Υποστηρίζει ότι ένας υπουργικός ανασχηματισμός απλά αποτελεί επισφράγιση της δικής του αποτυχίας και πως ο μόνος ανασχηματισμός που χρειάζεται είναι εκείνος του πρωθυπουργού. Συγκεκριμένα γράφει:
Τελευταία μέρα του χρόνου και μου δίνεται η ευκαιρία να διασκεδάσω, λίγο έστω. Έστω κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μου.
Διαβάζω σε εφημερίδες και ιστότοπους: "Εξω φρενών ο Πρωθυπουργός", "Θύμωσε ο Μητσοτάκης κι ειναι έτοιμος να πάρει αποφάσεις και κεφάλια", "Θα κάνει ανασχηματισμό διώχνοντας όσους έχουν εκτεθεί". Α μπα; Αν δεν τους είχαν πάρει στο ψιλό η κοινωνία, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεν είχαν εκραγει κάποιοι από τους πολύ δικούς τους δηλαδή, όλα καλά κι άγια θα ήταν; Λες και ο Μητσοτάκης δεν τα ήξερε όλα από την αρχή. Λες και δεν είχε δωσει το πράσινο φως να εμβολιασθούνν οι 126. Λες και δεν ήταν υφυπουργός της κυβέρνησης με απευθείας επαφή με τον Πρωθυπουργό που είχε αναλάβει να φέρει σε πέρας την δήθεν επικοινωνιακά ωφέλιμη αποστολή. Λες και δεν ήξερε ο ΚΜ ότι κόβονται τα δωρεάν φάρμακα στους χαμηλοσυνταξιούχους... Λες....Λες...Λες
Είναι τόσο πολλά. Που έχουν μαζευθεί.
Και φαίνεται πως πιστεύει ο Μητσοτάκης -- όπως όλοι οι Πρωθυπουργοί που έχω ζήσει ως δημοσιογράφος και πολιτικός τα τελευταία 40 χρόνια -- ότι με ένα ανασχηματισμό "μηδενίζει τον χρόνο" και παιρνει καινούργια μεγάλα περιθώρια ζωής. Αμ δεν. Ο ανασχηματισμός, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ελάχιστα ενδιαφέρει τον μέσο πολίτη. Άντε να γεμίσει αρκετές στήλες εφημερίδων (που ελάχιστοι διαβάζουν πια) και να απασχολήσει κάποιους σχολιαστές που θα βρουν ευκαιρία να επαινέσουν τα "αντανακλαστικά" του πρωθυπουργού.
Αλλα, κατά την αγγλική έκφραση, είναι "a three days' wonder". Σε απλά ελληνικά: Ξεχάστηκε σε μια εβδομάδα. Γιατί η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και κυρίως: Οταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά την εκλογική του νίκη πέρισυ έφτιαξε κυβέρνηση μαμούθ 50 μελών με καμμιά εικοσαριά --δήθεν -- αρίστους εξωκοινοβουλευτικούς, ποιον μπορεί να πείσει τώρα ότι θα βρεί καλύτερους για το πολυδιαφημιζόμενο "επιτελικό" κράτος που έχει πατώσει;
Τη στιγμή μάλιστα που θα παραδέχεται έτσι με τη κίνηση του τη ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΥΧΙΑ να επιλέξει σωστούς και αποτελεσματικούς υπουργούς.
Γι αυτό η αλήθεια είναι μία. Πικρή, δύσκολη και ανεφάρμοστη -- για την ώρα: Ο τρόπος μήπως κι αλλάξει το κλίμα στη χώρα και τη κοινωνία που δοκιμάζεται είναι ένας. Να ανασχηματισθεί ο Πρωθυπουργός. Αλλά μέχρις εκεί έχουμε λίγο δρόμο ακόμη. Κι ίσως και κάνα δυό ανασχηματισμούς της πλάκας, της απελπισίας και της συμφοράς επι πλέον.
Άρα ας είμαστε πανέτοιμοι και για τα επόμενα επεισόδια της opera buffa που έχει ανεβει σε σκηνοθεσία Μητσοτάκη. Με αυτους η άλλους ηθοποιούς, συγγνώμη υπουργούς ήθελα να πω -- ε αυτό ελάχιστη σημασία έχει για τους θεατές (συγγνώμη: πολίτες) όσο η παράσταση είναι μάπα.