Πιο συγκεκριμένα ο Σαρλ Μισέλ κάλεσε την Τουρκία να εγκαταλείψει τις μονομερείς ενέργειές της και πως θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα εάν υπάρξει ανάγκη από τη μη συμμόρφωση της Τουρκίας τις δυο επόμενες εβδομάδες. Η δε Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν κατέδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, πως οι χώρες της ΕΕ στηρίζουν και είναι αλληλέγγυες με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Στο ζήτημα των οικονομικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας, είπε με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο, ότι υπάρχουν δυο εργαλειοθήκες. Η μια αφορούσε την επιβολή των οικονομικών κυρώσεων, εφόσον δεν συνετιζόταν η Τουρκία και η δεύτερη, αφού θα συνετιζόταν θα ξεκινούσε ένας διάλογος εποικοδομητικός μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας.
Η διαχρονική επιθετική πολιτική της Γερμανίας και της Ιταλίας, αλλά και της Ισπανίας, συνεχίζεται…
Όμως, στο διάστημα που μεσολάβησε των δυο Συνόδων Κορυφής της ΕΕ του Οκτωβρίου και του Δεκεμβρίου, η Τουρκία αύξησε περαιτέρω την επιθετικότητά της κατά της Ελλάδος και της Κύπρου.
Έτσι θα περίμεναν όλοι ότι η ΕΕ θα υλοποιούσε στην Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει στην Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου.
Αλλά εις μάτην. Η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία (κυρίως) άδειασαν τον ευρωπαϊκό εταίρο τους, την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Συμμαχία και συντάχτηκαν – συσσωρεύτηκαν για άλλη μια φορά με τον επιχειρηματικό τους εταίρο, την Τουρκία. Ακολουθώντας για άλλη μια φορά την λογική – πολιτική του κατευνασμού, για να μην θίξουν τον ταραχοποιό Τούρκο, εν ονόματι των μεγάλων οικονομικών συναλλαγών που έχουν με την Τουρκία.
Αλλά δυστυχώς, αυτές οι χώρες δεν μπορούν να καταλάβουν ότι μη επιβάλλοντας οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία για την συνεχώς αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας κατά δυο κρατών – μελών της ΕΕ, οδηγούν την Ευρωπαϊκή Συμμαχία στην νομοτελειακή της διάλυση.
Αποτυχία της ελληνικής κυβερνήσεως στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ…
Δυστυχώς όμως, ο Έλληνας Πρωθυπουργός πιάστηκε ανέμελος για άλλη μια φορά, μη υπολογίζοντας ορθά τα πράγματα και προσερχόμενος στην Σύνοδο Κορυφής την 10η Δεκεμβρίου, δήλωνε με ιδιαίτερη έμφαση, πως οι Συμφωνίες της ΕΕ θα πρέπει να τηρούνται γιατί το διακύβευμα είναι η αξιοπρέπεια της ΕΕ. Χρησιμοποιώντας και την διεθνή πλέον λατινική ρήση: “Pacta sunt servanda”.
Εδώ λοιπόν γεννάται τεράστιο ζήτημα, αφού οι προσπάθειες του κυρίου Μητσοτάκη στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων στην Τουρκία από την ΕΕ στεύθηκε με απόλυτη αποτυχία, διασύροντας το κύρος της Πατρίδος μας και αποθρασύνοντας τον Τούρκο Σουλτάνο για ακόμη πιο επιθετικές κινήσεις στο Αιγαίο και την Ν.Α. Μεσόγειο.
Μια αποτυχία αποδοχής των ελληνικών θέσεων από την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, και δυστυχώς ο Πρωθυπουργός μας σε μια προσπάθεια να πείσει το πόπολο, αμέσως μετά τη λήξη της Συνόδου δήλωσε:
«Αποφασίστηκαν κυρώσεις κατά της Τουρκίας για τις παράνομες γεωτρήσεις και τη μεταφορά όπλων. Δόθηκε προθεσμία έως τον Μάρτιο του 2021 (::;) για να ετοιμάσει ο κ. Μπορέλ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μία έκθεση που θα αφορά το φάσμα των ευρωτουρκικών σχέσεων (σ.σ. στο σημείο αυτό γελάμε). Η καταδίκη της Τουρκίας για τις ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο ήταν σαφής. Η γείτονα χώρα καλείται να επιδείξει συνέπεια και συνέχεια στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης μετά την αποχώρηση του Oruc Reis από την ελληνική υφαλοκρηπίδα προκειμένου να ξεκινήσει ο διάλογος (σ.σ. διάλογος με ποιον κ. Μητσοτάκη; Με τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν;). Απαραίτητος όρος είναι και η αποχή από άλλες παράνομες ενέργειες. H Ευρώπη έκανε ένα βήμα. Έκανε μία προειδοποίηση στην Τουρκία να αλλάξει συμπεριφορά. Οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός (σ.σ. πώς είπατε, δεν άκουσα;), αλλά οι κυρώσεις είναι το καλύτερο εργαλείο για να αλλάξει η Τουρκία συμπεριφορά. Αν επιμείνει υπάρχουν πια κυρώσεις. Αποφασίστηκαν οι πρώτες και στον ορίζοντα υπάρχει πιο ουσιαστικό πλαίσιο».
Εάν ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα αντιλαμβανόταν το μέγεθος της αποτυχίας του, τότε θα ελπίζαμε, ότι θα προσπαθούσε να πονέσει την Γερμανία το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, ανακοινώνοντας το κλείσιμο του τελωνειακού σταθμού του Έβρου στους Κήπους, εξ αφορμής της επιδημίας του κορωνοϊού και στη συνέχεια ασκώντας βέτο σε οποιαδήποτε γερμανική προσπάθεια αναθεώρησης της οικονομικής, εμπορικής, τελωνειακής σύνδεσης Τουρκίας – ΕΕ.
Από αυτόν όμως τον γερμανόφιλο Πρωθυπουργό δεν μπορείς να περιμένεις τέτοια αντίδραση και γι΄ αυτό πιστεύω ακράδαντα, ότι οι επόμενες ημέρες θα είναι πολύ κρίσιμες για τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, την κυβέρνησή του και το κόμμα της ΝΔ.
Μετά τους “προσεισμούς”, ήλθε ο κύριος “σεισμός”…
Ήδη υπήρξε η πρώτη αντίδραση από τον Βουλευτή της ΝΔ στην Α΄ Αθήνας και αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Δικαίου Άγγελο Συρίγο, ο οποίος δήλωσε στην κρατική ΕΡΤ, πως:
«Η Γερμανία ήταν εκείνη που επέλεξε να κατεβάσει τόσο πολύ τους τόνους και επέμεινε μέχρι το τέλος να μην υπάρχουν σοβαρές - αυστηρές κυρώσεις προς την Τουρκία…».
Είμαστε σίγουροι ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες εσωκομματικές αντιδράσεις, αφού όπως έγραφα στο άρθρο μου (18 Οκτωβρίου 2020) αναμενόταν ο μεγάλος “σεισμός”, από τη στιγμή που υπήρξαν εσωκομματικοί “προσεισμοί”. Πιο συγκεκριμένα έγραφα:
«Το οικοδόμημα της Νέας Δημοκρατίας έχει δεχτεί “σεισμικές δονήσεις” από τελευταίες εξωφρενικές αποφάσεις του Πρωθυπουργού και Προέδρου του κυβερνώντος κόμματος Κυριάκου Μητσοτάκη με την περαιτέρω πολιτική “μόλυνση” του πάλαι ποτέ δεξιού κόμματος. Που σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες μας, αυτές οι “σεισμικές δονήσεις” ήταν “προσεισμοί”. Αφού με απόφαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ανέλαβε καθήκοντα συμβούλου του σε θέματα στρατηγικής εθνικής ασφάλειας και της θεσμοθέτησης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, ο κ. Θάνος Ντόκος. Ο οποίος πέραν των άλλων διακρίσεων που τον ακολουθούν, υπήρξε και Γενικός Διευθυντής στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Το γνωστό Ίδρυμα για τις επικίνδυνες θέσεις του στα εθνικά μας θέματα και για την πρεμούρα του, ώστε η ελληνική κυβέρνηση να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (θέση που αποδέχεται ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης) προκειμένου να μας λύσει εκείνο τις διαφορές μας (;;;) με την Τουρκία.
Η δεύτερη προσεισμική δόνηση, που έχει κάνει σκόνη και θρύψαλα τη ΝΔ, ακούει στο όνομα της Άννας Διαμαντοπούλου. Ένα εκ των “ορφανών” του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Αφού ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μετά από συνάντηση που είχε με την κ. Άννα Διαμαντοπούλου, της ανακοίνωσε ότι την πρότεινε ως υποψήφια για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Αλήθεια, τι ακόμη να δουν όσοι ψήφισαν την ΝΔ πιστεύοντας ότι ψήφισαν ένα φιλελεύθερο κόμμα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη για Πρωθυπουργό και στην συνέχεια βλέπουν ότι ψήφισαν ένα …κεντροαριστερό – σοσιαλιστικό κόμμα και για Πρωθυπουργό …τον Κώστα Σημίτη; Έτσι είναι σίγουρο πως αναμένεται λίαν συντόμως ο κύριος “σεισμός”».
Ξεκίνησε ο “πόλεμος” στην ΝΔ…
Βέβαια, οι παραπάνω αδιανόητες επιλογές του Πρωθυπουργού, έφεραν πρόσφατα στην Βουλή των Ελλήνων καταιγίδα αντιπαράθεσης από Βουλευτές της ΝΔ κατά υπουργών της κυβερνήσεως, αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού, για επιπλέον κυβερνητικά ατοπήματα.
Όταν η Όλγα Κεφαλογιάννη “επιτέθηκε” στον Πρωθυπουργό για τις βόλτες του με ποδήλατο στην Πάρνηθα και χωρίς να τηρεί τα υγειονομικά μέτρα προστασίας. Όταν ο Γιώργος Βλάχος “επιτέθηκε” στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος ένιωσε θιγμένος και προσβεβλημένος, επειδή απορρίφτηκε εκ μέρους του Υπουργείου τροπολογία του σε άρθρο χωροταξικού νομοσχεδίου. Ένας καβγάς, που εξελίχθηκε στη συνέχεια εκτός της αιθούσης σε εχθροπραξία αντιπάλων. Όταν η Μαριέτα Γιαννάκου, άσκησε δριμύτατη κριτική στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη για διατάξεις νομοσχεδίου για το σωφρονιστικό σύστημα.
Αυτός ο εσωκομματικός – ενδοκυβερνητικός “πόλεμος” πιστεύω, ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα ενταθεί και θα προξενήσει τον δομικό κυβερνητικό ανασχηματισμό, όπως είχα γράψει στο άρθρο μου της 18ης Οκτωβρίου 2020 και πιθανώς εκλογές εντός του 18μήνου από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019.
Πόλεμος και στον ΣΥΡΙΖΑ…
Αλλά η ίδια εσωκομματική “σφαγή” γίνεται και στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Τον ΣΥΡΙΖΑ, των διεθνιστών, των γιαλαντζί αριστερών, των σαλονιών και των αλωνιών, των δίγλωσσων, των παρτάκηδων, που η Εξουσία τους λίγδωσε το αντεράκι και δεν τρώνε πλέον “βρώμικο” στην Κυψέλη αλλά ψαρικές λιχουδιές σε χλιδάτα στέκια της Δροσιάς στα Βόρεια της Αθήνας. Αυτοί οι πάλαι ποτέ Αντιαμερικανοί και αντιευρωπαϊστές.
Από την μια λοιπόν, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Ομάδα των 53ών που αδειάζει συνεχώς τον Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη η “σφαγή” του Πάνου Σκουρλέτη με τον Αλέξη Τσίπρα μετά την καρατόμηση του πρώτου από τον δεύτερο από την Γραμματεία του κόμματος. Όταν και δήλωσε ο Πάνος Σκουρλέτης, ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να κεφαλοποιήσει την “υποχώρηση” της ΝΔ, σε μια αμφισβήτηση των ηγετικών ικανοτήτων του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης επιθέσεις συντεταγμένες που δέχεται ο Αλέξης Τσίπρας από τον Ευρωβουλευτή Στέλιο Κούλογλου και ο οποίος έχει μεγάλο ακροατήριο στην αριστερά.
Ακόμη τα πάρτι εν μέσω κορωνοϊού του εκλεκτού του Αλέξη Τσίπρα, Παύλου Πολάκη, χωρίς υγειονομικές προφυλάξεις με άλλους εκλεκτούς του πρώην Πρωθυπουργού, αλλά και η “μετοίκηση” του ζεύγους Αλέξη – Μπέτυς από την Κυψέλη σε πολυτελέστατη έπαυλη του Σουνίου, έχουν ενοχλήσει πολύ και τον πλέον φανατικό οπαδό της αριστεράς. Όταν μάλιστα ο πρώην Πρωθυπουργός προσπαθεί να μας πείσει στο πληρώνει το μήνα μίσθιο 500 ευρώ. Όταν πχ. Στο Μαρούσι για 80 τ.μ. διαμέρισμα η αξία του μίσθιου είναι – τουλάχιστον – 600 ευρώ.
Δεν υπάρχει καμιά καθαρή πολιτική λύση…
Αλλά και στο ΚΙΝΑΛ τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. Αφού ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου “αδειάζει” συνεχώς την Πρόεδρο Φώφη Γεννηματά, διαφοροποιώντας την στάση του στη Βουλή.
Όπως ο Ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος της επιτίθεται συνεχώς και χαρακτηρίζει το Κίνημα ως ΠΑΣΟΚ plus του Γιώργου Καμίνη. Επιθέσεις κατά μέτωπο, από έναν “δελφίνο” της Προεδρίας του Κινήματος με εσωκομματική απήχηση. Όπως και τα πυρά που δέχεται η Φώφη Γεννηματά από τον έτερο “δελφίνο” της Προεδρίας του Κινήματος Ανδρέα Λοβέρδο. Το πιο παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Με αυτές τις “πληγές” λοιπόν θα προστρέξουν στις κάλπες τα τρία κόμματα της Εξουσίας. Και θα ζητήσουν την ψήφο του λαού. Ενός λαού και μιας Πατρίδας που συνεχώς φτύνουν.
Ενός λαού που όλο και περισσότερο αυξάνει την αποστροφή του προς αυτό το πολιτικό Σύστημα. Μια αποστροφή που πλέον γίνεται οργή. Γενικευμένη οργή, για την απεμπόληση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Για τις τεράστιες ευθύνες στην οικονομία κλπ..
Ένα πολιτικό Σύστημα που δεν αντέχεται άλλο.
Που δυστυχώς, ενώ αυτό το πολιτικό Σύστημα καταρρέει, εν τούτοις δεν εμφανίζεται καμιά καθαρή πολιτική - πατριωτική λύση. Ένας τίμιος, ηθικός, πατριώτης πολιτικός, που θα ενώσει όλο το πολιτικό φάσμα από την λαϊκή δεξιά, μέχρι τις παρυφές του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς, Δυστυχώς.