Περικλής Νεάρχου
Πρεσβυς ε.τ.
Είναι γνωστό όμως πως εννοεί η Άγκυρα τον "διάλογο". Θέλει διαπραγματεύσεις, εκτός του πλαισίου του διεθνούς θαλάσσιου δίκαιου, πάνω στις δίκες της αυθαίρετες αξιώσεις και διεκδικήσεις. Γι ' αυτό, αμέσως μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όταν δεν της χρειαζόταν πλέον η κίνηση αυτή τακτικής, που χρησίμευσε και ως άλλοθι στην καγκελλάριο Μέρκελ, επέστρεψε στην ίδια πολιτική των αμφισβητήσεων και των προκλήσεων. Όσοι καλόπιστοι νομίζουν ότι η Άγκυρα θ' ανταποκριθεί στις συμβουλές για διάλογο, υποτιμούν αυτό που επιδιώκει η Άγκυρα. Η τελευταία χρησιμοποιεί τις προκλήσεις και τις προσπάθειες δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων ως όπλο εκβιασμού της Ελλάδος, υπό την απειλή πόλεμου, για να την εξαναγκάσει να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό τους Τούρκικους ορούς.
Εν όψει του νέου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Άγκυρα ακολουθεί την ίδια τακτική. Απέσυρε προσωρινά το Ορούτς Ρεις, με το δικαιολογητικό ότι έχει ολοκληρώσει το ερευνητικό του πρόγραμμα στην περιοχή και πολλαπλασίασε τις δηλώσεις για το Ευρωπαικο της ενδιαφέρον. Έστειλε επίσης στις Βρυξέλλες τον σύμβουλο του Ερντογάν, Καλίν για να διαπραγματευθεί με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως μια "θετική ατζέντα" με την Τουρκία. Η Γερμανίδα καγκελλάριος, προετοιμάζοντας το κλίμα προς αυτή την κατεύθυνση, έκανε δηλώσεις, με τις οποίες εξέφρασε την εκτίμηση της για τη φιλοξενία από την Άγκυρα τεσσάρων εκατομμυρίων "προσφύγων" στο έδαφος της. Είναι η γνωστή προπαγάνδα της Αγκύρας ότι είναι δήθεν θύμα της παράνομης μεταναστεύσεως και ότι σηκώνει το βάρος εκατομμυρίων "προσφύγων". Προσπαθεί, με αλλά λογία, να συγκαλύψει το ρόλο και τις ευθύνες της ως προαγωγού της παράνομης μεταναστεύσεως προς την Ελλάδα και την Ευρώπη και να υποδυθεί το θύμα.
Από που προέρχονται τα τέσσερα εκατομμύρια "προσφύγων" στην Τουρκία; Οι μονοί πραγματικοί πρόσφυγες προέρχονται από τη γειτονική Συριά. Η Άγκυρα όμως ενεπλάκη στον πόλεμο στη χωρά αυτή, στο πλευρό των Τζιχαντιστων, και συνέβαλε η ίδια στη δημιουργία προσφυγικού προβλήματος. Ακόμη όμως και με το δεδομένο αυτό, οι πραγματικοί Σύριοι δεν υπερβαίνουν το 10% στις μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Αντιθέτως, στο πλασιο μιας γενικότερης Ισλαμιστικής πολιτικής, η Άγκυρα κατηργησε τη βίζα με τι ς περισσότερες Μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής και της Ασίας και οι υπήκοοι των χώρων αυτών μπορούν να θφασουν στην Τουρκία, με φθηνές αεροπορικές πτήσεις, και να εμφανισθούν μετά σαν "πρόσφυγες" στα Ελληνικά σύνορα, στα νησιά του Αιγαίου και στον Εβρο.
Η Άγκυρα ακολουθεί, στην πραγματικότητα, στο μεταναστευτικό, μια πολιτική γεωπολιτικών διαστάσεων, που έχει ως στόχο την καταστροφή της εθνικής συνοχής της Ελλάδος και την εγκατάσταση στην Ευρώπη όσο το δυνατό μεγαλύτερων Μουσουλμανικών πληθυσμών. Την πολιτική αυτή χρησιμοποιεί, ταυτόχρονα, ως μοχλό εκβιασμού για ν' αποσπάσει από την Ευρώπη βαρύτιμα ανταλλάγματα. Πολλά δισεκατομμύρια ευρώ και απαιτήσεις για άρση της βίζας για όλους τους Τούρκους υπηκόους και γι ' αναβάθμιση της τελωνειακής ενώσεως Τουρκίας - Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Η τελευταία θα σήμαινε για τη Άγκυρα πλήρη δασμολογική απαλευθερωση των εξαγωγών της προς την Ευρώπη και προσθετά κέρδη γι ' αυτήν της τάξεως των 20 δισ. ευρώ.
Ο ίδιος ο Γερμανός Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Βέμπερ κατήγγειλε, σε οξείς τόνους, την επιτήδεια και στρεψόδικη Τουρκική πολιτική και ζήτησε επιτακτικά να μπει στο τραπέζι θέμα κυρώσεων. Μια δήλωση επίσης του Πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να επιβάλει κυρώσεις για τη συμπεριφορά της Τουρκίας, ενισχύει το ενδεχόμενο να ληφθούν, τη φορά αυτή, κάποια μετρά κατά της Αγκύρας. Είναι γνωστό όμως ότι, εκτός από τη Γερμανία, και άλλες χώρες αντιτίθενται στην επιβολή κυρώσεων [Ισπανία, Ιταλία, Μάλτα]. Η δήλωση του Πρόεδρου του Ευρωπαικου Συμβουλίου ήρθε μετά την απόφαση της Αμερικάνικης Γερουσίας, με την ευκαιρία της συζητήσεως του αμυντικού προϋπολογισμού 2021, να επιβληθούν κυρώσεις στην Άγκυρα, με βάση τη νομοθεσία CAATSA, για την προμήθεια από τη Ρωσία του συστήματος s -400. Η απόφαση της Γερουσίας αναφέρεται σε πέντε, τουλάχιστον, κυρώσεις από τον σχετικό κατάλογο. Αυτές πρέπει ναα επιβληθούν εντός 30 ήμερων από τη ψήφιση του αμυντικού προϋπολογισμού.
Οι εξελίξεις αυτές καθιστούν πιο αισιόδοξη την προοπτική να επιβληθούν κάποια μετρά, κατά τη σύνοδο αυτή. Για τους γνωστούς όμως λογούς, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, δεν πρόκειται να πάρει ουσιαστικά μετρά, που θα απέτρεπαν την Τουρκία από τη σημερινή επεκτατική και επιθετική πολιτική. Η Τουρκία του Ερντογαν, με την Ισλαμιστική και τη Νεοοθωμανικη μεταμόρφωση, που έχει υποστεί, έχει συνεχώς μεγαλύτερες φιλοδοξίες και θεωρεί την εγκαθίδρυση ηγεμονίας στην Ανατολική Μεσόγειο ως εκ των ουκ άνευ για τη νέα πολιτική της και την επιζητουμενη θέση της στον κόσμο.
Στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον δεν έχουν ακόμη εμπεδώσει τη νέα απειλή που δημιουργεί η Τουρκία στην ευρύτερη περιοχή. Νομίζουν ότι μπορούν ακόμη να τη χειρισθούν, με βάση τους παλαιούς τρόπους που ίσχυσαν κατά τον Ψυχρό Πόλεμο και την αμέσως μετά περίοδο. Οι τρόποι όμως αυτοί αποτελούν σήμερα παλαιό ημερολόγιο. Τιμητική εξαίρεση στην Ευρώπη αποτελεί η Γαλλία, που βλέπει, και ως Μεσογειακή χωρά, με μεγάλη ανησυχία, τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και με θέληση να επέμβει δυναμικά και να συμβάλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση ή στην αναχαίτιση τους.
Η Γαλλία βλέπει επίσης στις εξελίξεις αυτές μια άλλη επιβεβαίωση των απόψεων της για την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση να κινηθεί γρήγορα προς την ανάπτυξη μιας κοινής αμυντικής και εξωτερικής διαστάσεως, ώστε να διαμορφώσει, μέσα από αυτές, ένα σημαντικό στρατηγικό ρόλο και γεωπολιτικό βάρος στον κόσμο. Η Γαλλική αυτή πολιτική συνάντα τις ανησυχίες της Ελλάδος για την άμυνα και την εθνική της ασφάλεια, ενώπιον των συνεχώς μεγεθυνομενων κίνδυνων εκ μέρους της Αγκύρας. Η συνσντηση αυτή γίνεται στο σκληρό πεδίο των διαπιστώσεων από την Ελλάδα ότι η αναμονή αμυντικής καλύψεως είτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση είτε από το παρωχημένο ΝΆΤΟ, που κατατρύχεται από τη Ρωσική εμμονή, δεν πρόκειται να έρθει. Θα εκπορεύονται, αντιθέτως, από εκεί παραινέσεις για αμφιλεγόμενες συνομιλίες με την Άγκυρα, για "κατευνασμό" και για αναγκαίους "συμβιβασμούς".
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θεωρεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΆΤΟ πολύ σημαντικά διπλωματικά πεδία, στα οποία μάχεται. Αναγνωρίζει όμως τα όρια της αρωγής, στην οποία μπορεί να ελπίζει. Αναβαθμίζει επίσης αυτά που μπορεί να κάνει η ίδια στα πεδία αυτά. Ένα παράδειγμα είναι η συνεργασία με την Τουρκία για το μεταναστευτικό. το οποίο προτάσσει συνεχώς η Γερμανίδα καγκελλαριος. Η Ελλάδα μπορεί να θέσει ως όρο τον έλεγχο και τη διαλογή των πραγματικών προσφύγων επί του Τούρκικου εδάφους, σε ειδικούς Ευρωπαϊκούς σταθμούς που μπορούν να δημιουργηθούν και όχι στις ακτές των Ελληνικών νησιών και στον Εβρο. Αυτό εφαρμόζεται ήδη μεταξύ Ισπανίας και Μαρόκου. Η Ελλάδα μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να εφαρμόσει μονομερώς, για λογούς εκτάκτων συνθηκών και εθνικής ασφάλειας, την αναστολή επ ' αόριστον της περιβόητης και καταχρηστικής Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Άσυλο, που επιβάλλει τα ανοικτά σύνορα, με πρόσχημα το άσυλο. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να έχει ανοικτά σύνορα με μια χωρά που την απειλεί με πόλεμο; Η αναστολή της Οδηγίας αυτής θα αφαιρούσε από το χέρι του Ερντογαν το όπλο της παράνομης μεταναστεύσεως, με την οποίαν εκβιάζει την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Τελωνειακή Ένωση Τουρκίας - Ευρώπης και η προενταξιακη βοήθεια. Γιατί η Ελλάδα εξακολουθεί να υποστηρίζει τη χρεωκοπημενη πολιτική της δήθεν εντάξεως της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Όλοι ξέρουμε σήμερα ότι η Τουρκία του Ερντογαν έχει άλλες φιλοδοξίες και προτάσσει την εκλεκτική της συγγένεια με το Ισλάμ. Γιατί όμως η Ελλάδα παραμένει καθηλωμένη σ' αυτή την πολιτική; Ορθώς επίσης η Ελληνική Κυβέρνηση έθεσε θέμα τελωνειακής ενώσεως της Ευρώπης με την Τουρκία. Η πολιτική όμως αυτή πρέπει να εξειδικευθεί και να προωθηθεί. Η Άγκυρα πρέπει να γνωρίζει ότι η επιθετική πολιτική της κατά της Ελλάδος θα έχει και τίμημα και θα πρέπει η επιβολή του τιμήματος στην Εθρωπη να επιβάλλεται πρώτα από τη χωρά που πλήττεται άμεσα και απειλείται.
Η απειλή όμως του πόλεμου, που επισείει κατά της Ελλάδος η Άγκυρα, πρέπει να αντιμετωπισθεί με ορούς ισχύος. Στην οικοδόμηση αυτής της ισχύος, που γίνεται με τόση καθυστέρηση, δεν επιτρέπονται εκπτώσεις και παρεκτροπές για δήθεν διπλωματικούς "στρατηγικούς" λογούς. Οι λόγοι αυτοί είναι κούφιοι μπροστά στην ανάγκη της άμεσης ενισχύσεως της εθνικής άμυνας και ισχύος. Γιατί δεν προχώρησε ακόμη το Ελληνο - Γαλλικό Αμυντικό Σύμφωνο, με ρήτρα αμυντικής συνδρομής; Γιατί προωθούνται στο Ναυτικό ακατάλληλες φρεγάτες, με υποσχέσεις για αλλά ανταλλάγματα, που είναι, άλλωστε, ανεπιβεβαίωτα;
H Eλλαδα, για ν' αντιμετωπίσει την Τουρκική απειλή, πρέπει άμεσα να ενισχύσει, όπως μπορεί, την αποτρεπτική της ισχύ, να προωθήσει το Αμυντικό Σύμφωνο με τη Γαλλία, με ρήτρα αμυντικής συνδρομής, και τις περιφερειακές συμμαχίες της, από το Ισραήλ και την Αίγυπτο μέχρι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Ινδία. Πρέπει επίσης η Ελλάδα, σε συνεργασία με την Κύπρο, να ανασυστήσει τάχιστα το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Η Κύπρος πρέπει να στηριχθεί. Η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, δεν έχουν κανένα λόγο να αποδέχονται και να επισπεύδουν για Πενταμερείς Διασκέψεις, που χειραγωγούνται από τη Βρετανική διπλωματία, με καπελλο ΟΗΕ, και αποσκοπούν στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με πρόσχημα μια δήθεν "λύση", που θα σήμαινε την αναγνώριση και νομιμοποίηση των κατεχόμενων και τη δορυφοροποιηση όλης της Κύπρου από την Άγκυρα. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το βάθρο για την επιβίωση και τον αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού.
Απορία και ανησυχία προεκαλεσαν οι δηλώσεις Πρωθυπουργού, λίγο πριν την Ευρωπαϊκή Σύνοδο. Επανέλαβε τα παλαιά ιδεολογήματα Σημιτη περί μετατροπής των Ελληνο - Τούρκικων θεμάτων σε Ευρώ - Τουρκικά και άφησε να εννοηθεί ότι η Ελληνική πλευρά θα αντιμετωπίσει, σε κάθε περίπτωση, τα θέματα ειρηνικά. Και αν το Ορουτς Ρεις συνεχίσει τις προκλήσεις του και στην οριοθετημένη με την Αίγυπτο ΑΟΖ, τι θα κάνει η Ελλάδα; Θα αφήσει την Άγκυρα να παραβιάζει την Ελληνική ΑΟΖ και να δημιουργεί τετελεσμένα γεγονότα; Ήδη το προηγούμενο με την υφαλοκρηπίδα στο σύμπλεγμα του Καστελλοριζου είναι πολύ βαρύ, όσο και αν γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφθεί, με μετάθεση του θέματος στα χωρικά ύδατα των έξι μιλίων, τα οποία δεν αμφισβητεί κανένας. Οι δηλώσεις αυτές στέλνουν λάθος μήνυμα στην άλλη πλευρά, που θα το εκλάβει ως δείγμα αδυναμίας και υποχωρητικότητας, αλλά και στους Ευρωπαίους εταίρους που θα νομίσουν ότι μπορούν, με την αποδοχή της Ελλάδος, να κάνουν τους επιδιαιτητές, αναλωμασι των Ελληνικών συμφερόντων.