geralt / Pixabay |
Του Στέλιου Συρμόγλου
Οι διάφορες σκουλικοειδείς αποφύσεις της πολιτικής για πολλά χρόνια ύψωναν λάβαρα και φωνές στο νύχτωμα των ιδεολογιών. 'Ετσι άνθησε η παραοικονομία, απέκτησε "φτερά" η διαφθορά, υψώθηκαν τα τείχη του μίσους και της εχθρότητας ενάντια στην εντιμότητα και στην κοινωνική πρόοδο.
Οι ψυχασθενείς των γκρεμισμένων στεγάστρων της πολιτικής προχώρησαν στην αντικοινωνικότητα και εκδηλώθηκε η χειρότερη κοινωνική ψυχασθένεια των σημερινών Ελλήνων.
Με τη "φτιαγμένη" ιδεολογική λογική και με το αδιέξοδο μπροστά τους, έμφοβοι οι πολλοί 'Ελληνες γίνονται θεατές της φαιδρότητας της πολιτικής, ανίκανοι να αντιδράσουν αν και προσκρούουν στον αμείλικτο ρεαλισμό της πολιτικής βλακείας και απάτης, όπως γίνεται τώρα με τα αλλοπρόσαλλα μέτρα για τον κοροναιό. Και δέχονται το βιασμό της νοημοσύνης τους και τα τετελεσμένα.
Ζούμε με το φόβο και παραπλανητικά φενακίσματα, έχοντας γίνει νυχτοβάτες με αγωνία στην ψυχή, έχοντας επιλέξει ως κοινωνία την νάρκη της παραίτησης από την εγρήγορση της αγωνίας, επενδύοντας για μια ακόμη φορά στη βλακεία πολιτικών και λοιμωξιολόγων, τώρα για την "υγεία' μας.
Πρόθυμοι να αρνηθούμε γιατί μάταια πιστέψαμε, πρόθυμοι και να πιστέψουμε γιατί πολύ απατηθήκαμε, προχωρούμε με τα μάτια κλειστά μέσα στη νύχτα των καιρών, με την ελπίδα να είναι τροφή μιας μεγάλης αυταπάτης που δεν την αποδέχεται ο λογισμός.
'Ετσι απωθούμε το αυτονόητο και απειλούμε το αυταπόδεικτο!