 |
| SatyaPrem / Pixabay |
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Αυτός ο τουρκικος υπερπατριωτισμός είναι κάτι τόσο άγνωστο που δεν μπορεί να το κατανοήσει ο μέσος έλληνας ή ο μέσος ευρωπαίος πολίτης και μαζί με τον ισλαμικό φανταμενταλισμό δημιουργεί καταστάσεις που φαίνονται γλαφυρά στα 2 παρακάτω βίντεο.
και
Να Θυμήσω εδώ ότι σε μία φαινομενικά αντίστοιχη ιστορία πριν από 2 χρόνια δύο Έλληνες στρατιωτικοί είχαν μείνει στις τουρκικές φυλακές, χωρίς να φταίνε, 167 μέρες. Πάνω από πέντε μήνες δηλαδή.
Στη δικιά μας όμως τη χώρα που έχει καταντήσει ξενοδόχος εισβολέων που πετούν στη θάλασσα τα έγγραφα τους και βαφτίζονται πρόσφυγες μέσα από μία καλά οργανωμένη μπίζνα η αγάπη προς την πατρίδα έχει σχεδόν ποινικοποιηθεί, οι σημαίες μπορούν να καίγονται χωρίς να επιβάλλεται κάποια ποινή και οργανωμένες πολιτικές παρατάξεις αλλά και μορφώματα που κινούνται στο χώρο της παρανομίας μπορούν να παραβαίνουν το νόμο ατιμωρητί,
Την ίδια ώρα με πρόσχημα τα μέτρα για τον κορονοϊό οι πολίτες ζουν μία δεύτερη κατοχή. Τα μόνα που λείπουν ακόμα, είναι τα κάρα και οι εκτελέσεις για να θυμίζουν στους ηλικιωμένους μνήμες από τα παιδικά τους χρόνια. Πολλοί κλάδοι του εμπορίου, ο χώρος της εστίασης και πολλοί επαγγελματίες δεν θα αντέξουν με αυτό το δεύτερο λόκντάουν μέσα σε ένα χρόνο.
Δεν ξέρω ποιο είναι χειρότερο: Η παράνοια πολλών μέτρων για τον κορονοϊό και η στρεβλή, ιονεσκική υλοποίηση πολλών άλλων; Η συνεχιζόμενη σπατάλη απο πολιτικούς και δημοτικούς άρχοντες από το υστέρημα εξαθλιωμένων κατοίκων; Η προκλητική μη προφυλάκιση των δύο φερόμενων κατασκόπων;
Αν και αρχικά θύμωσα πάρα πολύ χθές όταν έμαθα ότι τους άφησαν ελεύθερους, θεωρώ ότι στην παρούσα φάση δεν είναι κακή επιλογή, αλλά η μόνη διαθέσιμη. Αν τους συλλάμβαναν θα έδιναν την αφορμή στους Τούρκους να ισχυριστούν για ελληνικές προβοκάτσιες και να αυξήσουν την ένταση προς όφελός τους.
Αφήνοντάς τους ελεύθερους, καμμένα χαρτιά πλέον, είτε θα διαφύγουν στην Τουρκία, επιβεβαιώνοντας τις κατηγορίες και αφήνοντας πίσω τις οικογένειές τους (λογικά θα τους αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μετά την πιθανή ερήμην καταδίκες τους) ή θα μείνουν και θα πρέπει να δώσουν εξηγήσεις στο δικαστήριο.
Αν βέβαια δεν είχαμε τόσο άθλιους πολιτικούς τα τελευταία 30 χρόνια, που κατέστρεψαν την βιομηχανία, την γεωργία και την αλιεία και μας κατάντησαν καταχρεωμένους, τα γκαρσόνια της Ευρώπης, τότε θα είχαμε το ανάστημα να κάνουμε κάτι παραπάνω. Τι να κάνουμε; Το αυτονόητο, από την προφυλάκιση έως την παραδειγματική τιμωρία τους αν βρεθούν ένοχοι. Αυτό που γίνεται σε κάθε ευνομούμενη χώρα που σέβεται τον εαυτό της, την ιστορία της και τους κατοίκους της.
Όχι όμως στην Ελλάδα. Ο πίνακας του ΑΕΠ της Ελλάδας σε σύγκριση με αυτά του Ιραν και της Τουρκίας προκαλεί μελαγχολία ακόμα και στον πιό αισιόδοξο, ενώ μέχρι το 2060 και βάλε έχουμε να πληρώσουμε ένα δυσβάσταχτο δημόσιο χρέος.
Ο Ερντογάν είναι ανεξέλεγκτος και σε περίπτωση κατάληψης κάποιου-κάποιων νησιών κανείς δε θα μας βοηθήσει ούτε κάν η Ε.Ε. (η οποία αποδεικνύεται όχι ένωση κρατών αλλά ένα κακό ανέκδοτο) παρά μόνο θα μείνει σε ευχολόγια.
Από το 2015 πέρα από την οικονομική εξαθλίωση και τις μίζες, έχουμε τώρα και το προσφυγικο(κατ' ευφημισμό η λέξη) να λεηλατεί τα ήδη λιγοστά κονδύλια του υπουργείου Εθνικής Αμυνας.
Για να μπορεσεις να κάνεις το αυτονόητο δίπλα σε έναν τέτοιο γείτονα που συνεχώς επεκτείνει τα συμφέροντά του απο το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Λιβύη και τη Σομαλιά και την Αλβανία, με μια πολεμική βιομηχανία που έχει γιγαντωθεί 2000%, 20 φορές δηλαδή πάνω, σε σύγκριση με το 2002, πρέπει να έχεις υποδομές τις οποίες όχι μόνο δε διαθέτουμε αλλά με το πρόσχημα των μνημονίων ξεπουλήσαμε και πολλές απο τις υπάρχουσες.
Ξεπουλησαν μπιρ παρα τα MK-82 οι προηγούμενοι και ετοιμάζονταν να ξεπουλήσουν και τα υπόλοιπα βλήματα , ενώ οι τωρινοί ενοικιάζουν συστοιχίες patriot στην Σαουδική Αραβία.
Σε λίγα χρόνια από τώρα και με δεδομένη την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας μας το χάσμα θα μεγαλώσει ακόμα και θα πρέπει να νοιώθουμε πανευτυχείς για όσο διάστημα η Τουρκία δεν έχει ακόμα δικό της πυρηνικό οπλοστάσιο.
Οι τούρκοι προοδεύουν και εμείς ξεπουλάμε. Τι ξεπουλάμε;Τις αμυντικές βιομηχανίες μας, τα λιγοστά μας όπλα, αντί να τα εκσυγχρονίζουμε (θυμόσαστε το σκάνδαλο πρίν 2 χρόνια με τον μεσάζοντα;), την ιστορία μας "δανείζοντας" για 50 ή 100 χρόνια ελληνικές αρχαιότητες σε ξένα μουσεία, (αφού αρχαία μνημεία και μουσεία έχουν ήδη από την εποχή του Σύριζα περάσει στο Υπερταμείο) και την εθνική μας συνείδηση εξευτελίζοντας και λοιδορώντας ότι θα μπορούσε να αποτελεί συνεκτικό κρίκο για τους πολίτες αυτής της χώρας.
Ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες αν το κείμενο είναι μεγάλο και κούρασε αλλά θα κλείσω με ένα απόσπασμα από μια ανάλυση στο ίδρυμα Carnegie για τη Διεθνή Ειρήνη. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε για να καταλάβετε τι μας περιμένει.
https://carnegieendowment.org/sada/82936
Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας έχει ακμάσει την τελευταία δεκαετία. Το 2010, η Τουρκία είχε μια εταιρεία στη λίστα των 100 κορυφαίων εταιρειών παγκόσμιας άμυνας. Σήμερα έχει επτά - περισσότερες εταιρείες από το Ισραήλ, τη Ρωσία, τη Σουηδία και την Ιαπωνία μαζί. Το μερίδιο της Τουρκίας όσον αφορά τις εισαγωγές όπλων από το 2015 έως το 2019 μειώθηκε κατά 48% σε σύγκριση με την προηγούμενη πενταετή περίοδο. Η χώρα έχει περάσει από την εισαγωγή του 70% του στρατιωτικού της υλικού σε 30%. Ταυτόχρονα, η τουρκική βιομηχανία όπλων αυξήθηκε από 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 2002 σε 11 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020, εκ των οποίων περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια δολάρια ήταν εξαγωγές, καθιστώντας την Τουρκία τη δέκατη τέταρτη μεγαλύτερη παγκόσμιο εξαγωγέα άμυνας. Το κράτος έχει επενδύσει 60 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμυντικά έργα, και δεδομένης της ελληνοτουρκικής έντασης για τα ενεργειακά δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία έχει ιδρύσει ένα ναυτικό για να ταιριάξει με τον Ελληνικό.
Επιπλέον, η Τουρκία είναι ένα από τα είκοσι δύο μόνο κράτη που κατασκευάζουν οπλισμένα αεροσκάφη, προσθέτοντας μια άλλη διάσταση στην περιφερειακή στρατιωτική δύναμη. Η κάλυψη από τα κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης δείχνει ότι η επιθυμία του Ερντογάν να επεκταθεί και να αναπτυχθεί η εγχώρια βιομηχανία όπλων έχει γίνει προσωπικό σχέδιο. Ο Ερντογάν εξέδωσε προεδρικό διάταγμα στις 10 Ιουλίου 2018, θέτοντας την Υπεύθυνη Γραμματεία Αμυντικών Βιομηχανιών (SSB) υπό τον άμεσο έλεγχο της προεδρίας και μετονόμασε το SSB ως Προεδρία των Αμυντικών Βιομηχανιών. Αυτή - η πολιτική φιλοδοξία του Ερντογάν - είναι αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος μοχλός πίσω από την αναπτυσσόμενη αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας.
Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας έχει μετατραπεί σε μια ισχυρή εξαγωγική βιομηχανία, δεδομένου ότι εξήγαγε 2,2 δισ δολάρια ΗΠΑ το 2018, ουσιαστικά καθιστώντας την ως τον 14ο μεγαλύτερο εξαγωγέα στον κόσμο.