Είχα την ευκαιρία να τους εξηγήσω ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η χώρα μας και ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ευρύτερη περιοχή. Είχα τη δυνατότητα να τους εξηγήσω αναλυτικά τις επιπτώσεις της τουρκικής παραβατικότητας, είτε στη Λιβύη, είτε στη Σύρια, είτε στο Ιράκ, είτε στον Καύκασο, είτε στις θάλασσες γύρω από την Κυπριακή Δημοκρατία, στην Ανατολική Μεσόγειο, νότια του Καστελόριζου και άλλων ελληνικών νησιών.
Είχα, επίσης, τη δυνατότητα να αναπτύξω τις ελληνικές θέσεις, το πώς καταφέραμε να έχουμε τρεις σημαντικές συμφωνίες με την Αίγυπτο, με την Ιταλία και τελευταία με την Αλβανία, πάντοτε στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και πώς η χώρα, η οποία αρνείται να έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να λύσουμε τις διαφορές μας στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου όσον αφορά τις θαλάσσιες ζώνες, είναι η ίδια χώρα παραβάτης, η Τουρκία. Αυτό που ενώνει, δηλαδή, σαν κοινός κρίκος, όλες τις περιπτώσεις αστάθειας στην περιοχή μας είναι η Τουρκία.
Είχα τη δυνατότητα να τους εξηγήσω επίσης την επικινδυνότητα της μεταφοράς τζιχαντιστών από τη Συρία στη Λιβύη και από τη Λιβύη στον Καύκασο και να τους εξηγήσω τις ευρύτερες ελληνικές θέσεις.
Τέλος, διατύπωσα αυτό που έχει επανειλημμένως πει ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης: ότι δεν είναι δυνατόν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εξοπλίζουν -και μάλιστα να εξοπλίζουν με σημαντικά επιθετικά όπλα, όπως τα γερμανικά υποβρύχια Τ. 214- μία χώρα, όπως η Τουρκία, που απειλεί κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως η Κύπρος και η Ελλάδα, αλλά και γενικά, απειλεί τη σταθερότητα στην περιοχή.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι θεωρώ την παρουσία μου σήμερα στο Βερολίνο σαν αρχή μιας ευρύτερης εκστρατείας ενημέρωσης, μιας προσπάθειας να καταλήξουμε σε μία σαφή κοινή ευρωπαϊκή αντίληψη για τις προκλήσεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Μια προσπάθεια για να δούμε όλοι τα πράγματα με τον ίδιο καθαρό τρόπο.