Συγκεκριμένα:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν κυρώσεις στην Προεδρία Αμυντικών Βιομηχανιών της Δημοκρατίας της Τουρκίας (SSB) σύμφωνα με το Τμήμα 231 του Νόμου περί Αντιμετώπισης της Αμερικής για την Αντιμετώπιση της Αμερικής (CAATSA) για την εν γνώσει του συμμετοχή σε σημαντική συναλλαγή με τη Rosoboronexport (ROE), την κύρια Ρωσία οντότητα εξαγωγής όπλων, προμηθεύοντας το σύστημα πυραύλων επιφανείας-αέρος S-400…. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν πλήρεις αποκλειστικές κυρώσεις και περιορισμούς θεώρησης στον Ismail Demir, πρόεδρο της SSB. Faruk Yigit, αντιπρόεδρος της SSB. Serhat Gencoglu, επικεφαλής του Τμήματος Αεροπορίας και Διαστήματος της SSB · και Mustafa Alper Deniz, Διευθυντής Προγράμματος για την Περιφερειακή Διεύθυνση Συστημάτων Άμυνας της SSB».
Και συνεχίζει: «Το CAATSA 231 και οι σημερινές δράσεις δεν αποσκοπούν στην υπονόμευση των στρατιωτικών δυνατοτήτων ή στην καταπολέμηση της ετοιμότητας της Τουρκίας ή οποιουδήποτε άλλου συμμάχου ή εταίρου των ΗΠΑ, αλλά μάλλον να επιβάλουν κόστος στη Ρωσία ως απάντηση στο ευρύ φάσμα κακοήθων δραστηριοτήτων της. ……η Τουρκία αποφάσισε να προχωρήσει με την προμήθεια και τον έλεγχο του S-400, παρά τη διαθεσιμότητα εναλλακτικών, διαλειτουργικών συστημάτων του ΝΑΤΟ, για την κάλυψη των αμυντικών της απαιτήσεων. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα την αναστολή της Τουρκίας και την εκκρεμότητα της αποχώρησης από την παγκόσμια συνεργασία F-35 Joint Strike Fighter….»
Το τι κουταμάρες άκουσα από τους "προπαγανδιστές" για τις κυρώσεις αυτές δε λέγεται. Και για να το ξεκαθαρίζουμε:
Οι κυρώσεις επανήλθαν στο τραπέζι για να ψηφισθούν γιατί το ζήτησαν εγγράφως γερουσιαστές (Ρεπουμπλικάνος James Lankford και Δημοκρατικός Chris Van Hollen, προεξάρχοντος από παλαιότερα του Μενέντεζ), λόγω της παραβιάσεως από την Τουρκία των κυρώσεων των ΗΠΑ προς την Ρωσία.
Οι κυρώσεις αυτές (όσον αφορά την Τουρκία) αφορούν την μόνο την Τουρκική αμυντική βιομηχανία (SSB), και συγκεκριμένα πρόσωπα που την διευθύνουν (όχι όμως όλοι οι σημαντικοί που είναι υψηλότατα κυβερνητικά στλέχη) και την χρηματοδότηση προς αυτήν από τραπεζικούς οργανισμούς (που ελέγχονται από τις ΗΠΑ), που δεν μπορούν να δώσουν δάνειο πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια.
ΟΜΩΣ
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ακόμη και αν έχει υπογράψει, μπορεί ανά πάσα στιγμή να καθυστερήσει την επιβολή συγκεκριμένων κυρώσεων, εάν πιστοποιήσει την καθυστέρηση στις αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου, όχι λιγότερο συχνά από 180 ημέρες, ενώ η καθυστέρηση ισχύει.
Μπορεί επίσης να ζητήσει την παραίτηση από τις κυρώσεις για λόγους εφόσον είναι προς το συμφέρον εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Πρόεδρος το αργότερο 30 ημέρες πριν από την έναρξη ισχύος της παραίτησης, πιστοποιεί γραπτώς την παραίτηση στις αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου και στην Επιτροπή Ένοπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας και στην Επιτροπή Ένοπλων Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Εφόσον υπάρξει τέτοια παραίτηση απαιτείται μετά από 120 ημέρες να υποβληθεί έκθεση την οποία υποβάλλει ο Πρόεδρος, και στη συνέχεια ετησίως για δύο χρόνια ο Secretary of State και ο Υπουργός Άμυνας υποβάλλουν έκθεση από κοινού στις αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου και στην Επιτροπή Εξοπλισμών της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Συνεπώς οι μπούρδες που λένε οι προπαγανδιστές, όπως άκουσα να λένε ότι δεν αλλάζουν οι κυρώσεις για δύο τουλάχιστον χρόνια κλπ κλπ τους εκθέτουν.
Επαναλαμβάνω είναι σημαντική εξέλιξη η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, όμως θα πρέπει να δούμε και την δυναμική που δημιουργείται από πλευράς πολιτικής για τον νέο Αμερικανό πρόεδρο, που θα κληθεί να διαπραγματευθεί με την Τουρκία έχοντας στην φαρέτρα του ένα όπλο χωρίς να κινδυνεύει να είναι ο κακός της υπόθεσης.
Και αυτό γιατί με τις κυρώσεις ψηφισμένες, θα μπορεί να προβάλλει θετικό πρόσωπο για να την μεταπείσει αγκαλιάζοντάς την (δηλαδή εγώ θέλω να απαλύνω το καθεστώς για σένα αίροντας συγκεκριμένες κυρώσεις, εάν συμβιβαστείς για τα Ρωσικά όπλα), και όχι με αρνητικό τρόπο επιτακτικά (θα σου επιβάλλω κυρώσεις άμα επιμένεις ή αν πάρεις οπλικά από την Ρωσία)!
Και όπως φαίνεται, ο Τραμπ δεν έχει χρονικά περιθώρια για να αντιδράσει! Και έτσι εξηγώ την χρονική στιγμή που επιλέχθηκε από το Αμερικανικό νομοθετικό σύστημα για να νομοθετήσει αυτήν την πράξη!