Τέλος στη λάθος ανεκτικότητα στο μεταναστευτικό από τη Βιέννη;

Η ανεκτικότητα είναι προφανώς μια λέξη με σημαντικό ανθρωπιστικό και ηθικό περιεχόμενο, η οποία όμως πρέπει να είναι και η πιο παρεξηγημένη και αμφιλεγόμενη των τελευταίων ετών αναφορικά με το μεγάλο πρόβλημα του μεταναστευτικού. Είναι μια «μαγική» λέξη με έντονα σημειολογικό χαρακτήρα που εμφιλοχωρεί σε όλα τα νομικά φιλομεταναστευτικά κείμενα, όπως για παράδειγμα στο αμφιλεγόμενο «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση» του ΟΗΕ και της Ε.Ε.

Βασίλης Στοϊλόπουλος

Μια λέξη που ουσιαστικά γίνεται η ηθική «ασπίδα προστασίας» στην όποια ανομία σχετίζεται με την παράνομη μετανάστευση και την παραβατικότητα των μεταναστών σε ευρωπαϊκές χώρες υποδοχής μεταναστών. Το βλέπουμε καθημερινά και σε πολλά μέρη, ιδιαίτερα συχνά μάλιστα στη μικρή μεταναστευτική παραβατικότητα που για το επίσημο κράτος συχνά είναι σαν να μην υπάρχει. Για ευνόητους λόγους, αν και αντισυνταγματικούς.

Ο Αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτζ δείχνει διατεθειμένος με τα μέτρα που παίρνει να τελειώνει με την λάθος ανεκτικότητα στη χώρα του, όπως κάνει και ο πρόεδρος Μακρόν, καθώς είναι αυτή που ευνοεί ακόμα και το μεγάλο έγκλημα, ακόμα και την ισλαμική τρομοκρατία. Πιστεύει μάλιστα ότι αυτό θα συμβεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Άραγε να το περιμένει κανείς αυτό και από τον θιασώτη του πολυπολιτισμού κ. Μητσοτάκη; Μάλλον δύσκολο. Άλλωστε προς το παρόν το Παρίσι, η Νίκαια, η Λυών, η Βιέννη, η Δρέσδη «κείνται μακράν».