"Έχω πει προηγουμένως ότι πήρα αυτή την απόφαση αφού ο στρατός επέμενε συνεχώς στην αναγκαιότητα να κάνει αυτό το βήμα", είπε, προσθέτοντας ότι υπήρχαν κάποια προβλήματα που δεν ήταν δυνατόν να λυθούν πια. "Για παράδειγμα, αντιμετωπίσαμε περιπτώσεις όπου ένα σύνταγμα έπρεπε να μεταφερθεί για πολεμικούς σκοπούς, αλλά οι κάτοικοι του συγκεκριμένου οικισμού είχαν μπλοκάρει τις πύλες της στρατιωτικής βάσης και δεν επέτρεπαν την έξοδο των οχημάτων. Είχαμε δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις. Ως αποτέλεσμα, υπήρξε πρόβλημα να πάει ο εξοπλισμός στην πρώτη γραμμή. Σε πολλές περιπτώσεις έγινε αυστηρή παρέμβαση, ενώ σε μερικές περιπτώσεις απλά δεν υπήρχε η δυνατότητα επειδή οι αστυνομικοί ήταν σε υπηρεσία στην πρώτη γραμμή. Αυτό έχει προκαλέσει σοβαρές, βαρύτατες συνέπειες", δήλωσε ο Pashinyan.
Ο πρωθυπουργός επεσήμανε επίσης προβλήματα στο σύστημα επιστράτευσης του στρατού, σημειώνοντας ότι οι πολίτες που παρουσιάστηκαν να συμπληρώσουν τον τακτικό στρατό δεν είχαν πάντα την απαιτούμενη ετοιμότητα για μάχη. "Αυτό δεν σημαίνει ούτως ή άλλως ότι όλοι ήταν στην ίδια κατάσταση. Είχαμε ανθρώπους που πολέμησαν ηρωικά. Αλλά σε κάθε περίπτωση, αντιμετωπίσαμε επίσης κάποια ζητήματα εγκατάλειψης που δεν μπορούσαμε να λύσουμε. Όταν ολόκληρος ο εμπλεκόμενος πόρος δεν ήταν αποτελεσματικός, είχαμε προβλήματα, πολύ συχνά εκείνοι που πολέμησαν καλά δεν είχαν κανέναν να τους αντικαταστήσουν", είπε, προσθέτοντας ότι υπήρχαν στρατιωτικοί που υπηρετούσαν σε καθήκον μάχης για ένα μήνα χωρίς βάρδιες αντικατάστασης.
"Όλα αυτά δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα στο βαθμό που ο στρατός μας κι η πολιτική ηγεσία του Artsakh θεώρησαν σαφές καθήκον ότι ήταν απαραίτητο να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος, διαφορετικά οι συνέπειες θα ήταν πολύ χειρότερες. Αυτή ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη και σκληρή απόφαση. Μας εξόργισε επίσης, αλλά ήμασταν σε μια κατάσταση όπου δεν υπήρχε εναλλακτική λύση", είπε.
Μιλώντας για το γιατί μια εκεχειρία δεν υπογράφηκε με τους ίδιους όρους στις 27 Σεπτεμβρίου – την ημέρα που άρχισε ο πόλεμος-ο πρωθυπουργός είπε ότι οι συνθήκες ήταν οι ίδιες τότε. "Θα μπορούσε να υιοθετηθεί υπό τους όρους της παράδοσης των 7 εδαφών που είναι γνωστά σε εσάς και εμάς. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αυτό το βήμα επειδή πιστεύαμε ότι ο στρατός του Αρτσάκ, ο αρμενικός λαός θα ήταν σε θέση να μας επιτρέψει να επιβάλουμε την κατάπαυση του πυρός και όχι να μας ενδιαφέρει μια κατάπαυση του πυρός, κάτι που, δυστυχώς, δε συνέβη. Δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι η παράδοση εδαφών ήταν ο σωστός τρόπος για να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός. Θα τεθεί ένα ερώτημα, στην περίπτωση αυτή γιατί αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το βήμα, για έναν απλό λόγο – ακούγοντας τις ενημερώσεις του στρατού μας κατέστη σαφές ότι οι συνέπειες μιας συνέχισης του πολέμου θα ήταν πολύ πιο σοβαρές. Όσο δύσκολο μπορεί να είναι, αυτή τη στιγμή αυτό απλά έπρεπε να σταματήσει", είπε.