Αύγουστο ότι" η ιρανική εξουσία είναι πιο εύθραυστη, αλλά η πραγματική απειλή είναι από την Τουρκία", είχε δίκιο. Αυτές τις μέρες, οι απειλές από την Τουρκία έρχονται σε πρωτοφανή αφθονία.
Σε πρόσφατη ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη, ο Ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έδωσε χωρίς λεπτότητα τις αλυτρωτικές του απόψεις, με ιδιαίτερη αναφορά στη Συνθήκη του 1923 της Λωζάνης η οποία, με άλλα σύμφωνα, καθιέρωσε τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας:
"Θα καταλάβουν ότι η Τουρκία έχει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη να σκίζει ανήθικους χάρτες και έγγραφα που της επιβάλλονται . Είτε θα το καταλάβουν με τη γλώσσα της πολιτικής και της διπλωματίας είτε μέσω οδυνηρών εμπειριών στο πεδίο της μάχης... Πριν από έναν αιώνα, είτε τα θάψαμε στο έδαφος είτε τα πετάξαμε στη θάλασσα. Ελπίζω ότι δε θα πληρώνουν τώρα το ίδιο τίμημα"
Ο Robert Ellis, ο οποίος γράφει για την Τουρκία, υπενθύμισε στο κοινό τι δήλωσε ο Abdullatif Şener, ένας μοναδικός σύμμαχος του Ερντογάν και τώρα βουλευτής της αντιπολίτευσης, σε συνέντευξή του πριν από έξι χρόνια: ο Ερντογάν θα ήταν ακόμη έτοιμος να σύρει την Τουρκία σε εμφύλιο πόλεμο για να διατηρήσει τη λαβή του στην εξουσία.
Ο Metin Külünk, πρώην βουλευτής του Κόμματος Δικαιοσύνης και ανάπτυξης του Ερντογάν, δημοσίευσε στις 28 Αυγούστου έναν χάρτη της "Μεγάλης Τουρκίας", ο οποίος απεικονίζει την έκταση των ρεβιζιονιστικών φιλοδοξιών της Τουρκίας. Περιλαμβάνει περιοχές της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Κύπρου, της Συρίας, του Ιράκ, της Γεωργίας και της Αρμενίας.
Σε μια παρόμοια απειλητική δήλωση, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ συμβούλεψε προκλητικά την Ελλάδα να παραμείνει σιωπηλή "για να μην γίνει μεζές για τα συμφέροντα των άλλων."
Όλη αυτή η εμπρηστική πολεμική συζήτηση έχει στείλει αρκετά μηνύματα σε διαφορετικά μήκη κύματος στη δυτική πλευρά του Αιγαίου και πέρα από αυτό. Η Ελλάδα δήλωσε ότι ενισχύει το στρατιωτικό της οπλοστάσιο και τα στρατεύματά της για να είναι προετοιμασμένα για ανοιχτή σύγκρουση με την Τουρκία. Στις 13 Σεπτεμβρίου, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι η Ελλάδα θα αποκτήσει 18 νέα Γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale για να αντικαταστήσει τα γηράσκοντα μαχητικά Mirage 2000, να αγοράσει τέσσερα ελικόπτερα ναυτικού και τέσσερις νέες φρεγάτες και να ανακαινίσει άλλες τέσσερις φρεγάτες. Ο Μητσοτάκης ανέφερε επίσης ότι η κυβέρνησή του σχεδίαζε να επεκτείνει την υποχρεωτική θητεία στρατολόγησης σε 12 μήνες από τους σημερινούς εννέα μήνες.
Μια ανοιχτή σύγκρουση μέσα και γύρω από το Αιγαίο είναι ενάντια στα δυτικά συμφέροντα. Τα δυτικά έθνη, ωστόσο, έχουν δίκιο όταν δεν παραμένουν αδιάφορα ή υποτακτικά στις τουρκικές απειλές. Την 1η Σεπτεμβρίου, η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε ότι άρει εν μέρει ένα εμπάργκο όπλων 33 ετών στην (Ελληνική) Κυπριακή Δημοκρατία, κίνηση που καταδικάστηκε αμέσως από την Τουρκία. Σε σχετική κίνηση, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο ταξίδεψε στην Κύπρο στις 12 Σεπτεμβρίου σε μια προσπάθεια να μεσολαβήσει σε μια ειρηνική λύση στις εντάσεις με την Τουρκία στην ανατολική Μεσόγειο.
"Εξακολουθούμε να ανησυχούμε βαθιά από τις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις της Τουρκίας που ερευνούν φυσικούς πόρους σε περιοχές στις οποίες Ελλάδα και Κύπρος έχουν δικαιοδοσία στην ανατολική Μεσόγειο", δήλωσε ο Πομπέο σε δημοσιογράφους στη Λευκωσία. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Κύπρου υπέγραψαν Μνημόνιο Κατανόησης για το οποίο η Άγκυρα διαμαρτυρήθηκε παράλογα, ισχυριζόμενη ότι μπορεί να βλάψει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η σύγκρουση στο Αιγαίο και οι επιπτώσεις της αφορούν επίσης την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Όμιλος MED7 χωρών της Νότιας Ευρώπης, που φιλοξενήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου από τη Γαλλία, εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη και αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα και την Κύπρο σχετικά με τις επανειλημμένες παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους από την Τουρκία.
Η Ελλάδα έχει επίσης την υποστήριξη δύο άλλων μεσογειακών χωρών βαρέων βαρών, της Αιγύπτου και του Ισραήλ, καθώς και την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Ιορδανίας.
Ο Ερντογάν μπορεί να κερδίσει μόνο τον πέμπτο πόλεμο στο σπίτι. Εάν αποφύγει μια στρατιωτική σύγκρουση, θα έχει αποτρέψει έναν χαμένο πόλεμο για την Τουρκία. Στο σπίτι, η δυναμική εξωτερική του πολιτική, οι σκληροί τρόποι και η ρητορική του I-am-challenging-the-whole-world μπορεί να του φέρουν μερικές ακόμα ψήφους και πρόσθετη δημοτικότητα. Ο πέμπτος πόλεμος του Ερντογάν θα ήταν ένας χωρίς νικητές. Αλλά η Τουρκία του Ερντογάν θα ήταν ο μεγαλύτερος ηττημένος.