 |
| www_slon_pics / pixabay |
Στέλιος Φενέκος
υποναύαρχος ε.α.
πρόεδρος Κοινωνίας Αξιών
Και αυτό όχι μόνο γιατί εμείς δεν έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα στις περιοχές αυτές (άρα τι ακριβώς παραβιάζει η Τουρκία), αλλά και γιατί ΕΜΕΙΣ πρώτοι δηλώσαμε δια στόματος πρωθυπουργού, ότι είναι αμφισβητούμενες περιοχές αυτές που κάνει έρευνα το ORUC REIS και ότι δεν πρέπει να γίνονται μονομερείς ενέργειες στις περιοχές αυτές.
Από εκεί και μετά άρχισε το γαϊτανάκι της υιοθέτησης αυτής της θέσης και από τους Ευρωπαίους πλέον και από τους Αμερικανούς, που το επαναλαμβάνουν στις δηλώσεις/ανακοινωθέντα/αναφορές τους, ότι δηλαδή ό,τι διεκδικεί η Τουρκία και δεν έχει οριοθετηθεί μεταξύ μας, είναι αμφισβητούμενο και χρήζει συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών και αποφυγή μονομερών ενεργειών.
Και αυτό δεν το λένε μόνο για την ΑΟΖ, αλλά και για την υφαλοκρηπίδα (που η μη ενάσκηση δικαιώματος από την πλευρά μας δεν δίνει το δικαίωμα σε καμία άλλη πλευρά να το ενασκήσει) αλλά πλέον και για την επέκταση της χωρικής μας θάλασσας στα 12 νμλ. Και από πλευράς Αμερικανών και για τον εθνικό εναέριο χώρο πέραν των 6 νμλ.
Τεράστια λάθη που τα πληρώνουμε συνεχώς, γιατί αυτήν την στιγμή η Τουρκία έχει δημιουργήσει τετελεσμένα, κάνει ανενόχλητη πλέον έρευνες μέχρι και τα 6 νμλ από τις ακτές μας ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ θελήσει, χωρίς να υπάρξει καμία δική μας αντίδραση αλλά πλήρης αποδοχή, και ακόμη χειρότερα απόκρυψη (εάν κάνει ή δεν κάνει σεισμογραφικές έρευνες).
Και περιμένουμε να μπει μπροστά η Γαλλία για να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία.
Για τι πράγμα όμως κυρώσεις;
Πως θα σταθεί νομικά αυτό αφού εμείς το οδηγήσαμε σε εσφαλμένο δρόμο και είναι εξαιρετικά δύσκολο να το επαναφέρουμε;
Για την Κύπρο ναι, μπορεί να επιβεβαιωθούν οι κυρώσεις εκ νέου και να γίνει παραίνεση για τα Βαρώσια με επίκληση των αποφάσεων του ΣΑ/ΟΗΕ
Όμως οικονομικές κυρώσεις δεν μπορούν να σταθούν, λόγω αφενός των πολύπλευρων διαδικασιών και του σφιχτού θεσμικού πλαισίου έγκρισης, και αφετέρου δυνητικής εμπλοκής των περιορισμών της GATT.
ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΜΕΤΡΩΝ
Τι μπορεί να σταθεί;
Κάτι το οποίο επισημαίνω εδώ και καιρό:
• Πάγωμα των διαδικασιών τελωνειακής Ένωσης (αυτό εμείς δεν το είχαμε ζητήσει ποτέ ως χώρα, ούτε προβάλλαμε ποτέ ΒΕΤΟ. Τώρα παρακαλάμε να το ζητήσει η Γαλλία).
• Πάγωμα των προενταξιακών πακέτων χρηματοδότησης που έχουν παραβλεφθεί για το διάστημα 2021-2027 (ούτε ποτέ είχαμε ζητήσει είτε κολλήσει κάτι τέτοιο. Σήμερα προβλέπονται 14 δις για τις χώρες που βρίσκονται σε αυτό το καθεστώς και από το παλιό πρόγραμμα μέχρι το 2020 η Τουρκία έχει πάρει ήδη 3,2 δις)
• Πάγωμα στην πώληση οπλικών συστημάτων.
Όμως και αυτό είναι εξαιρετικά περιορισμένο γιατί αφενός τα προγράμματα που τρέχουν είναι εξαιρετικά δύσκολο να σταματήσουν, λόγω εμπορικών συμφωνιών και δεσμεύσεων με ρήτρες που έχουν τεθεί (το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Γερμανίας που έχει την ευθύνη έγκρισης όλων αυτών των πωλήσεων σε ξένες χώρες έχει ήδη εγκρίνει τα προγράμματα που τρέχουν).
Η δε Μ. Βρετανία είναι εκτός πλέον της ΕΕ, οπότε δεν δεσμεύεται και θα συνεχίσει να πουλάει οπλικά συστήματα, μηχανές κλπ. Η Ισπανία και η Ιταλία εκτιμάται ότι δεν θα συμφωνήσουν, άρα η Γαλλία μόνο θα συνεχίσει την πολιτική της να μην πουλάει όπλα στην Τουρκία, κάτι που ήδη κάνει.
Εμείς δεν έχουμε όπλα να πουλήσουμε, αντίθετα δεν επιβάλλαμε κανένα μέτρο σε διπλωματικό είτε οικονομικό επίπεδο (π.χ. αγοράζαμε ακόμη και οικίσκους για τα κέντρα φιλοξενίας στα νησιά, ενισχύοντας έτσι τα κίνητρα για να μας στέλνουν κι άλλους)
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Συνεπώς πέραν των προειδοποιήσεων, παραινέσεων για αποφυγή μονομερών ενεργειών, προτροπής για διάλογο, επιβεβαίωσης των ήδη υπαρχόντων μέτρων για την Κύπρο, εξέτασης για πάγωμα της τελωνειακής Ένωσης, και εξέτασης επί των πωλήσεων περιρορισμένων όπλων για την επόμενη Σύνοδο, ΔΕ ΒΛΕΠΩ να λαμβάνεται κάποιο ιδιαίτερο μέτρο που θα πονέσει πραγματικά την Τουρκία ή θα την αποτρέψει από το να συνεχίσει την στρατηγική των διεκδικήσεων και της επιβολής τετελεσμένων.
Και όλοι θα περιμένουν την νέα Αμερικανική διοίκηση για να επανεξετάσουν το θέμα.
Ελπίζω να μην επαληθευθούν οι εκτιμήσεις μου αυτές, αλλά ήδη τα πρώτα δείγματα προεργασίας για τη διολίσθηση της ευρωπαϊκής πολιτικής τα βλέπουμε με την αλλαγή ρητορικής του Ερντογάν, που τείνει χείρα φιλίας προς την ΕΕ.
Και σίγουρα δεν το κάνει χωρίς να έχει προλειάνει το έδαφος με τους άσπονδους φίλους και συμμάχους μας Γερμανούς και άλλους.