 |
| Pexels / pixabay |
Έστω, λοιπόν, ότι στις αρχές Νοεμβρίου μπαίνουμε σε lockdown και, αν όλα πάνε καλά (που δεν είναι καθόλου σίγουρο), σε ένα μήνα τα κρούσματα πέφτουν αρκετά και βγαίνουμε από τον "κατ' οίκον περιορισμό". Η οικονομία θα έχει βυθιστεί και άλλο, τα προσωρινά ανελεύθερα μέτρα θα έχουν γίνει πια μόνιμη κατάσταση , αλλά -δεν βαριέσαι- "και μια ζωή να σωθεί, μετράει", όπως θα έλεγαν και οι Μενουμεσπιτάκηδες.
Όμως, όπως έδειξε η μέχρι τώρα εμπειρία μας, τα lockdowns δεν εξαφανίζουν τον ιό, απλά καθυστερούν την εξάπλωσή του για λίγο καιρό. Και αν η καθυστέρηση ήταν 3-4 μήνες τους καλοκαιρινούς μήνες που όλοι ήμασταν έξω και η μετάδοση ήταν πιο δύσκολη, τώρα τον χειμώνα είναι σίγουρο πως αυτό το "παραθυράκι" θα κλείσει πολύ πιο γρήγορα. Όταν, λοιπόν, τον Φεβρουάριο τα κρούσματα θα αυξηθούν και πάλι, τι σκοπεύουν να κάνουν τότε οι κυβερνώντες μας; Tρίτη καραντίνα μέσα σε ένα χρόνο; Πάλι λουκέτο στις επιχειρήσεις; Πάλι απαγόρευση της κυκλοφορίας; Άλλο ένα 10% του ΑΕΠ θα προστεθεί στην ύφεση που θα προκαλέσουν τα δυο πρώτα lockdowns;
Δυστυχώς, οι δειλοί και συνάμα αδίστακτοι πολιτικοί μας και οι πεφωτισμένοι "ειδικοί" , που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, μας έχουν βάλει σε ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί σε μια άνευ προηγούμενου οικονομική καταστροφή, σε ακόμη περισσότερους θανάτους μακροπρόθεσμα και στην κινεζοποίηση των άλλοτε ελευθέρων κοινωνιών μας. Αν επιζήσουμε από όλο αυτό, θα έχουμε να λέμε στα γεράματα μας ότι κάποτε παρακολουθήσαμε σε ζωντανή μετάδοση την αυτοκτονία ενός ολόκληρου πολιτισμού.