Δεν ανήκω σε όσους μηδενίζουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ήταν μία συγκλονιστική πράξη ομάδας νέων, που τα έβαλαν με ένα στρατοκρατικό καθεστώς. Επίσης απορρίπτω την άποψη ότι δεν υπήρξαν νεκροί, δεν υπήρξαν εντός του Πολυτεχνείου αλλά υπήρξαν εκτός. Μεταξύ τους τραγικό θύμα ο δεκαεξάχρονος μαθητής της Λεοντείου Πατησίων Αλέξανδρος Σπαρτίδης, γυιός στενού φίλου του πατέρα μου (είχαμε κάνει μαζί οικογενειακώς διακοπές το καλοκαίρι του 1973 στο Ναύπλιο).
Μελέτης Μελετόπουλος
Ο Αλέξανδρος πήγαινε με συμμαθητές του στο Πολυτεχνείο όταν στην οδό Κότσικα τον στόχευσε και τον πυροβόλησε ελεύθερος σκοπευτής από ταράτσα (καταδικάστηκε το 1975 σε πολυετή φυλάκιση). Άρα δεν ήταν αδέσποτη σφαίρα.
Απλώς διακρίνω τα πραγματικά γεγονότα (που τα έζησα ως έφηβος) από την μυθοποιημένη και καταλλήλως αξιοποιηθείσα από μία συγκεκριμένη ομάδα εκδοχή τους. Η μυθοποίηση έγκειται στα εξής:
1. Στην ανιστόρητη άποψη ότι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου οδήγησαν στην ανατροπή της δικτατορίας. Λίγες μέρες μετά το Πολυτεχνείο, επιβλήθηκε νέα, σκληρότερη δικτατορία, αυτή του Ιωαννίδη, η οποία παρέμεινε στην εξουσία οκτώ μήνες και προκάλεσε την κυπριακή τραγωδία.
2. Χωρίς ασφαλώς να ευθύνονται οι νέοι του Πολυτεχνείου, τα γεγονότα ανέκοψαν την πολιτικοποίηση που είχε δρομολογήσει ο Παπαδόπουλος και τις εκλογές που θα διεξάγονταν τον Φεβρουάριο του 1974. Τις εκλογές είχε αποδεχθεί μεγάλο μέρος των κομμάτων και μέρος της αριστεράς.
3. Η μεγάλη πλειοψηφία των νέων που συμμετείχαν στα γεγονότα παρέμεινε αφανής. Μία μικρή ομάδα έκανε καρριέρα με βάση την συμμετοχή της στο Πολυτεχνείο, και μάλιστα με ολέθρια αποτελέσματα για την πορεία της χώρας.
4. Το ΚΚΕ είχε διατυπώσει επιφυλάξεις για την εξέγερση (ίσως τότε δικαιολογημένες γιατί υπάρχουν ακόμα αδιευκρίνιστες πτυχές των γεγονότων) αλλά σήμερα εμφανίζεται ως ιδεολογικός εκφραστής της.
5. Η ελληνική κοινωνία σε όλη την διάρκεια της εξέγερσης παρέμεινε μουδιασμένη και επιφυλακτική και δεν υποστήριξε μαζικά την εξέγερση. Μόνον τις παραμονές των γεγονότων, όταν συγκεντρώθηκε πλήθος στην Πατησίων, φάνηκε ότι υπάρχει στήριξη, κυρίως από την νεολαία και την αριστερά.
6. Δεν νοείται να "εορτάζεται" ένα γεγονός στο οποίο Έλληνες (οι χουντικοί) σκότωσαν Έλληνες (τους φοιτητές). Μπορεί να τιμάται ένα τέτοιο γεγονός αλλά μόνον με θρήνο και περισυλλογή. Θεωρώ δε ότι η μετατροπή του σε ιδρυτικό μύθο του καθεστώτος της Μεταπολίτευσης συσκότισε την ιστορική πραγματικότητα και αλλοίωσε το ηθικό του μήνυμα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι αυτονόητο ότι ΔΕΝ θα επιτραπούν δημόσιοι εορτασμοί για το Πολυτεχνείο όπως δεν επετράπησαν και για την 28η Οκτωβρίου. Όχι για ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους αλλά για καθαρά υγιεινομικούς.
Μελέτης Μελετόπουλος
Ο Αλέξανδρος πήγαινε με συμμαθητές του στο Πολυτεχνείο όταν στην οδό Κότσικα τον στόχευσε και τον πυροβόλησε ελεύθερος σκοπευτής από ταράτσα (καταδικάστηκε το 1975 σε πολυετή φυλάκιση). Άρα δεν ήταν αδέσποτη σφαίρα.
Απλώς διακρίνω τα πραγματικά γεγονότα (που τα έζησα ως έφηβος) από την μυθοποιημένη και καταλλήλως αξιοποιηθείσα από μία συγκεκριμένη ομάδα εκδοχή τους. Η μυθοποίηση έγκειται στα εξής:
1. Στην ανιστόρητη άποψη ότι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου οδήγησαν στην ανατροπή της δικτατορίας. Λίγες μέρες μετά το Πολυτεχνείο, επιβλήθηκε νέα, σκληρότερη δικτατορία, αυτή του Ιωαννίδη, η οποία παρέμεινε στην εξουσία οκτώ μήνες και προκάλεσε την κυπριακή τραγωδία.
2. Χωρίς ασφαλώς να ευθύνονται οι νέοι του Πολυτεχνείου, τα γεγονότα ανέκοψαν την πολιτικοποίηση που είχε δρομολογήσει ο Παπαδόπουλος και τις εκλογές που θα διεξάγονταν τον Φεβρουάριο του 1974. Τις εκλογές είχε αποδεχθεί μεγάλο μέρος των κομμάτων και μέρος της αριστεράς.
3. Η μεγάλη πλειοψηφία των νέων που συμμετείχαν στα γεγονότα παρέμεινε αφανής. Μία μικρή ομάδα έκανε καρριέρα με βάση την συμμετοχή της στο Πολυτεχνείο, και μάλιστα με ολέθρια αποτελέσματα για την πορεία της χώρας.
4. Το ΚΚΕ είχε διατυπώσει επιφυλάξεις για την εξέγερση (ίσως τότε δικαιολογημένες γιατί υπάρχουν ακόμα αδιευκρίνιστες πτυχές των γεγονότων) αλλά σήμερα εμφανίζεται ως ιδεολογικός εκφραστής της.
5. Η ελληνική κοινωνία σε όλη την διάρκεια της εξέγερσης παρέμεινε μουδιασμένη και επιφυλακτική και δεν υποστήριξε μαζικά την εξέγερση. Μόνον τις παραμονές των γεγονότων, όταν συγκεντρώθηκε πλήθος στην Πατησίων, φάνηκε ότι υπάρχει στήριξη, κυρίως από την νεολαία και την αριστερά.
6. Δεν νοείται να "εορτάζεται" ένα γεγονός στο οποίο Έλληνες (οι χουντικοί) σκότωσαν Έλληνες (τους φοιτητές). Μπορεί να τιμάται ένα τέτοιο γεγονός αλλά μόνον με θρήνο και περισυλλογή. Θεωρώ δε ότι η μετατροπή του σε ιδρυτικό μύθο του καθεστώτος της Μεταπολίτευσης συσκότισε την ιστορική πραγματικότητα και αλλοίωσε το ηθικό του μήνυμα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι αυτονόητο ότι ΔΕΝ θα επιτραπούν δημόσιοι εορτασμοί για το Πολυτεχνείο όπως δεν επετράπησαν και για την 28η Οκτωβρίου. Όχι για ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους αλλά για καθαρά υγιεινομικούς.