tpao.gov.tr |
Αναστάσιος Λαυρέντζος
Τί θα κάνει τότε η ελληνική πλευρά που εν τω μεταξύ έχει προσκαλέσει μια τέτοια εξέλιξη μετά τη δήλωση ότι «η κόκκινη γραμμή είναι τα 6 ναυτικά μίλια των χωρικών υδατων»; Θα περιμένει τη σύσκεψη κορυφής στην ΕΕ μέχρι τον Δεκέμβριο; Ακόμη και η «προσφυγή στη Χάγη» μετά από τόσα τουρκικά τετελεσμένα θα είναι πολυτέλεια. Γιατί σε ποια Χάγη να πας, όταν εσύ ο ίδιος βάζεις την κόκκινη γραμμή στη μισή αιγιαλίτιδα ζώνη (δηλαδή στα 6 και όχι στα 12 ναυτικά μίλια που δικαιούμαστε), ξεχνώντας υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ;
Την Κύπρο δεν τη στηρίξαμε. Για την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί ψελλίσαμε κάτι κουβέντες για μνημείο της ΟΥΝΕΣΚΟ και την ξεχάσαμε. Βγάλαμε τον στόλο 1,5 μήνα στη Μεσόγειο για να καταλήξουμε τελικά ότι κλεινόμαστε στα χωρικά ύδατα. Περιμέναμε κυρώσεις από την ΕΕ και στο τελος ζητήσαμε μόνον μια λίστα. Με τους Γάλλους δεν προχωρήσαμε, μέχρι που κι αυτοί βαρέθηκαν. Θεωρούμε ότι αναβαθμιστήκαμε λόγω των βάσεων που δημιουργούν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα, αλλά δεν απαντήσαμε στην έμμεση πρόσκληση Πομπέο για στρατηγική συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου με Ισραήλ.
Ποια είναι άραγε η ελληνική πολιτική σε αυτή την κλιμακούμενη κρίση που προκαλεί η Τουρκία; Τί επιδιώκει η Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο;
Πάντως ας έχουν άπαντες υπ’ όψιν ότι δεν αντιμετωπιζεις το τουρκικό θηρίο, αν επιμένεις να λειτουργείς ως εξάρτημα του γερμανικού σχεδιασμού.