Δυστυχώς, οι πράξεις αποτροπής -εντελώς αναγκαίες- πιθανότατα θα πυροδοτήσουν ένα διαφορετικό σύνολο δυναμικών που θα μπορούσαν να είναι εξίσου αποσταθεροποιητικές και επικίνδυνες.
Καθώς η Τουρκία επεκτείνει την γκρίζα ζώνη εξαναγκασμού -στρατιωτικές πράξεις χωρίς πόλεμο- η Ελλάδα αισθάνεται υποχρεωμένη να αντιδρά με τις δικές της πράξεις αποτροπής, τις οποίες κάθε πλευρά κλιμακώνει για να αποδείξει την αποφασιστικότητά της. Στην πράξη, οι τουρκικές στρατιωτικές εκφοβίσεις θα πρέπει να φαίνονται μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες, ενώ η Ελλάδα θα πρέπει να ανταποκρίνεται με πιο έντονα αντίθετα μέτρα. Ένα καλό παράδειγμα είναι η αυξημένη συχνότητα των ελληνικών πολεμικών πλοίων που παρακολουθούν τις τουρκικές δραστηριότητες, όπως άλλωστε συμβαίνει σήμερα.
Αυτή όμως, η επικίνδυνη δυναμική αυξάνει τον κίνδυνο στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Στην καλύτερη περίπτωση, η αποτελεσματική επικοινωνία και οι περιορισμένοι κανόνες εμπλοκής ενδέχεται να αποτρέψουν τυχαίες συγκρούσεις. Στο χειρότερο σενάριο, η εχθρότητα, η δυσπιστία και η επιθετικότητα θα συνδυαστούν για να ξεκινήσει μια αλυσίδα γεγονότων που θα κορυφωθούν με παρεμβάσεις των ισχυρών και διαπραγματεύσεις εφ’ όλων των θεμάτων που η τουρκική πλευρά θέτει, ενώ η ελληνική πλευρά δεν θέλει. Ο μόνος τρόπος για να σταθεροποιηθούν οι διασταυρούμενες σχέσεις είναι να απομακρυνθούν οι εντάσεις που προκαλούνται από την τουρκική πλευρά αποκαθιστώντας τον πολιτικό διάλογο μεταξύ Άγκυρας και Αθηνών.